ÇORUMLU 2000 AYLIK KÜLTÜR SANAT TARİH VE EDEBİYAT DERGİSİ

YIL 6 SAYI 71 25 Ocak 2005

Hazırlayan Mahmut Selim GÜRSEL yazışma adresi corumlu2000@gmail.com

DİKKAT ; BU BİLGİLER TELİF ESERİ OLUP YAZARI VE YAYINEVİMDEN İZİN ALINMADAN KULLANMAYINIZ!

YAZARLARIMIZIN HAYAT HİKAYELERİNE GİTMEK İÇİN TIKLAYARAK GİDİNİZ!

Aşağıdaki dizinler ile tıklayarak üye olmadan sayfalara girebilir ve inceleyebilirsiniz!1

BİLGİ PAYLAŞILDIKÇA KIYMETİ ARTAR!

Mahmut Selim GÜRSEL YENİ YIL
Ali EMİROĞLU YILBAŞLARI VE EĞLENCELERİ
İsmet ÇENESİZ ORGAN NAKLİ
Mahmut Selim GÜRSEL AT
Raşit YÜCEL EN ÖNEMLİ ANILAR
Ali EMİROĞLU SÜMERLERE BAKIŞ

Muzaffer GÜNDOĞAR ÇORUMLU DERGİSİ 25,26,27 VE 28. SAYILAR

Atilla ALPAY IRAK’ A ASKER..

Salim SAVCIGÜNDE NE KADAR OKSİJEN HARCIYORUZ?

Üzeyir Lokman ÇAYCI SÖZLERİMDEN DUMAN ÇIKIYOR

Yaşar KILIÇ SEYRETTİM HALİNE

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Mahmut Selim GÜRSEL

Mahmut Selim GÜRSEL Hayat Hikayesi

YENİ YIL

Ömür için biçtiğimiz,güneş veya ay ile sayılan günlerin insanlar tarafından geçmişten bu güne saya geldiğimiz bir zaman dilimini başlangıcı olarak kutlanan yeni sayma zamanın başlangıcının geldiğini zannettiğimiz bir zaman dilimi.

Ömür. İşte önemli olan bu. Saniyeler,dakikalar,saatler,günler,haftalar,aylar,yıllar.yüz yıllar bin yıllar... İnsanlık kendisine bir çizelge yani bir çetene tutma zahmetine girerek,geçmişe ait bir takım kayıtların tutulmasını sağlamışız.

Önümüzdeki günlerde bu yılı 2004’ü bitirip 2005’e gideceğiz. Bir yıl daha ihtiyarlayacağız. Bir yıl daha ömürden tüketeceğiz. Hiç birimiz fıtratımız gereği bu şekilde düşünmeyiz. Bahar gelse,yaz gelse,kış gelse diyerek ömrümüzü tüketiriz. Birde ücretliysek hafta sonu gelse,ay başı gelse,üç ay gelse diye takvimlerin yapraklarını elimizden gelse her saat başı birini kopararak alacağımız ücreti gözleriz de hiç düşünmeyiz. Ömür gidiyor.

Buradan bu düşüncelerimi benimseyerek yeni yılları kutlarsak,neşeleneceğime kederlenerek,bir yılın muhasebesini yapmalıyız. Bu dünyada yaptıklarımı bu gibi yıl başlarında muhasebesini yaparak geçirmeli,ahret ve dünya için neler yaptığımız düşünerek yeni yılda daha iyi ve daha faydalı işler yapmanın planlarını yapmakla geçirmeliyiz.

Bir yıl içinde faydalı işlerimizi görerek sevinelim. Yaptığımız hataları görerek üzülelim.

Her milletin bir kutlaması vardır. Bizler Hıristiyan olmadığımıza göre Hıristiyanlar gibi yeni yıl kutlamayalım. İçki,kumar ve diğer aşırıya giden eğlencelerden kaçınalım. Hepimiz kendi iradesinde hür olmasına karşı,bu gibi gelenekleri genç kuşaklara anlatarak dininizi korumanızı ancak tavsiye edebilirim.

Hepinize faydalı bir yeni yıl geçirmiş olduğu düşüncesi ile yeni yılınızı kutluyorum.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Ali EMİROĞLU

Ali EMİROĞLU Hayat Hikayesi

YILBAŞLARI VE EĞLENCELERİ
Bildiğimiz tarihte, hemen her millet yılbaşı günlerini eğlencelerle kutluyor. Bizim bilgilerimize göre, tarih yazının bulunuşu ile başlamıştır. Tarih mevcut vesikaların kıymetlenmesinden çıkacağına göre “Tarih Sümerle başlamıştır” diyebiliriz. Zaten böyle bir kitapta yazılmış v kitapta Türkçeleştirilmiştir. Sümerlerin bıraktığı ve bugün okuyup seslendirilen kitaplarla, toprak üzerine yazılmış kitaplara göre Sümer Milleti yılbaşı günlerini kutluyorlardı. Buna kutsal bir anlam verildiği vesikalarda işaretlenmiş değil. Mısır, Çin daha sonraları bunları takip eden Akdeniz ve Ege ile Anadolu medeniyetlerinde de aynı yılbaşı kutlamalarını görüyoruz. Bunlarda da kutsallık atfedilmesi yok. Kutsallık atfedilmiş olsa bile, bizim yılbaşı eğlencelerimizde bir etki düşünülemez. İyi olan bir şeyi kabullenmek veya sadece etkisinde kalmış olmak bize bir zarar getirmez.
Yılbaşı kutlamaları veya etkinlikleri için memleketimizde bir ayak diretme, bir tiksinti,bir günah sorunu ileri sürülmektedir. Yılbaşı kutlamaları Hıristiyanların Hazreti İsa’nın doğum günü kutlamalarıyla karıştırılmamalıdır. Bu günün adı iki şekilde anılmaktadır. Birincisi “Pâque” dur ve Yahudiler de Hamursuz Bayramı veya Paskalya anlamına gelir. İkinci olarak ta bir “Pâques” daha var. Buda Hıristiyanlarda Paskalya Bayramları demektir. Bizimde yumurtalar boyayarak bir cins iştirak ettiğimiz bayramlar budur. Bunun İsa’nın doğumu ile ilgisi hakkında benim bir bilgim yok. İntibaım öyledir. Şuna ısrarla iştirak ediyorum ki; ülkemizde yaşayan Hıristiyanların etkisi altında biz Müslümanlar kalmışızdır. Bizim Türk Müslümanlara köylerinde yumurtalar boyanarak bu yortulara iştirak edilir. Ben bunları biliyorum. Kimsede kötü bir iş yapış olduğu şüphesi altında kalamaz. Nitekim onların yani biz Müslümanların dini bayramlarını kutladıkları ve Müslümanlara bu günlerde ziyaretler yaptıkları bir hakikattir. Onların yaptıkları doğrudur, kendilerinin İslamiyet’e yakınlaştırdıklarının işareti olamaz. Her iki taraf içinde bir tolerans söz konusudur. Birliktelik için bunların tabi karşılanması da gerekir. Asırlardır memleketimizde olanlarda bunlardır.
Aslında Türklerin yılbaşı altında olmazsa bile Bahar Bayramı adı altında mevsim değişiklerine tekabül eden günleri kutlarlar. Nergis Bayramının aslı budur. Bu kutlamalar bütün Orta Asya ülkelerinde aynıdır. Anlamadığımız şe sırf yılbaşı gecesini bir Hıristiyan adeti olarak kabul ederek,bu akşamki kutlama ve eğlenmelere karşı gelmektir. Yukarıda işaret ettiğimiz gibi bizim bilgilerimiz içinde yılbaşı kutlamaları Hıristiyan aleminin malı değildir. Beş bin sene önce henüz İsa ve dini yoktu ama Sümerlerde yılbaşı eğlence ve kutlamaları vardı. Kültürler arasında etkileşimlerin normal karşılanması gereği,belki Sümerlerden bu adet yürüyüp gelmiştir. Belki Sümerlerde da başka kültürlerden intikal etmiştir. İleride arkeologlar yeni yazılar bulur ve onlarda yılbaşı eğlenceleri tespit ederlerse bizim Sümerlere nereden geldiği hakkında bilgimiz olur.
Pâque veya Pâques sözcükleriyle ifade edilen dini bayramların günü 24 Aralık’tır. Bu tarihte başlar ve birkaç gün tatil olarak devam eder. Her halde bu dini bayram, yılbaşı kutlamaları ve yılbaşı ile ilgili tatiller uzatıldığı ve karıştığı için biz Müslümanlar bu karışıklığı yapıyoruz. Karıştırmış olmamızı bir anlamı olmaz ama bunu bir dini sorun yapıp da protestoya kalkışılırsa bir yanlışlık, bir bilgisizlik, bir ayıba dönüşür. Buda yakışık almaz. Hele bu yakışıksızlık ülke ve millet çapında olursa derecesi de daha da artar. Bazen şüphe etmeden söylüyorum, karşıtlığının sebebi de olabilir. Sen başkalarının dini bayramları bilmez, başka şeyle yılbaşı eğlenceleriyle karıştırır taraf tutar ve cephe alırsan, bunun karşılığını görmekte de geç kalmazsın. Bunların gereği olur mu?
Yılbaşı eğlencelerinin bir sebebi yoktur ve düşünülmez de. Yılbaşı bir dönüm noktasıdır ve onun kutlanması normaldir. Kutsal tarafı da yoktur. Yılbaşı eğlenceleri demek daha doğru olur. İnsanlar yerler, içerler, eğlenirler ve yorulup yatarlar. Parası olanlar eğlencelerin cinsine göre cüzdanları da boşaltırlar. Bu cüzdanı hafilerken, fakirin ve hizmet erbabının cebine de bir şeyler girer. Sosyal adalete hizmet değimlidir bu?
Aklımız her zaman rehber olmalıdır. Bizim eski Belediye Başkanlarımızdan Turan Kılıççıoğlu eğlenmenin taraftarı idi. Eğlenen insanların hafiflediklerini, daha iyi çalışma enerjisi temin ettiklerini tespit etmişti. Eğlencenin insanları yakınlaştırdığını da söylerdi. Bende aynı kanatları taşırım. Yılbaşı eğlenilmeli, sapıtmaktan kaçınılmalı ve cüzdan izin veriyorsa çoluk çocuk bir arada masaya hindi kızartması konulmalıdır. Bunların dinle, imanla, Hıristiyanlıkla, İslamiyet’le ve de inançsızlıkla bir ilgisi yoktur.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

İsmet ÇENESİZ

İsmet ÇENESİZ Hayat Hikayesi

ORGAN NAKLİ
Organ nakli ile ilgili ilk kanun 25 Mayıs 1979 yılında çıkmış. O günden bu güne tıbbi imkanlar bakımından olsun doktorlarımızın bilgi ve becerileri bakımından olsun çok iyi durumda olmamıza rağmen hala organ bağışı konusunda maalesef pek mesafe aldığımız söylenemez.
Ülkemizde kan bağışı da bu gün aynı durumdadır. Kan bağışı için yaşı ve sıhhat durumu müsait olan insanlarımızın doğum günlerinde veya belirli bir gün veya haftada kan vermelerini temin etmek için bir kanun çıkartılmalı. Ama kan vermeye gelen insanlara güzel muamele yapılmalı. Bekletmeden ve hemen kanı alınmalıdır. Kan veren insanlara yiyecekler ikram edilmelidir. (Sanıyorum kanı ithal ediyoruz. Bu sayede ihraç bile edebiliriz.) Böyle bir kanunla insanlarımızın kan vermeleri sağlanarak aslında daha sıhhatli olmaları sağlanmış olacaktır.
Hangi yetkili çıkıp konuşmaya başlasa, çok iş yapacaklarını ama bürokrasinin önlerinde engel olduğunu söyler durur. Devleti idare eden hükümetlerden yıllardır bu hikayeleri dinler dururuz. Oysaki eğer hükümetseniz buna bir çözüm bulmak ve bu kanayan yarayı sarmakta sizin görevinizdir.
Hep biliyoruz ki en mühim evraklar bu beylerin keyfi ve vurdumduymazlığından masalarındaki sümen aralarında beklemektedir. Oysa hepsi hepsi 15 dakikalık bir çalışma ve bir imza gerektirmektedir. Bu kadarcık bir iş 3-5 ay bu beylerin keyfini beklemektedir. Laf açıldığında dürüstlüğü kimseye veremeyen bu insanlar bundan rahatsız olmuyorlarsa hükümet bu insanları rahatsız etmeli ve bunların hesabını onlardan sormalıdır. Ve bu insanlara bu yaptıklarının hesabını soracak kanunlar hemen çıkartılmalıdır.
Geçen gün, söz de bir şeyh çıkıyor ve TV’de, “Organ vermek günahtır. Vermeyiniz” gibi saçma sapan laflar ediyor. ( “ölüden her hangi bir parça almak haramdır” diyen oysa haram olan alkolün de şartlar gerektirdiği zaman insanların tedavisinde kullanıldığını bilmeyen.Bilip te hala böyle konuşan..“…ey insanlar tedavi olunuz...” Hadisi Şerifini ve “…bir canı kurtaran bütün insanlığı kurtarmış gibidir…” ayetlerini bildiği halde hala böyle konuşabilen, bir adım ötesini bile göremeyen, bu sığ düşünceli, bu bağnaz insanların vatandaşın kafasını karıştırması önlenmelidir) Memleketin Diyanet işleri başkanı organlarını bağışlasa ve daha önceki başkanlar da bağışlamış olsalar, bunlar da televizyonlarda gösterilip insanlar bu işe teşvik edilse hem böyle densiz konuşmalar olmaz hemde organ veren insanlar artardı.
Demek istiyorum ki, birisine “şunu yap” diyebilmek için önce kendin bu konuda bir şeyler yapman gerekir. Yani önce kendin güzel örnek olarak bir şeyler yapmalısın.
Kaç Reisi Cumhurumuz, kaç Başbakanımız, kaç milletvekilimiz, kaç köşe yazarımız organlarını bağışlamıştır? Hatta kaç Prof, bu görevi yapmıştır? Bir şey yapacaksak lütfen inanarak, dürüstçe ve adabına uygun olarak yapalım.
Şimdi benim önerim, eğer vatandaşın yazılı bir beyanı yoksa, yetkililer, o kişinin organlarını vermek istediği kanaatinden yola çıkarak bir kanun çıkartmalı.ve ölen insanlar organ bağışı yapmış kabul edilerek organları alınmalıdır. Böylelikle ızdırab içinde ve her gün büyük acılar çekerek sırada, organ bekleyen yüz binlerce insan kurtarılmalıdır.
FAZLA KULLANILAN ZİRAİ İLAÇLAR: Geçenlerde televizyonda bir Prof. konuşuyor; yiyeceklere hormon verilmesini ve zararlarını anlatıyordu. Ve bu arada asıl üzerinde durulması gereken konuyu atlıyoruz diyordu. Sayın Prof.. konuşmasında,” Asıl zararlıyı konuşmuyoruz. Bu fazla gübre ve fazla zirai ilaçtır. Maalesef bu ülkemizde sanıldığından çok daha fazla yapılmakta ve halkın sağlığıyla oynanmaktadır. Bu ilaçlar sanıldığı gibi öyle yıkayınca da çıkmamaktadır. Ancak suda bir süre bekletilirse zarar vermeleri önlenebilir” diyordu.
Soruyorum bunların önüne hükümetler geçmeyecek te kim geçecek? Bu konuda kanunlar varsa işletilmelidir. Eğer yoksa da hemen çıkartılıp işler hale getirilmelidir. Bunların kontrolü ciddi olarak birileri tarafından yapılmadır.
Geçen gün Bir Gazetede okuduğuma göre,” Antakya’nın Samandağı kasabasındaki Vakıflı köyünde bir kooperatif kurulmuş. Bu kooperatifte tamamen tabi bir ortamda sebze ve meyve yetiştiriliyormuş. Bu yetiştirilen meyve sebzelerin çoğu da yurt dışına olmak üzere o bölgede yetişen ürünlerin 4-5 katı bir fiyata satılıyormuş. “Alıcısı o kadar çok ki, yetiştiremiyoruz” diyorlar. Bu köy 38 hane ve sadece 150 nüfusu olan Türkiye’ deki tek Ermeni köyü imiş. Düşündürücü ve de Tarım İl Müdürlüklerince incelenip halka bilgi verilmesi gereken bir konu sanıyorum..
Sevgi ve saygılarımla.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Mahmut Selim GÜRSEL

Mahmut Selim GÜRSEL Hayat Hikayesi

Avrupa Topluluğunun kısa yazılışı. Türkiye bu topluluğa girmeye çalışırken görünen,bilinen birçok tavizleri verdik.

Verdiğimiz bu tavizlerden sonra bile bu günlerde bu yazıyı yazdığımda bazı aba altından sopa göstermeleri devam etmektedir. Bu sopaların en önemlilerinden bir tanesi ise bizim devamlı kol kanat gerdiğimiz ve kendilerini bir türlü Türkiye Cumhuriyetinin ferdi görmeyen Kürt vatandaşlarımızın Avrupa basının verdikleri yazılı ilanları ile de nasıl bir oyuna geldiğimizin en önemli göstergesidir. Her ne hikmetse bu kimselerin suçları sabit iken tekrar tekrar yargılanarak serbest bırakılmaları ve onları Avrupalıların verdikleri payeler ses çıkarmamaları da bizlerin birer kabahatidir. Aynı oyunları bu zaman sarfında Avrupalılara şirin gözükmek uğuruna Sayın Denktaş’ı adeta azarlayan bir tavıra giren ülkemiz kendi açığını kendi vermiş bulunmaktadır ki;kendi ırktaşını ve koruması altındaki bir Yavru Vatan diye tabir edilen yüzlerce Şehit ve binlerce Gazimizin kanları bahasına ENOSİS idealinden kurtarılarak kitlesel ölümlerine dahi o zamalar mani olamadığımız Türk kesiminin evlatlarının soğumayan kanları ile boğulmayacaklar mıdır ? Kıbrıs Allah’u C.C. tarafından koruması ile sınırını halen korumaktadır. Bizlerin empozesi ile Kıbrıslılara hemen zengin olacakları,hemen Avrupada serbest dolaşacakları,hemen paraların gökten sağanak şeklinden yağacak gibi vaatlerle kandırılmasına karşın,Rabb’imizin inayeti ile Rumlara HAYIR demesi ile birleşme sağlanamadı.

Kürt,Alevi. Nedir bu terimler ? Türkiye’nin zayıf karnı mı ? Hayır değil. Bu bahsi geçen gruplar Türkiye’de en yüksek payelere erişmiş evlatları ile ülkesine hizmette bulunmuş kesimlerdir. Hiçbir kimse bu ismi geçen grupların özgürlüklerinin yok olduğunu,Anayasal haklardan mahrum olduklarını söyleyemez. Bizleri idare edenlerin ve etmişlerin pek çoğu bu kesimden değil midir ? Avrupa’nın bildiği gibi bu kesimlerin hiçbir problemi olmamasına karşın birkaç kendini bilmeyenlerin Avrupa veya dış mihrakların tekeli ile Ülkemize zararlar verilmekte.

Avrupa Topluluğu bizlerin kısa yazılması ile bildiğimiz AT bakalım bize daha ne gibi ileri zamana AT’acaklar. Göreceğiz. Adı üzerinde AT.

Bu yazımızın sonunu gelecek sayımızda sizlere yazmaya devam edeceğim. Gerekçesi ise meşhur abartılan 17 Aralık 2004 tarihi.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Raşit YÜCEL

Raşit YÜCEL Hayat Hikayesi

EN ÖNEMLİ ANILAR

Her bir insanın bir gündemi var.

Her insan adeta bir alem olduğu için dünya kadar sorunları ve sorumlulukları ile karşı karşıyadır.

En alelade insan dahi dünyasını birtakım meşguliyetler ile doldurmaya çalışır.

Öncelik vardır.

Sonralıklar vardır.

Sanırım en hoyratça kullandığımız şey vaktimizdir.

Dünya ortalamalarına göre en çok televizyon izleyen,

En az kitap okuyan,

En az kaliteli insan yetiştiren,

En çok içki tüketen,

En çok sigara içen

Dünya düzeyinde en az makale yayınlayan ülkeler arasında olduğumuzu düşündükçe irkiliyorum.

Şu an,

Şu dakika,

Şu gün,

Şu ay,

Şu yıl…

Üç kuruşluk şeyler için yırtınan insanların gayretine yanarım.

Birde kendime bakarım.

Ölçerim,

Biçerim,

Dersler çıkarırım.

“Siz kat’i biliniz ki; Risale-i Nur ve şakikirtlerinin vazifedar oldukları kutsi vazife kainattaki umumi vazifeden daha önemlidir”

Bu ifadeyi her okuduğumda çarpılırım.

Yani Avrupa Birliği,

Enerji açığı,

Hükümetin bütçesi,

Çaresi henüz bulunmayan hastalıklar,

Yeni iktidar,

Eski iktidar,

Amerika tavukları,

Zühal’in etrafındaki halkaların keyfiyeti,

Irak savaşı,

Yoksulluk,

Ve yolsuzluklar.

Sayınız.

Sayabildiğiniz kadar.

İşte birçok sizce ve bizce önemli şeylerden daha önemli bir şey.

Kazanmak.

Ve kaybetmek.

İnsanların gündemini en az işgal eden şey budur.

Halbuki;en önemli hadise budur.

Müslüman bir beldede dahi,bir ehli keşfel kubur,yanı ölen bir insanın akıbetini gören bir insan,bundan yetmiş yıl öncesinde ancak birkaç kişinin ebedi hayatını kazandığını diğerlerinin kaybettiğini ifade etmiş.

İşte bu kaybettiği davanın yerini bütün dünya saltanatı o insana verilirse yerini doldurabilir mi ?

Hayır.

“Cehennemden çıkan en son Mümine on dünya büyüklüğünde bir mülk verilir” hadisini okuyunca kafamda şimşekler çakıp adeta dudaklarım uçukladı.

Gündemi yokladım.

Ne kadar odun yığınının kafamda cirit attığını gördüm.

“Kendine gel !”

“Hayatını programla !”

“Şu anın senin için ne kadar önemli olduğunu iyi tahlil et !”

İkazları ile titreyip kendime gelmeğe çalıştım.

Çünkü;zamanın kazası yoktur.

Elini uzatmış ne kadar perişan kalpler var bilemiyorum.

Ben her muhasebede zararlı çıkıyorum.

Zamanı yakalamaya çalışıyorum.

Ama o “ Allahaısmarladık” bile demeden kayboluyor.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Ali EMİROĞLU

Ali EMİROĞLU Hayat Hikayesi

SÜMERLERE BAKIŞ
Sümerler;4000 yıl tam unutulduktan sonra XX. Asrın başlarında bazı seçkin mütehassısların aklına gelmişlerdir.
İlk izlere Mısır’da rastlandı Napolyon Bonapart’ın Mısır harekatında Dünyayı bu derece aydınlatmış olan eski bir medeniyetin öncüleri ortaya çıkardı. O zamana kadar en eski medeniyetler bahsetmek gerekirse entelektüel ve hatta tarihçiler bile hep Mısır’dan bahsederlerdi. Sümer tarih kitaplarına bile geçmemiş,geçmesinide hiç kimse düşünmemişti. Bulunan eserler Mısır Kıralı mezarları kadar ilgi çekici olmadı. Ancak kral mezarlarından daha ehemmiyetli göründüler ve bunlarla medeniyetin daha eskiye ve önemi gözler önüne koymuş oldu.
Bu ortaya çıkartılan,Prehıstorque devrin rastlanan bir çok kültür kalıntıları değildir. Büyük bir medeniyetin gereklerini işaretidir. Bunlar: Politik ve sosyal organizasyonlar,devlet ve şehir kısımları,öğretim kurumları,mecburiyetler ve hukuk,organize gıda,elbise ve mutfak eşyası,ticaret yayılım,değişim usulleri,sanatın yüksek ve abidevi şekilleri,ilim esperisinin başlaması,kıymet biçilmez keşiflerin yayılması ve yapılması,sistemize bir yazının ortaya konması. İşte bütün bunlar Sümerler tarafından ortaya konmuştur. Bu suretle ilim bulguları tespit olunabilmiş,yayılma imkanına kavuşmuştur. Mısır’dan başlanarak ortaya konan bu medeniyet eserleri 4000 yıl önce Sümer Ülkesinde Mezopotamya’nın aşağı kısımlarında ortaya çıkarılmıştır. Yer şimdiki Bağdat’ın güneyinde Dicle ile Fırat arasında bulunmuştur.
Gerek Mısır medeniyeti,gerekse İndus Vadisinde bulunan Hint öncesi medeniyetler son arkeolojik çalışmalara göre birkaç asır Sümer Medeniyetinden sonradırlar. Bütün medeniyetlerin ilk önce Çin’de ortaya çıktığı söylenip yazıla gelmiştir. İşte Sarı Nehrin havzasında gelişmiş Çin Medeniyeti içinde Sümerlerin ilham verdiği ve katilazör rolü oynadığı kabul edilmektedir. Çin Medeniyeti ikinci milenyum başlarına veya üçüncü milenyum sonlarına tekabül eder. And ve Orta Amerika medeniyetleri birinci milenyum ortalarından daha eski değildir. Bizim zamanımızdan önce yaşamış medeniyetlerden bildirdiğimiz de zaten bunlardan ibarettir.
Mısır medeniyetinde ve Hititlerde olduğu gibi Sümerlerden dev eserler ortada kalmamıştır. Sümerlerin ismi bile unutulmuş idi. Eski medeniyetler Labreux ve Grec Medeniyetlerinde bile Sümerlerden bahis yoktur. Bu sonuçlarda bile en eski medeniyetin Mısır Medeniyeti olduğuna işaret edilir.
Sümerlerden bahse ulaşmak için toprağın derinliklerinde kazılar yapmak gerekmiştir. Buralarda büyük taş eserler değil,ancak kırılıp dökülen basit pişmiş veya çiğ kiremit parçalarına rastlanmıştır. Bulunan heykellerin bile boyları normal insan boyunu pek az geçebilmektedir. Madde ekonomisinde bu derece dikkat gösterilmesi yaşanılan yerde sert madde azlığı ve bunların çok uzaklardan getirilmek zorunluluğunun olmasıdır. Yaşanılan bölge alüvyon ve kil bölgedir.
Kırık dökük ve okunması zor tablet kırıntıları bu gün okunuyorlar. Adetleri yüz binlere ulaşmıştır. Bunlar Sümer Medeniyetinin bütün yönlerini ortaya koyuyorlar. Hükümet ve yönetme,adalet,ekonomi,şahıs münasebetleri,her cins ilim,tarih,edebiyat ve din. Arkeologlar;heykeller,resimler,tabletler,saraylar ve yanmış şehirler gün ışığına çıkarıyorlar. Yazı ve dil sorunu da çözülüyor. Bütün bunlar için büyük gayret ve sabırlar gösteriyorlar.
Bilhassa Brehistepruque Devirde,eğer zaman ve mekan içinde çok büyük boşluklar mevcut olursa yani hamleler onları daraltmaktadır. O zaman sadece Sümer muamması çözülecek değil,her medeniyet safhasında Orta Doğuda yerli yerine konmuş olacaktır.
Mezopotamya da ilk insan görünüşleri yüz bin sene önce olmuştur. Daha bu zamanda iki nehrin suları Dicle-Fırat birbirleriyle birleşerek aşağı vadiyi meydana getirmişlerdi.
Zamanımızdan 6000 yıl önce insanlar yalnız veya aile şeklinde ve küçük gruplar halinde yaşıyorlardı,yerleri de mağaralar veya küçük kamplardı. Kemik veya ağaç aletler yapıyorlardı. Sert taşları da işleyip cila verilmesi biliyorlardı. Yiyecekleri de avladıkları veya günlük topladıkları şeylerdi. 5000-4000 sene önceleri,ilk köyler tespit ediliyor. Bu tarihlerin tespiti kazılardan elde edilen karbonların rediosotif tahlilleriyle mümkün oluyor. Aşağı vadinin kurulmasıyla insan yayılması çabuklaşıyor. İran Golfuna doğru gidiyor,yeni aletlerin keşfi toprak işlenmesini ve ekilmesini de imkan içine sokuluyor. Hayvanlar ehlileştiriliyor,ilk kullanıma sokulan madenlerden bakır oluyor. Sosyete teşekkül edilince ilk yapılan toplum binaları arasında mabetler bulunuyor. Artistik espri gelişiyor ve buna paralel olarak çok güzel boyanmış seramikler yapılıyor.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Muzaffer GÜNDOĞAR

Muzaffer GÜNDOĞAR Hayat Hikayesi

ÇORUMLU DERGİSİ SAYI 25

Çorumlunun 1 Ağustos 1940 tarihli 25.sayısı, "Halkevleri Musiki Çalışmaları" yazısıyla başlar. Bu yazı CHP Genel Sekreterliğinin buyruklarının eki sureti olarak musiki dalındaki ödüllü yarışmayı açıklayıcı niteliktedir.

"Öğrenmek Aşkı,Mektep İhtiyacı" yazısı Nazmi TOMBUŞ'UN. 1940 Yılında Çorum’da henüz lise yoktur. Nazmi TOMBUŞ’UN yazısı Çorum'a lise isteğiyle ilgilidir. Yazısından bir bölüm alıntılıyoruz.:“.....İlin 287 000,merkez kasabalarının ise 22 bin nüfusu vardır. Çorum ve İskilip orta mekteplerinin 700'ü aşkın öğrenci mevcudu olup, öteki (büyük illerin) liselerinde 250 den fazla Çorumlu öğrenci bulunmasına rağmen,ilimizin henüz bir liseye kavuşmaması,halkımızı büyük bir üzüntü içinde bırakmaktadır..."'diyerek dönemin Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali YÜCEL’ den Çorum’a bir lise isterler.

Bir zamanlar Çorum'da yaygın olan 'Yıl Çıbanı" üzerine Dr,Tevfik BERKOL uzun bir yazı yazar. Bu sayıda Çorum ve ilçelerindeki Yıl Çıbanı üzerindeki gözlemleri yer alır. Yazı bir sonraki sayılarda da sürer.

Çorumlu' da zaman zaman nitelikli yazınsal çeviriler de yer alır. İhsan MADENOĞLU, bu sayıda VOLTAİR'den bir çeviri yapar."Cisim"

Y. Esat CANKAR' IN öteki sayıdan süren "Nişanlanma ve Evlenmede Mesut Olmak İçin Ruhi ve İçtimai Temeller Neler Olmalıdır"adlı dizi yazısının üçüncü bölümüyle bu sayıda da sürer.

Dinsel kitaplardan,uzmanların görüşlerinden bu konuyla ilgili alıntılarda yapar.

"Sırp ve Hersek Karadağlıların Teslim Olmasının Destanı "Eşref ERTEKIN'İN “Cönklerden Derledikleri”nden,35 dörtlükten oluşan bu uzun destandan üç dörtlük alıyoruz.

Ehli Hersek der ki Sırp'a gelsene
Sen de kendi başın kaydın görsene
Can alıcı geldi karşı dursana
Dağları eridir hükmü şahane

Sırp’lar der ki bizde tükenmez asker
Darbile askerin can ciğer söker
Benim ile acep kim başa çıkar
Gelmemiş emsalim asla cihane

Derviş Paşa der ki ömrün azaldı
Galiba dünyada müddetin doldu
Saf bağladı ordum ileri durdu
Şimdi aç kurtlar gibi salarlar cane.

Mani dedin mi herkesin yeniyetmelik günleri aklına gelir.Eşref ERKEKİN’İN derlediği "Çorumlu Maniler" den üç örmek:

Dağlar dağlardan yüce
Arslanım keyfin nice
Akşamlar edemiyom
Cemalin görmeyince.

Dağlar dağladı beni
Gören ağladı beni
Zincir zaptetmez iken
Dilin bağladı beni.

Dağlardan kar geliyor
Dereler dar geliyor
Ben sevdim eller aldı
Bu bana ar geliyor..

Çorum Halkevi'nin çalışma raporu 'da,son altı ayın etkinliklerinin dökümü yapılır.

Nazmi TOMBUŞ' un,"Danişmendname ve Mirkat-üt Cjhat" yazısı bu sayıda da sürer.

Bu yazıyı izleyen sayfalarda,Çorum'un "Hürünü" oyunu figürleri fotoğraflanmış olarak verilir.

Son bölüm,fermanlar,beratlar ve belgelerle sürer.

ÇORUMLU DERGİSİ SAYI 26

Çorumlunun 1Eylül 1940 tarihli 26. sayısı dönemin Cumhurbaşkanı İsmet İNÖNÜ’NÜN bir fotoğrafıyla başlar. Altındaki yazı aynen şöyledir: “...Yüce Başbuğ Sevgili Cumhur reisimiz İsmet İNÖNÜ'NÜN0 13 Ağustos 1940 tarihine müsadif salı günü, yaz saatiyle 18’de Çorum’a teşriflerini tebcil maksadıyla iş bu sayımızı, bu şerefli ve unutulmaz hatıralarına tehsis ve ithaf ederiz. ÇORUMLU.

İlk yazı Nazmi TOMBUŞUN, “30 Ağustos” -

Bu yazısında 30 Ağustos' a nasıl geldiğimizi anlattıktan sonra şöyle sonlar yazısını Nazmi TOMBUŞ. “..İşte 1922 senesi Ağustos’ unun 30. gününü şereflendiren bu mukaddes ve muhteşem zafer, tarihin akışına yeni bir yön verip, şerefli bir dönem açmış, bu günkü şanlı Türkiye Cumhuriyeti hükümetinin sarsılmaz ve sağlam temellerini kurmuş bulunuyordu...”

Şevket EKER, “Aziz Şef Geldi” yazısıyla Cumhurbaşkanı İNÖNÜ’NÜN gelişini anlatır.

"Çorumlular Sevgili Başbuğuna Kavuşurken" yazısıysa Nazmi TOMBUŞ'UN. O da İsmet INÖNÜ'NÜN Çorum'a teşriflerinin sevinç coşku ve mutluluğunu, Çorumlunun duygularının tercümanı olarak anlatır.

Şevket EKER,bu sayıdaki ikinci yazısıyla İsmet İNÖNÜ' nün yaşam öyküsünü yazar: "Büyük İnönü ve Hayatı"

“İNÖNÜ'nün Seçme Sözleri Hakkında" yazısıyla Nazmi TOMBUŞ, İNONÜ'NÜN çeşitli tarih ve yerlerdeki konuşmalanndan seçilmiş seçme sözlere yer verir. Birkaç örnek alıntılıyoruz.

Zeki değil çalışkan olmak istiyoruz.
Mücadelenin kuvveti, ilimden ve çalışkanlıktan ibarettir.
Modern ve ileri bir millet endüstrisiz olamaz.
Türk inkılâbı Türk Milleti'nin Kurtuluş Savaşıdır.

"Hoş Geldin" şiiri Nazmi TOMBUŞ tarafından İNONÜ'YE hitaben yazılmıştır. Son dörtlüğünü alıyoruz

Hoş geldin ey şanlı,ey sayın konuk
Sevindik,şad olduk,safalar bulduk
Yüzler gülenç şimdi kederden iz yok
Hoş geldin sevgili Başbuğ İnönü.

“K” rumuzlu kişi "O Ne Gündü" yazısıyla yine İNÖNÜ için yazar.

Sonraki sayfalarda,parlak birinci hamur kağıda basılmış İNONÜ’ nün Çorum'da karşılanışıyla ilgili 23 fotoğraf yer alır.

Y Esat CANKAR, “Nişanlanma ve Evlenmede Mesut Olmak İçin Ruhi ve İçtimai Temeller Neler Olmalıdır" adlı yazı dizi yazısının 4. bölümünü yayımlar bu sayıda. Kısaca şöyle özetler bu bölümdeki yazısının başlıklarını: “..Ahlaki ve içtimai telakkiler, örf ve Adetler Terbiye ve Moda,Göreneklerimizin tesiri..”

Ruhi adındaki bir Halk şairinin,insanların ana rahmine düşüşünden doğuşuna, yaşayıp, yaşlanarak ölüşüne kadar geçen süreci anlattığı destanı Cönklerden Eşref ERTEKIN derlemiş.25 dörtlükten oluşan bu destandan rastgele üç dörtlük alıyoruz.

Akıl fikir ermez sırrı süphane
Kısmetin ne ise gelir meydane
Dokuz ay on günde doğurur ana
Cihana gelince iş figan olur.

On yedi yaşında düşer sevdaya
On sekizde uğrar başı gavgaya
On dokuz da sunar desti sahbaye
Yirimisinde mesti sergerdan olur.

Atmış beşte ağarır saçı sakalı
Yetmişinde olur ölüm hayali
Yetmiş beşte kalmaz tende mecali
Sekseninde piri natüvan olur.

Dr, Tevfik BERKOL’UL Çorum'da “Yıl Çıbanı" yazısı bu sayıda da sürer. Yazı şöyle sonlanır: “..Yıl Çıbanı denilen Çark Çıbanı'nın varlığı bir buçuk asırdan beri bilinmektedir..." , “...Bulunduğu mahallere ve coğrafi bölgelere göre isimler alan bu hastalığın 45 kadar Ismi vardır..." , “...Çıbanın bir yıl sürerek kendiliğinden geçmesi nedeniyle Yıl Çıbanı ismi ile ta-nınmıştır...”

"Çorumlu Maniler" köşesinde Eşref ERTEKİN'İN derlediği manilerden üç örnek alıyoruz yine:

İp attım ucuna gel
Kalenin burcuna gel
Zengine tamah etme
Yiğidin gencine gel.

Uzun tarlanın ucu
Geliyor çifte bacı
Büyüğü hele hele
Küçüğü can alıcı.

Şu dağlar kireç olsa
Davarı erkeç olsa
Güzel çirkin istemem
Sevdiğim güleç olsa.

Nazmi TOMBUŞ'UN "Danişmendname ve Mirkat-ül Cihat" bu sayıda da sürer.

Çorum Havadisleri bölümünde,Çorum'da petrol haberi verilir. Haber şöyledir: “...Geçen sonbaharda jeolojit etüdü yapılmış, Çorum sahasının enteresan petrol mıntıkası olduğu anlaşılmış, jeolojik etüdün bir de jeofizik tetkikle takviyesine lüzum gö-rülmüştür...” , “.....İş sonunda tatbikatına kalmıştır...” denir.

Son bölümde Abdalata’ya ait bir ferman ve yine aynı köye ait bir hüccet sureti yayımlanır.

ÇORUMLU DERGİSİ SAYI 27

1 Ekim 1940 tarihli 27. Sayı Nazmi TOMBUŞ’UN “Dil İnkılabı Savaşı” yazısıyla başlar.Nazmi TOMBUŞ bu yazıyı 1932'de kurulan Türk Dil Kurumu ‘nun kuruluşunun 8. yılı nedeniyle kaleme alır. Türk Bilgini Aşık Paşa'nın Garipnamesi'nden de alıntı yaparak, ilk kez Aşık Paşa'nın dil sorununa değindiğini anlatır. Yazıdan bir bölüm alıyoruz: “...Bütün ulusal dertlerimize deva arayan Büyük Ata, asırlardan beri şifa bulmayan bu yara üzerine de elini koydu. 1938 yılı Eylül’ ünün 26. günü bir kurultay topladı. Bu toplantıda Türk Dili'ni yabancı dil tesirinden ana çizgileri çizildi .Bu uğurlu işin başarılması için bir kurum (Türk Dil Kurumu) meydana getirildi..."

Nazmi TOMBUŞ, "Şifreli Bir Ferman"a tarihsel belgeler ışığında açıklık getirir.

1940'lı yılların en gelişmiş kitle iletişim aracı radyoydu. Rüştü COŞKUN, "Radyoma" şiirinde,ikinci Dünya Savaşı yıllarının buhranlı günlerini yansıtır. 24 dizelik şiirden bir dörtlük alıyoruz.

Radyomun şen sesleri,şimdi alev saçıyor
Ne tarafı dinlesem,verdiği haberler şu:
' Yüz bin kişi telafet,kadın,çocuk kaçıyor '
‘ Yüz teyyare düşürdük, temin ettik uçuşu ‘.

Eşref ERTEKİN’in derlediği Çorum’da Yüzük Oyunu, Sıra Gezme, Sıraya Dizme ve Çığşaklar*, yer alır bu sayıda. Çağşaklara örnekler:.

Ocak başının minderi
Yüzükçülerin mundarı
Gelin baştan başlayalım
Hepisini heşleyelim..

Pınarları taş oluklu
Çingene eşeği kılıklı
Var atını bağla da gel
Enseni de yağla da gel.

Sabri Dİl,"Yeşil Çorum'dan" şiiriyle ilk defa merhaba der Çorumlunun sayfalarından. Şiirden bir dörtlük alıyoruz:


Hayalimin baharı Eskiekin bağıdır
Bana şarkı öğreten Kandilkaya dağıdır
Bu gün yine özledim ilkbahar demlerini
Sarı çiğdemlerini beyaz çiğdemlerini..

Dr. Tevfik BERKOL’UN 'Yıl Çıbanı" yazısı hâlâ sürmektedir.

“Nişanlanma ve Evlenmede Mesut Olmak İçin Ruhi ve İçtimai Temeller Neler Olmalıdır" yazısı bu sayıda sonlanır Y. Esat CANKAR’IN.

“Cönklerden Derlemelerde” bu kez,”Destanı Sultan Mahmut” ve bir Koşma’ yı çıkarıyor karşımıza Eşref ERTEKIN. Yedi dörtlükten oluşan Destan' ın son dörtlüğünü alıyoruz.

Kutretten çekildi bir yeşil bayrak
Verildi talkını düştü bir fırak
Aldı muradını ol kara toprak
Sadalandı kamu yeksan ağladı...”

Yazarı belirsiz bir koşma’ ı ilginç bulduğumuzdan iki dörtlüğünü alıyoruz.

Kadir Mevlam övmüş övmüş yaratmış
Kemâline errniş o gül memeler
Bürüncek gömlekten nar gibi yanar
Bilmem kime kısmet şu gül memeler..."

Kadir Mevlam kirpik vermiş kaş vermiş
İnciden sedeften nurdan diş vermiş
Kendi küçük memeleri baş vermiş
Biri sancak biri tuğdur memeler.

Bunun peşinden,"Çorumlu Maniler"i verir Eşref ERTEKİN


İpek kuşak dizdedir
Deste kâküI yüzdedir
Dünyayı güzel alsa
Yine gözüm sendedir

Ay doğar ayazlanır
Gün doğar beyazlanır
Şu Çorum'un kızları
Hem sever hem nazlanır.

Karyolada yatan yar
Çifte gönül tutan yar
Sevip beceremedin
Çalımından utan yar.

İhsan TOMBUŞ'UN, “Danışmendname ve Mirkat-ül Cihat” yazısı bu sayıda sonlanır.Şöyle der yazısını sonlarına doğru Nazmi TOMBUŞ: “...Görülüyor ki,Mirkat-ül Cihat ,elde mevcut yazma Danişmendname'deki olayları üslup ve ifade değişimi suretiyle aynen tekrar etmektedir. Birçok hayali ekler ve tahrifat ile masal haline getirilmiş olan bu rivayetlerin, hakiki vakayii tarihiyyeye uymakta olduğu-nu Amasya müverrihi Hüsamettin Efendi bildiriyor...”

Memleket Haberleri'nin ardından bu sayı ,Diğer bir Mufassal Bir Ferman suretiyle ve Abdalataya ait Arapça bir diğer vakfiye suretiyle sonlanır.

* Çığşaklar makamı aşağılama ve alaya almada söylenilen şiirsel sözler yada konuşmalardır.

ÇORUMLU DERGİSİ SAYI 28

Çorumlu, yayımına tam on ay ara verdikten sonra 1 Ağustos 1941 tarihli 28.sayısıyla yeniden yayım yaşamına döner.

Bir süre yazılarına ara veren H. Turhan DAĞLIOĞLU “Hicri ll. Asırda Çorum" adlı yazı dizisiyle Çorum tarihini araştırmasını sürdürür.

Bu sayıya aldığı belgelerden birisini veriyoruz. “..Merkezi Sivas’ ta bulunan Rum Beylerbeyine Çorum Mecitözü Kadılarına yazılan hükümle de Delibudak'ın Mecitözü Kazasına tabi Ordu karyesi halkından olduğunu ve Kalındudak adında diğer bir eşkıya ile birlikte elbirliği ederek birçok köyleri bastığını öğreniyoruz. Bu eşkıyanın yakalanarak cezalandırılmasını bildiren bir hükümüdür...” , “..Bu belge 1593 tarihli olup,İran' dan Çorum,Sivas ve Kastamonu'ya gelen Kızılbaşlar' a dairdir. Merkezi Sivas' ta bulunan Rum Beylerbeyi'nin adı Mehmet Paşa' dır. Anadolu'ya gelen Kızılbaşlar İran Şahı'nın bir yaşmağını ve üç dört Kızılbaş halifesinin de mektuplarını getjrdiğini ve bunları halka dağıttığını bildirilmektedir. Kızılbaşlık Anadolu’ da bilhassa 16. Yüz yılda da fazla revaç bulmuş olduğuna göre Osmanlı Devleti'nin bu mesele üzerinde pek hassas hareket edeceği pek tabi idi. Belge,İran'dan gelen bu gibi Kızılbaşların elde edilmesini ve bunların Sünni halkı zehirlemesinin önüne geçilmesi istenmektedir..."

Nushi TOMBUŞ' a ait "Koşma"yı,"Çorum'da Yağmursuzluk ve Halktaki Ananeler" yazısı izler. Yazıyı Hayri KARAMUK kaleme alır. Yağmursuzluk nedeniyle, kurak geçen yıllarda halkın toplanıp dualarla yağmur istemelerini, kurban kesip yoksullara dağıtmalarını anlatır. Çocukların yağmursuzluk başlayınca sokaklarda şöyle bağırdıklarını yazar Hayri KARAMUK. “..Yağmur yağ /Ekin bit / Tarlada çamur / Teknede hamur / Öksüzlere ömür / Ver Allah'ım ver /Sellice sulluca bir yağmur / Yer yarıldı yaş ister / Ufakcıklar aş ister / Ekinin bol olsun bol olsun / Madrabazların * gözleri kör olsun...”

Alevi kesiminde de, eşek gelin etme ve ekmek yapıp dağıtma adeti, olduğunu belirten Hayri KARAMUK, çocukların şöyle bağırarak dolaştığını yazar: “....Eşek gelin olur mu ?/ olur mu ? /Yer yağmursuz olur mu olur mu ?/ Kurbağa susuz olur mu olur mu ? / Yer yarıldı yaş ister ? / Ufacıklar aş ister / Ekin bol olsun bol olsun /Madrabazların *gözleri kör olsun .

Çağın değişimi toplumların sosyo-ekonomik yapısını da değiştirmektedir. Bu nedenle birçok gelenek ve göreneklerimizin de geçmişin, bir daha dönülüp yaşanılması olanaksız yıllarında kalmaktadır. Zaman içinde unutulmaya yüz tutan folklorumuzun bu güzellikleri, yaşlıların anılarında, eğer kaleme alındıysa kitap ve dergilerin de sayfalarında yaşayacaktır.

İşte Ferit DEDEBAŞ’IN yazdığı “Çorum’da Köy Düğünü” de birçok özelliklerini ve güzelliklerini yitirilmiş geleneklerimizden ‘Köy Düğünü’ Ferit DEDEBAŞ şu başlıklar altında incelemiş: “..1-Düğüne Başlangıç, 2-Odun Kesme, 3-Buğday Öğütme, 4-Çuval Ağzı Açma ve Hamur Yoğurma, 5-Ekmek Yapma, 6- Diğer Köylerin Daveti- Şeker Gönderme, 7-Keş-kek ve Pilav Pişirme, 8-Gelin Hamamı, 9-Civar Köylerin Gelmesi, 10- Yemek Yeme,
11-Hediyelerin Toplanması, 12-Gece Meydan Alemi, 13- Kına Gecesi...” Yazının sonu gelecek sayıya kayar.

"Çorumlu" yazısı Yozgat Lisesinden Mediha AYAN'IDIR. Yazısında Çorumlu Dergisiyle Çorum halkı arasında özdeşlik kurar,şöyle der yazısının bir yerinde: “..Çorumlu yenilik,iyilik ve marifet aşkıdır. Bu suretle kendi adını taşıyan dergi ile hem isim ve hem ruh itibarıyla kardeş bulunuyor..."

Ferit DEDEBAŞ’IN “İnkılâp Ayı Temmuz” yazısıyla temmuzlarda yaşanan en önemli olayları gündeme getirir. Bunlar:

3 Temmuz 1776 Amerika İstiklâl İnkılâbı.
14 Temmuz 1739 Büyük Fransız inkılâbı.
23 Temmuz 1908 İkinci Meşrutiyet.
23 Temmuz 1924 Erzurum Kongresi.
24 Temmuz 1924 Lozan.
23 Temmuz 1939 Hatay'ın Anavatana katılması.

Sağlıksal açıdan okuyucuyu bilgilendirme yazısı,"Yara ve Tedavisi" Dr, Adil ÖZKAN' ın,

Dedebaş'tan bir şiir .”Demedim mi"

"Çorum'da Yıl Çıbanı " yazısı bu sayıda da sürer.

Bahri KAYIŞ' ın "Dua" şiirini Eşref ERTEKİN’İN derlediği “Çığşaklar” izler.

"Alaca Halkevinde bir Toplantı” haberi,bir Halkevi haberi olarak verilir.

Toplantıya Çorum Valisi Muzaffer AKALIN da onurlandırmıştır. Alaca İsahacı köyünden Halk Aşığı Haydar BEKTAŞ, Koçhisar dan Yusuf ER Ali Müslüm DELİBAŞ, Alacahöyük’ten Ali CİĞER, Manişar köyünden Ali ŞAHİN katılırlar. Dertli’den, Köroğlu’ndan, Karacaoğlan’dan, Nesimi’den, Hatai’ den koşma ve nefesler okurlar. Bunlardan Aşık HAYDAR hiç okuma yazma bilmediği halde, irticalen koşma destanlar tertip eder. Aşık HAYDAR’ dan o gün söylediği bir parçanın son bölümünü alıyorum.

Aşık Haydar der ki gönül arz eder
Umarım Mevlâ’dan vermesin keder
İnşallah bay bize bir ihsan eder
Muzaffer AKALIN sefa geldiniz..

"Çorum Halkevi Faaliyeti" yazısında, Çorum Halkevi Gösteri Şubesi'nin Sinop ve Samsun'da vermiş olduğu temsil ve halkoyunları gösterilerinin büyük ilgi gördüğü, basında da bu konuda övücü yazılar yayınlandığı haberleri yer alır. Bununla ilgili “İktibaslar" bölümünde verilir.

Son bölümde: Delibudak adındaki eşkıyanın yakalanması ve bunun ahvaline; Acem diyarından Çorum, Sivas, Kastamonu'ya gelen Kızılbaşların; Çorum kalesine bir varaş inşaası konusunda Behzat Çavuş'un Mübaşir tayin olunduğuna dair belgeler yer alır.

* Madrabaz: Ekini saklayan ve pahalandıran ekincilere denirmiş.

DEVAM EDECEK

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Atilla ALPAY

Atilla ALPAY Hayat Hikayesi

IRAK’ A ASKER...
Bir taşra muharriri olarak görüş ve düşüncelerimizi bir de biz beyan edelim ve moda deyimiyle konuyu bir de biz masaya yatıralım dedik.
Irak ‘ a “Asker ”giderse ne olur?
Bence korkulacak bir şey olmaz. Zaten o gidilecek yer Memalik-i Irakeyn bir dalavereyle elimizden alınmış eski Osmanlı yani vatan toprağıdır. Mehmetcik bugün oradaki İşgalci coni’lere ve kiracı araplara nezaret etmeye gidecek ve kuzeydeki kürtlerin devlet ilan etmelerini önlemeye, Türkmenleri ezmelerine müsaade etmemeye çalışacaktır.
Düne kadar birleşmiş Milletleri ve natoyu devre dışı bırakan abd bu sefer kuyruğu sıkışınca en yakınındaki Türklerden yardım istemeye yüz bulabilmektedir.
Daha geçenlerde abd nin başı televizyonlarda “ kuzeyde istikrar sağlanmıştır, oradan bir korkumuz yok” diyor ve Ankara da buna şiddetle tepki gösteriyordu. Oradaki kürtlerden fazla nüfusa sahip Türkmenler zaten oranın eski sahibi ve Osmanlı ahalisidirler. Yıllarca Kıbrıs Türk’ü gibi elleri yüreklerinde barzani ve talabani eşkıyasının baskınlarına karşı elleri tetikde nöbet tutmadılar mı ? Bari bu seferde Mehmetçik sayesinde rahat nefes alsınlar ve bir avuç şalvarlı eşkıyanın karşısında büyük millet olmanın mutluluğunu ve gururunu yaşasınlar.
Sonra “araplar kurşun sıkarlarmış” diyorlar. Vaktiyle Osmanlıya kurşun sıkmanın bedelini işte böyle büyük bir zillete ve sefalete düşerek ödediler. Bu sefer hiç sanmıyorum ki böyle bir yanlışlık yapsınlar.
Amerika’ya gelince... Onların samimi olmadıklarını Ankara da biliyor. Önce peşmerge’leri adam sanıp yanaştılar baktılar ki bu aşiret bozuntuları ve mağara adamları ile bir iş olmaz. Her tarafları ayrı oynuyor, devlet kuracağız diye orada coni’lere pis pis sırıtıp vıcık vıcık yağ çekiyorlar. Onlar da büyük Türkiye’yi gücendirmek pahasına bunlara göz kırptı, sırtlarını sıvazladı. Ama Türkiye’yi kaybettiğini birileri buşh’ un kulağına fısıldayınca jetonları düştü, etekleri tutuştu. Sonra da gelsin Mehmetcik diye krediler, yardım vaatleri, yalvarmalar, yakarmalar...!!
Bu arada küçük hatırlatma yapalım.
Vaktiyle Kore’de 717 askerimiz şehit oldu ve 2246 askerimizde yaralandı. 176 askerimiz de kayıp oldu. ( Buna karşılık Kıbrıs Barış harekatındaki kaybımız ise 498 şehit ve 1200 yaralıydı.)
Kore de Kunuri de verdiğimiz bu kadar şehidin büyük bir kısmı hep Amerikalıların 16. Birliği çekilirken onlara kalkan olarak görev yaptığımız sırada verildi. Ne kadar coni kurtulduysa o kadar Mehmetçik de şehit olmuştur.
Ama bunu unutup da karakolu basıp kafamıza torba geçirmeleri yok mu?.. Affedilir bir hata değildir.
Yine bir kere daha hatırlayalım ki . Irak amerikanın haince işgali altındadır. Bu son yüzyılın en kanlı işgal ve katliam harekatıdır. Dün Afganistan dada aynısı yapılmıştır. İkiz kuleleri uçuran siyonistler böylece amerikan ordusunu Müslümanların veya İslam Dünyasının üzerine saldırtmıştır. Irakta iki –üç ayda ölen Müslüman sayısı 30 bindir. Bir önceki körfez krizinde ise 200 bin şehit verilmiştir. Sırf Ameriye -Bağdat’a 20km yakın bir mahalle-sığınağında sabah namazında atılan Gbu sınıfı kamyon büylüklüğündeki bombalar ile 1800 kadın ve çocuk aynı anda kavrulmuş ve toz edilmişlerdir. Bu seferde şehit edilen çocuk ve kadın sayısı 10 binin üzerindedir. Iraklı asker sayısı 20 bindir. Bunlar az rakamlar değildir. Bunlar Müslüman zavallı şehitler olup bizim din kardeşlerimizdir.Her namazda bu müminler için dua etmemiz boynumuzun borcudur.
Hain Amerikan’ın orada işi yoktur. Müslümanları birbirine kırdırmak için bomba yüklü kamyonlarla Şii lideri İmam el Bakır’ ı şehit etmişler ve bunu her gün bir yerlerde tekrar etmeye başlamışlardır. Bütün plan Siyonizm’in gizli karargahlarının ürünüdür.
Tek tehlike orada Amerika’nın yanında yer aldığımızı sanan Arapların bize ateş açmaya kalkmasıdır. Yoksa Türkmenlerin güvenliği açısından Mehmetçik elzemdir.
Kuzeydeki mikrobik iltihaplanmalar ve kangrenler açısından oraya cerrahi müdahale her zaman şarttır. Nöbetçi doktorun adının da “ Mehmet” olması iyidir.
Çünkü Musul Kerkük Türk, Memalik’i Irakeyn’ de ,Güzelce Bağdat ta Osmanlıdır.
Osmanlınındır.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Salım SAVCI

Salim SAVCI Hayat Hikayesi

GÜNDE NE KADAR OKSİJEN HARCIYORUZ ?

Son zamanlarda BENİ DİNLE KESEBİLİRSEN KES adlı öykümle ilgili yazılar geliyor. Bunlardan birisi çok hoşuma gitti,aynen aktarıyorum:

“Ağaçları çok severim. Nerede ağaçlarla ilgili bir yazı okusam,o kişiye saygı duyarım. Bunlardan birisi de sizsiniz.

Beni Dinle Kesebilirsen Kes öykünüzü 1992 yılında okudum. Orada bir çam ağacını konuşturdunuz. 7. paragrafta çam ağacı çok şeyler söylüyor. Bu öykünüzü TVLER görmüyor mu ? Demek ki görmüyorlar. Ben görsünler istiyorum. Yeşil yapraklı bitkilerin oksijen kaynağı olduğunu sık sık dile getirsinler istiyorum.

Bu mektubu niçin yazdım ? Onu da anlatayım. Geçenlerde bir yerde ağaçla ilgili bir yazı okudum. Bir insan günde yedi ortalama büyükteki ağacın verdiği oksijeni harcıyorlarmış. Dolayısıyla yaşıyormuş.

Bunlardan yedi sayısına önceliklik verelim. Her insanın ömrü boyunca yedi ağaç yetiştirmesini diliyorum. Si ne dersiniz ?

Ankara/Adımı lütfen vermeyiniz

Bu sade vatandaşın herkesin yedi ağaç dikmesine bende canı gönülden katılıyordum.

1-Doğum Günü İçin

2-İlköğretimi Bitirdiği Gün İçin

3-Liseyi Bitirdiği Gün İçin

4-Yüksek Okulu bitirdiği Gün İçin

5-İşe Girdiği Gün için

6- Nişanlanma Günü İçin

7-Nikahlanma Günü İçin

Daha fazlasını dikenlere yaşatanlara selamlar,sevgiler diliyorum. Gönülden sevgiyle kucaklıyorum.