YIL 6  SAYI 64  25-Haziran-2004 

YAZARLARIMIZIN HAYAT HİKAYELERİNE GİTMEK İÇİN TIKLAYARAK GİDİNİZ!

Aşağıdaki dizinler ile tıklayarak üye olmadan sayfalara girebilir ve inceleyebilirsiniz!1

BİLGİ PAYLAŞILDIKÇA KIYMETİ ARTAR!

Mahmut Selim GÜRSEL YEDİNCE YILA GİRERKEN
Dr Ali EMİROĞLU AVRUPA'NIN BÜYÜK İLGİSİ
İsmet ÇENESİZ ÇORUM TRAFİĞİ
Salim SAVCI YABANCILAR YERİNE TÜRKÇE SÖZCÜKLER KULLANALIM - ANNE SÖZCÜĞÜ ÜZERİNE
Raşit YÜCEL ANNE
Mesut ARTAR İYİLER VE KÖTÜLER
Dr. Ali EMİROĞLU SÜMERLERDE İLK BAHÇECİLİK
Mahmut Selim GÜRSEL ANACIĞIM
Mahmut Selim GÜRSEL DOĞALGAZ
M. Şakir ÇIPLAK İSTİKLAL MARŞIMIZIN TEMEL KAVRAMLARI
Teoman ŞAHİN AŞURA GÜNÜ MÜ?  AŞURE  ÇORBASI MI?
Sakin KARAKAŞ SPOR YAPMAK SAĞLIKLI YAŞAMIN ANAHTARI
Üzeyr Lokman ÇAYCI DÜŞ ÇİÇEĞİ
Rasim ÇAKICI BENZİYOR

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

YEDİNCİ YILA GİRERKEN

            Bir yılı daha arkamızda bırakırken Çorum’un tek yayınevi başarıları veya başarısızlıkları ile ilgili birçok bilgiyi sizlerle paylaşmak istiyorum.

Bence oldukça uzun bir yıl periyodu sayılan bu süre içerisinde kendime göre birçok başarılarım oldu. Pek çok yazar arkadaşları yayın hayatına kazandırdım. Pek çok arkadaş ile yeni tanıştım. Pek çok samimiyetler kuruldu.

Yayınevimizin bir gelir getirsin diye açmadığımı pek çok sefer söyledim ve yazdımsa da pek çok kişiler bu işlevi anlamadılar. Akılları almadı,havsalalarına sığmadı. Onları kınamak için bunları söylemiyorum. Çünkü onların yaşamları ticaret üzerine kurulmuş olduğundan yayınevimizin bu işlevin anlayamadılar.

Bu geçen yedi yıl içerisinde;bir arkadaşımızın kitabı için arkadaşımızın ismini de vererek bir matbaadan fiyat aldık. O matbaa senin için şuna olur diyerek,o arkadaşa bana verdiği fiyatın 50 milyon altında fiyat vererek beni sahtekar durumuna dahi düşürdü. Tabii ki o arkadaşımız bu farkı kendimize alacağımızı zannederek bizim önerimizi kale almayarak o matbaaya bastırdı. O arkadaşımız Hac görevine giderken baskı işlerini verdi. Ona aman işini sağlama al dediysem de bildiğini okudu Allah’tan o matbaa bana verdiği fiyatın %80’i kadarcık KAZIK attı da yazarımız o kadar ile kurtarabildi.

Bunlar geldi ve geçti. Artık mazi oldular. Yazılı olarak kalanlar ise elinizde bulunan dergilerimiz.

Basılmakta olan dergilerimize kendimce uygun gördüğüm sebeplerden dolayı “Dergi baskı işlerini durdurdum” Merak edenlerini olursa şöyle söyleyebilirim:

Bazı akrabalarımız basılan dergilerden oldukça yüklü para kazandığımızı zannettiler. Bazı yazarlarımı yüzüme baka baka “Derginin her çıktığında paraları nereye istif ettiğimi sordular” Bazı dergi okuyucularımız biriken dergi paralarını üzerlerine yattılar. Ve başka başka sebepler.

Şimdi dergimizin nasıl basılı hale geleceği söyleyeyim.

Sağ olsunlar halen yazı veren yazarlarımıza üç sayı sonra soracağım. Arkadaş senin üç sayıda şu kadar yazın Internet’te yayınlandı. Şimdi ben kendi yazılarımı  bastırarak ücretsiz dağıtacağım. Senin de şu kadar sayfa yazın var. Matbaada şu kadar paraya mal oluyor. İstersen seninde bu kadar ücret vermen gerekmektedir. Şu kadar adet bastıracağız,sana da şu kadar basılmış yazılarımızı vereceğiz. Sende bunları eşine,dostuna,akrabana,hısımına, arkadaşına ücretsiz dağıt diyeceğim.

DİYECEĞİMDE NE OLACAK ?

Hiçbir şey. Onlar yazılarının basılması için verecekleri birkaç kuruşa tamah edecekler,ben ise emekli maaşımdan arttırdığım para ile yazılarımı basacağım. Onlar beklide baka kalacaklar.

Bakalım ömrümüz ve imkanımız olursa göreceğiz.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

            Avrupa milletinin bizimle ilgilendiği sorunlardan birisi çok ehemmiyet vermedikleri birisi Türkiye’de yaşayan mahalli dil ve lehçelerdir. Biz bunların hangileri olduğunu biliyoruz. Yerel dillerin neler olduğunu bilmeyen insanlar var mıdır Türkler arasında ? O zaman;bunları saymakla yer kaplamış olmayalım.

            Tıpkı bizde olduğu gibi,her ülkede resmi dil olduğu gibi,çeşitli mahalli dil ve lehçelerde vardır. Bilhassa ABD de,otokten halk olan Kızılderili insanların dilleri ve lehçeleri vardır. Bunlar Amerikanın bu ilk sakinleri bu gün Amerikan vatandaşları bulunuyor, ayrıca ABD nin göç aldığı milletlerin sayısı pek kalabalıktır. Her milletin miktarları milyonlarla açıklanır. Bu milletlerin hepsinin dilleri olmasına rağmen ABD de resmi dil yalnızca İngilizcedir. Bizdeki sorunların hepsi onlarda daha kalabalık şekillerde bulunduğu halde,bize empoze edilen mahalli dil ve lehçelerin geliştirilmesi diye kendilerinin bir sorunu yoktur.

            Avrupa ülkelerinde da aynı sorunları var. Avrupa’nın her ülkesinde olan bu durum somut olarak görülmüyor. Her ülkenin bir resmi dili var. Eğitim ve her cins yayın bu dille yapılır. Bu demektir ki;o ülkede insanların hepsi resmi dille gelişmiştir,yükselmiştir. Fransa’daki Brötenyalılar içinde durum aynıdır. Bunların gelişmiş medeniyetleri,edebiyatları,değişik mimarisi ve resmi mevcut. Bir ara ilk eğitimin kendi dilleriyle olmasını istediklerinde,bütün Fransa ayağa kalkmıştı. “Devleti parçalamak mı istiyorsunuz ?” Denmişti. Şimdi Fransa’da aynı ciddiyeti koruyor. Brötanya’da resmi dil Fransızca’dır. Bunu değiştirmeye Fransız Devletinin niyeti yoktur. Fransa AB üyesidir. Bu durum Fransa’nın kurucu üye olması için bile sorun olmamıştır.

            Avrupa Devletleri ve birliği bizim Avrupa sevdamızı kullanıyor. Kıbrıs yeterince bu niyetleri ortaya koymuştur. Şimdi Yunanistan’la aramızdaki bütün sorunları bitirmek isteniyor. Bu sorunlarımızın bir kısmı Yunanistan’la aramızda savaş sebebi olarak belirlenmişti. Biz;bu sorunların hep böyle kalınmasını istiyor değiliz. Ancak;bu sorunlar adalet içinde ve gelecekte bize felaket getirmemek şartıyla bitirilmesini istiyoruz. Avrupa içine gireceğiz diye hayati çıkarlar gösteren sorunlarımızı halletmeye isteklide değiliz. Avrupa içerisine girsek bile bu sorunların bir kısmı hayatiyetliğini kaybetmez. Bir müzakere tarihi koparacağız diyerek bunları görmezliğimizin bir anlamı yoktur.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

ÇORUM  TRAFİĞİ;

İlk defa bu kadar kısa, az ve öz bir yazıyla karşınızdayım sayın okuyucularım.

Çorum Trafiği her geçen gün biraz daha çıkmaza giriyor. Köşesinin adını “Isırgan” koyan Sayın köşe yazarımız bizim Tugay Afat bu konuyla hiç ilgilenmiyor. Bana yardımcı da olmuyor!

Eskiden Tercüman Gazetesinde pehlivan tefrikaları yazılırdı. Döndürür, dolaştırır aynı şeyi aylarca yazarlardı. Ama yinede zevkle okunurdu. Benim son günlerde Çorum trafiği hakkında yazdıklarımda o tefrikalara döndü. Bu konuda yazdık olmadı, postaladık olmadı. Ama bir parti yetkilisine telefon ettik. Bizim telefondan bir saat sonra trafik lambalarının hemen yanındaki arabalar sır oldu! Kayboldu! Arabalar sağlı sollu iki koldan akıp gitti. Trafik rahatladı, kuyruklar kalktı. Bizde telefon ettiğimiz beye teşekkür ettik tabii.

Ben telefonu kapattıktan sonra telefonum çaldı. “Yazı tesirini gösterdi, teşekkür ederiz Çorum Halkı adına”  dedi birisi. “Kimsiniz?” dedim.  “ Boş ver kim olduğumu. Yazında bahsettiğin ve her şeyin üstünde dediğin VATANDAŞIM” dedi ve telefonu kapattı.

Kardeşim arabaları oradan kaldıran ne benim yazım, ne de vatandaş! O arabaları kaldıran, SESİ BİLE GÜLLE GİBİ DÜŞEN PARTİLİ İDİ. Ama netice aldık ya, hedefi vurduk ya, trafik rahatladı ya olsun dedik. Dedik de ne oldu biliyor musunuz?

Ben böyle olacağını biliyordum. Sadece dört gün sürdü. DÖRT GÜN SONRA İSE ESKİDEN ARABALAR TRAFİK LAMBALARINA 5-10 METRE MESAFEDE PARK EDİYORLARDI ŞİMDİ NEREDEYSE TAMPONLARI DİEREĞE DEĞİYOR. İşte Çorum’da trafik bu! Ben derdimi anlatamadım!

Bende bir alemim! Sanki devletten maaş alıyorum. Ama inanmak var ya, eğitim var ya, Çorum sevgisi var ya, bırakmıyor yakamı.

Yine netice alamazsam yine yazacağım. Yine yazacağım. Ama herhalde sonunda Vatan Gazetesinden Sayın Ahmet Vardar’ Beye bu yazıların hepsini gönderip yardım isteyeceğim.

LAFLA, seviyorum, demekle olmaz. Çorum’u hakiki sevenler lütfen bize ve Çorum’a canı gönülden sahip çıkınız.

HERKESE EYVALLAH.

 

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

            Bu gözlemi bir dostum bana aktırdı. Ben de sizlere aktarıyorum. Ama huzursuzum. Nedenini açıklayayım:

            Biz Türk’üz. Türkçe konuşuruz. Türkçe’mize giren sözcüklerin Türkçe’sini buluncaya dek onu da kullanırız. Fakat bu sözcüğün Türkçe’si var ise,bunu kullanmak her vatandaşa düşer. Çünkü;Türkçe’mizi güzelleştirmeyi düşünmemiz gerekir.

            Bayan berberinin adı,kuvaför (Yazım kılavuzu böyle diyor) Tabelada ise kuaför  olarak yer alıyor. Belediyelerin,Türk Dil Kurumu ile Türk Dil Derneğinin,Vergi Dairelerinin bu ismin Türkçe’sinin yazılmasını isteme hakkı var sanıyorum. Öyle ise bu karmaşa neden yaşanıyor ?

            Bayan berberine gelen genç,orta yaşlı bayanların da istinasız BAY BAY demelerine bir anlam veremiyorum. Çünkü;bunun yerine geçecek sözcüklerimiz var.

            İş yerine geldiniz diyelim. İyi günler veya merhaba diyebilirsiniz.

            İş yerinden ayrılıyorsunuz diyelim. Bay bay yerine,görüşme dileğiyle veya Allah’a ısmarladık diyebiliriz.

            Hele şu (görüşürüz) sözcüğü yok mu ? Görürsün ha ! Anlamına gelmiyor mu ?

            Bu yazıyı okuyunca;Anadilimizin örselenmesi sizi sıkmıyor ise LÜTFEN TÜRKÇE’mizi düşünelim demeden geçemiyorum.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

İYİLER VE KÖTÜLER

63. sayıdan devam

Bir ev hanımından lise öğrencisine,

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

            Anacığım 1945 senesinde babamla evlenmiş. Bir iki yıl sonra evlatları olmuş. Onları gurbet ellerinde babam ile büyütmüşler. Bizleri bu günlere gelebilmemiz için bütün varlıkları ile çalışmışlar. Aç kalmışlar,bizleri açık bırakmamışlar. Üşümüşler bizi koyunlarında ısıtmışlar.

            Anacığım !

            Bunca senedir seni hiç unutmadım. Bazılarının hele son yıllarda pekte moda oldu,senede bir gün ANNELER GÜNÜNDE hatırlamalarına gülüyorum. Analar sadece bir gün mü hatırlanacak ? Her an. Hatırımızdasınız.

            Hiç dikkat ettiniz mi ?

Annesini sevmediğini ağzı ile ikrar eden kişiler bile bir yeri acıdığı zaman :Ah anam ! diye acısını bildirirken,anasını ağzı ile unuttuğunu söylemesini kendi ağzı ile de  yine kendisi yalan söylediğinin şahitliğini yapmakta olduğuna sizlerde şahit olmuşsunuzdur.

Analarımız.

Bizlerin bu dünyaya gelmemizde en büyük emeği olarak yaratılmışlar. Onlar olmazsa idi insanları bırakın bütün canlılar acaba nasıl üreyeceklerdi.

Analarımız.

Sizleri anmak için bir gün ayıranları ve bu analar günü adında kutlayanları  bir miktar düşünmeye davet ediyorum.

            Düşününüz. Tevekkül ediniz. İrdeleyiniz.

            Bizlerin yaratılmasına vesile olan,şimdi ihtiyar veya ölmüş olan analarımızı düşünün. Onlar da bir zamanlar bizim gibi gençtiler. Onlar da  bizim gibi çocuk idiler.

            Bu düzeni bir inceleyiniz.

            Bu döngü olmasaydı,bu düzen kurulmasaydı,bu mekan yaratılır mıydı ?

            Bizi önce yaratan Rabb’imize hamd ederken,anamıza da sevgi ve muhabbetlerimizi göstermeliyiz. Bence bu bir mecburiyettir. Anası sağ olanlar. Onları ziyaret edin. Sonra bir zaman gelir benim gibi sizlerde seslenirsiniz. Her yaratılan ölümü tadacaktır.

            Analarımızı sadece bir güne sığan anmalarla anmayalım.

            Ya babam ?

            O da anamda birkaç yıl önce ebedi vatanına göçmüştü. O7da bizleri büyütürken sıkıntılar içerisinde,evlatlarının adam olmasını isteyerek ömrünü tamamlamıştı. Bu yazı yayınlandıktan sonra da “Babalar Günü” kutlanacak. Ne acıdır ki böyle kutlamalarla ana ve babalarımızı bizlere hatırlatmaya çalışıyorlar. Onlar kalbimizde bulunan en büyük emanetlerdir.

            Babalarımız da en az analarımız kadar bizlerde hakları olan kişilerdir.

            Anacığım ve Babacığım!

            Sizleri ne kadar özledim bir bilsen ?

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

İSTİKLÂL MARŞIMIZDAKİ TEMEL KAVRAMLAR

            63. sayıdan devam      

            10. İMAN. Mehmet Akif Ersoy İstiklal mücadelesinin imanla kazanılacağına yürekten inanmakta ve  Safahat adlı eserinin tamamında bu imanı dile getirmektedir. Mehmet Akif iman konusunda Kur’an-ı Kerim’deki “O müminlere Allah katında büyük bir sevap vardır ki; bir takım kimseler kendilerine “düşmanlarınız sizin için kuvvetlerini topladı, onlardan korkmalısınız.” Dedikleri zaman, bu haber imanlarını artırır da “Allah’ın yardımı bize yeter de artar, o ne güzel bir koruyucudur” derler” ayetini referans alarak şu mısraları  yazmıştır:

 Şehadet dini gayret dini ancak Müslümanlıktır

            Hakiki Müslümanlık en büyük kahramanlıktır

            Cebanet, meskenet,dünyada sığmaz ruh-ı İslâma

            Kitabullahı işhad eyledim – gördün ya- davama

            Görürsün hissedersin varsa vicdanınla imanın

            Ne müthiş bir hamaset çarpıyor göğsünde Kur’an’ın

 

            O imandan velev pek az nasib olsaydı millette

            Şu üçyüz elli milyon halkı görmezdin bu zillette

            O iman ittihad isterdi bizden,vahdet isterdi

            Nasıl “Bünyan-ı marsus” olmamız lazımsa gösterdi

            O iman, farz-ı katidir diyor tahsil-i irfanın

            Ne cahil kavmiyiz biz Müslümanlar şimdi dünyanın

 

            “Hakiki Müslümanlık en büyük kahramanlıktır”

            Demiştim…İşte davam onların hakkında sadıktır

           

11. MEDENİYET     İstiklal Marşında medeniyeti insanlığın yok edilmesi için bir tehdit unsuru olarak kullanan batılı uluslar eleştirilmiştir. İngiliz, Fransız, İtalyan ve özellikle Yunanlıların “Biz Anadolu’ya medeniyet getireceğiz” diye dünya ölçüsünde yaptıkları yaygara ve arkasından akıl almaz işkence ve istilalar karşısında Mehmet Akif’in  hitabı açık ve nettir. “Bırakın uluyup havlasınlar”Medeniyeti önce onlar  bir canavar haline getirdiler.Şimdi onların medeniyet anlayışı tek dişi kalmış bir canavara dönüşmüştür ki bu canavar asla böyle bir imanı boğamaz!

Aslında Akif’in bütün isteği ve gönlünde yatan Batı medeniyetini ve teknolojisini elde edebilmek ve onların eriştiği refah seviyesine yükselebilmektir.Bunu çeşitli şiirlerinde ayrıntılı olarak belirtmiştir. O medeniyetin  yapmacık hareketler ve taklitlerle elde edilemeyeceğini bildirir. Aşağıdaki mısralar da onun medeniyete bakışını şöyle anlatmaktadır:

           

Şark’ı baştan başa yıllarca dolaştım, gezdim;

           Hem de oldukça görürdüm, kafa gezdirmezdim!

           Bu Arap’mış bu Acem’miş, bu Tatar’mış, demedim;

           Müslüman unsurunun hepsini gördüm kendim.

           Büyük ademlerinin fikrini ta’mik ettim.

İstedim sonra neden böyle Japon’lar yüksek?

Nedir esbab-ı terakkisi? Yakından görmek.

Bu uzun boylu mesai bu uzun boylu sefer,

Bir kanaat verecekmiş bana dünyada meğer.

O kanaat da şudur: Sırr-ı terakkinizi siz,

Başka yerlerde taharriye heveslenmeyiniz.

Onu kendinde bulur yükselecek bir millet;

Çünkü her noktada taklid ile sökmez hareket.

Alınız ilmini Garb’ın, alınız san’atını.

Veriniz hem de mesainize son süratini.

Çünkü kaabil değil artık yaşamak bunlarsız;

Çünkü milliyeti yok san’atın, ilmin; yalnız,

İyi hatırda tutun ettiğim ihtarı demin:

Bütün edvar/ı terakkiyi yarıp geçmek için,

Kendi “mahiyet-i ruhiyye”niz olsun klavuz.

Çünkü beyhudedir ümmid-i selamet onsuz.

 

Sonra dikkatlere şayan olacak bir şey var:

İnkişafatını bir milletin erbab-ı nazar,

Kocaman bir ağacın tıpkı çiçeklenmesine

Benzetirler ki, hakikat, ne büyük söz bilene!

Bu muazzam ağacın gövdesi baştan aşağı;

Sayısız köşkleri tekmil dalı. tekmil budağı

Milletin sine-i mazisine merbut, oradan

Uzanıp gelmededir…Öyle yaratmış Yaradan.

 

12. ÜMİT . İstiklal Marşı Türk milletine bir ümit vermek amacıyla yazılmıştır Çünkü  marşın yazıldığı yıllarda milletimizin buna çok ihtiyacı vardı.

Bir gün Garp Cephesi Kumandanı Albay İsmet Paşa o günlerin Maarif Vekili Rıza Nur Bey’i ziyaret ediyor, bir İstiklal  Marşı yazılmasının zaruretini anlatıyor. Askerin şevkinin artırılması ve ümidinin yüksek tutulması için milli bir marş yazılması konusunda derhal bir girişimde bulunulmasını ister. Maarif Vekili Rıza Nur da  Albay İsmet Bey’i, Kazım Nami Bey adındaki Orta öğretim Genel Müdürüne gönderir. Albay İsmet Bey’in Kazım Nami Bey’e son sözü şudur: “Askerin şevk ve ümidini kuvvetlendirecek  bir İstiklal Marşı  yazılmasını istiyoruz, buna orduca karar vermiş bulunuyoruz”. Böylece İstiklal Marşının yazılmasının gerekçesi doğrultusunda çalışmalara başlanmıştır.

Mehmet Akif Ersoy’a İstiklal marşını nasıl yazdınız? diye sorarlar. Kendisi hastadır,  yatağından doğrulur ,arkasındaki yastıklara yaslanır ve sesi birden canlanarak şunları söyler:

“Doğacaktır sana vaat ettiği günler Hakk’ın…”  Bu, umitle ve imanla yazılabilir. O zamanı düşünün.. İmanım olmasaydı yazabilir miydim? Zaten ben başka türlü düşünüp başka türlü yazanlardan değilim. Bu elimden gelmez. İçimde ne varsa bütün duygularım yazılarımdadır.” Şair bunları söyledikten sonra dilinde bir dua gibi şu mısrayı tekrarlamaktadır. “Kim bilir belki yarın belki yarından da yakın.”

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

AŞURA GÜNÜ MÜ?  AŞURE  ÇORBASI MI?

63. sayıdan devam

Ehlibeyt Mektebinin en büyük hadisçilerinden olan Şeyh Saduk İmam Rıza (a.s)'ın şöyle buyurduğunu nakleder: “Aşura gününü kendisine hüzün ve musibet ve ağlama günü yapan kimseye, Allah kıyamet gününü sevinç ve neşe günü kılar.”(2)

Şeyh Saduk kendi senediyle İlelu’ş-Şerayi ve Emali kitaplarında Cibille-i Mekkiye’den şöyle nakleder:

“Hz. Ali (A.S)’ın sır dostlarından olan Meysem Temmar’dan şöyle nakleder: Allah’a yemin olsun ki bu ümmet kendi peygamberlerinin torununu Muharrem ayının onuncu günü öldürecekler ve Allah’ın düşmanları o günü bereket günü yapacaklar. Bu iş Allah’ın ilminde geçmiş kesin kazalardandır. Hz. Ali’nin bana öğrettiği ilim üzere ben bundan haberdar oldum.

Hz. Ali bana bildirdi ki tüm yaratıklar hatta çölün yırtıcı hayvanları, denizdeki balıklar ve gökte uçan kuşlar bile Peygamber’in torununa ağlayacaktır. Güneş, ay, yıldızlar, gök, yer, insan ve cinlerin Mü’min olanları göklerdeki tüm melekler Rıdvan meleği (cennetin koruyucusu melek) ve cehennemle görevli olan Malik, tüm koruyucu melekler, gök ve arşı koruyan meleklerin hepsi Hüseyin'e ağlayacaklar.

Sonra Meysem şöyle dedi: Allah’a ortak koşanlara, Yahudi, Hıristiyan ve Mecusilere Allah’ın laneti gerekli olduğu gibi Hz. Hüseyin’i öldürenlere de bu lanet gerekli olmuştur.Cibille diyor ki Meysem’e “Nasıl halk Hz. Hüseyin’in şahadet gününü bereket günü bileceklerdir?” diye sordum.

Meysem bu soruya karşılık ağlayarak şöyle dedi:

Kendileri uydurdukları bir hadis gereğince Aşura gününün Hz. Adem’in tövbesinin kabul olduğu gün olduğunu söyleyecekler; oysa Hz. Adem’in tövbesi Zilhicce ayında kabul olunmuştur. Yine onlar Aşura gününde Yüce Allah’ın Hz. Davud’un tövbesini kabul ettiğini söyleyecekler; oysa Davud’un tövbesi de Zilhicce ayında kabul olmuştur. Onlar bu günde Allah’ın Hz. Yunus’u balığın karnından kurtardığını söyleyecekler; oysa Allah-u Teala Hz. Yunus’u Zilkaade ayında balığın karnından çıkarmıştır. Onlar Aşura gününde Hz. Nuh’un gemisinin sahile yanaştığını söyleyecekler; oysa bu Zilhicce ayının 18. günü vuku bulmuştur. Onlar bu günde Beni İsrail’in kurtulması için denizin Allah tarafından Hz. Musa (a.s) için yarıldığını söyleyecekler; oysa bu Rebiulevvel ayında gerçekleşmiştir....”

Ehlibeyt mektebinin kaynaklarında çeşitli senetlerle İmam Muhammed Bakır (a.s)'dan nakledilen ve Ehlibeyt dostlarınca sürekli okunan Aşura Ziyareti duasında şu cümleler yer almaktadır: “Allah’ım bu Aşura günü Ümeyye oğulları ve ciğer yiyen kadının oğlu tarafından kutlu ve mübarek bir gün olarak bilinir.... Bugün Ziyad oğullarının ve Mervan oğullarının Hz. Hüseyin’i (Allah’ın selamı ona olsun) öldürdükleri için sevindiği bir gündür. Allah’ım onlara olan lanet ve azabını iki kat eyle....”

 

OLAYIN SÜNNİ KAYNAKLAR AÇISINDAN İNCELENİŞİ:

 

Ehl-i Sünnet kaynaklarında bu konuda değişik nakiller ve rivayetler nakledilmiştir. Mesela bazısında diyor ki: “Allah Resulü (S.A.V) Medine’ye geldiğinde ve henüz Ramazan orucu farz kılınmadığı bir sırada, Yahudilerin Muharrem’in onu olan Aşura gününü oruç tuttuklarını gördü. Bunun sebebini sorunca, şöyle dediler: “Bu yüce bir gündür; bu günde Allah Musa ve kavmini kurtarmış ve Fıravun ve kavmini suda boğarak (helak etmiştir).” Bunun üzerine Resulullah (S.A.V.) “Ben Musa’ya siz (Yahudilerden) daha evla ve onun orucunu tutmaya sizden daha layığım.” diyerek hem kendisi o günün orucunu tutmaya başladı, hem de (Müslümanlara) o günü oruç tutmalarını emretti.”(3)

Yine Aişe’ye dayandırılarak şöyle nakledilmiştir: “Cahiliyet zamanında Kureyşliler Aşura gününü oruç tutuyorlardı. Resulullah da onlar gibi o günü oruç tutuyordu. Medine’ye hicret ettikten sonra da hem kendisi tutmaya devam etti hem de başkalarına bunu emretti. Fakat Ramazan orucu farz kılındığında buyurdu ki “Artık isteyen bu günün orucunu tutar, istemeyen terk eder.”(4)

Sahih-i Müslim ve diğer bazı kaynaklarda Resulullah’ın Aşura gününü vefatından bir sene önce oruç tuttuğu da nakledilmiştir. (5)

 Bu aktarımlar muteber ve güvenilir  değildir. Buna bir çok delil zikredebiliriz. Ancak söz uzamasın diye bazılarına, hem de kısaca değinmekle yetiniyoruz (Akıllıya işaret yeterlidir):

1- Her şeyden önce bu rivayetlerin senetlerinde problem var; çünkü rical kitaplarına müracaat edip bu senetlerdeki ravileri araştıran herkes onların çoğunun şaibeli ve türlü türlü ithamlara maruz kalan kimseler olduklarını açıkça görür. Kaldı ki ravilerden bazısı hicretten yıllar sonra Medine’ye gelmiştir. Ebu Musa Eş’ari gibi, bazısı hicret zamanında daha küçücük bir tıfıldı, İbn-i Zübeyr gibi; bazısı da hicretten yıllar sonra Müslüman olmuştur, Muaviye gibi. Böyle ki bir durumda bu ravilerin Resulullah’la ilgili hicret öncesi, hatta İslam öncesi olayları bizzat görüp nakletmeleri nasıl düşünülebilir?!

2- Bu rivayetler arasında bir sürü çelişki söz konusudur. Örneğin birisinde Allah Resulü’nün Medine’de Yahudilere uyarak Aşura gününü oruç tutmaya başladığı söyleniyor; bir diğerinde, Resulullah’ın da müşrikler gibi ta cahiliyet zamanından beri Aşura gününü oruç tuttuğunu iddia ediyor. Yine birisinde Aşura orucunu Ramazan orucu farz kılındıktan sonra terk ettiğini söylüyor; diğer birisinde ise şöyle deniyor: “Resulullah (s.a.a) Aşura gününü oruç tuttuğunda, O’na dendi ki “Bu Yahudilerin değer verdiği bir gündür.” Bunu duyan Allah Resulü de artık gelecek yıldan itibaren (Muharrem’in) dokuzuncu gününü oruç tutma sözü verdi; ama gelecek yıl gelip çatmadan Resulullah vefat etti.”(6) Görüldüğü gibi bir rivayete göre Yahudilere uyarak oruç tutmaya başlıyor; diğerine göre ise tam tersine onlara muhalefet olsun diye, artık onuncu günü değil dokuzuncu günü oruç tutmaya karar veriyor, ama ecel mühlet vermiyor!

Bu rivayetleri araştırıp karşılaştıran her kes, bunlar gibi daha nice  çelişkileri tespit edebilir ki  bu kadarı dahi yeterlidir.

3- Yukarıda naklettiğim birinci rivayete bakarsak, bu rivayete göre Resulullah kardeşi Hz. Musa’nın sünnetini bilmiyordu ve bunu Yahudilerden öğrenmiş ve onlara taklit etmişti!! Oysa Allah Resulü Geçmiş peygamberlerin öğreti ve Sünnetlerini herkesten daha iyi biliyordu. Öyle olmasaydı son Peygamber olmasının, en üstün peygamber olmasının ne anlamı olurdu?! Bunu maalesef sadece burada söylemiyor ve “Resulullah kendisine emredilmeyen konularda Kitap Ehli’ne uymayı seviyordu.” diyerek işi daha ileri boyutlara taşıyorlar. Halbuki aynı kaynaklar, Allah Resulü’nün özellikle Yahudiler ve onlara taklit etme hususunda son derece hassas olduğunu da nakletmektedirler. Örneğin ezandan önce (güya) Yahudilerin borusu gibi boru çalınmasını veya Hıristiyanların çanından çalınmasını önerenlere muhalefet ederek kabul etmediğini, Yahudi ve Hıristiyanlara muhalefet etmek için Müslümanlara saç sakallarını boyamalarını emrettiğini, haiz kadınla muamele konusunda Yahudilerin tam tersini uyguladığını ve Kısacası İslam’da onlara taklit etmekten Müslümanları sakındırdığını nakleden yine onlardır(7)

Doğru olan da zaten budur. Zira kaynakların nakline göre Allah Resulü Yahudilere karşı bu sert tavrını öyle bir boyuta vardırmıştı ki Onlar “Bu adam bize ait muhalefet etmediği hiçbir şey bırakmadı kalsın!”(8)

İbn-ül Hac da kitabında şöyle yazıyor: “Allah Resulü (s.a.a) hiçbir konuda Kitap Ehli’yle mutabık kalmayı sevmezdi; öyle ki Yahudiler dediler ki “Muhammed bizim muhalefet etmediği hiçbir şeyimizi bırakmadı.”(9)

Ehl sünnet kaynaklarında şu hadis de nakledilmiştir: “Kim bir kavime kendini benzetirse, onlardan sayılır.”(10) O halde bu aktarımlara nasıl inanılabilir?

4- Aşura kelimesinin Muharrem’in onuncu gününe denilmesi, Hz. Hüseyin, Ehlibeyt’i ve ashabı Kerbela’da şehit düşüp, Ehlibeyt İmamları ve taraftarları tarafından yas ve anma merasimleri düzenlenmeğe başlandıktan sonra meşhur olmuş ve ondan önce tanınan ve yaygın olan bir isim değildi. Lügat alimleri de bunu açıkça zikretmişlerdir. Örneğin meşhur lügatçi İbn-i Esir şöyle yazıyor: “Aşura İslami bir isimdir.”(Yani İslam’dan sonra kullanılmıştır.)(11)

Bir başka lügatçi olan İbn-i Düreyd ise şöyle kaydetmektedir: “Aşura İslami bir isimdir ve cahiliyet zamanında tanınmıyordu.”(12)

5- Aslında Yahudi kaynaklardan haberdar olan her münsif insan Yahudi şeraitinde Aşura orucu diye bir şeyin esastan olmadığını ve Yahudilerin ne eskiden ve ne de şimdi bu günü oruç tutmadığını görür. Yani bu konuda hiçbir belge elde bulunmamaktadır.

Bu konuda üzerinde durulması gereken bir diğer husus, Aşura gününde vuku bulduğu söylenen önemli tarihi olaylardır. Bazı Sünni kaynaklar bu konuda o kadar ileri gitmişlerdir ki tarihte vuku bulan en önemli ve meşhur olayların hemen hepsinin Aşura gününde vuku bulduğunu söylemektedirler. Hatta Resulullah’ın hicret ve doğum günlerinin dahi bu günde vuku bulduğunu kaydeden kaynaklar var!!(13) Oysa bunların Rebiülevvel ayında vuku bulduğunu, tarihten az buçuk haberi olan her makul düşünceli  insan teslim etmektedir.

Halbu ki bu olayda da yine Aşura cinayetini ört bas etmek isteyen Emevilerin parmağı vardır. Bunu, yukarıda Meysem-i Tammar’dan naklettiğimiz hadis açıkça teyid etmektedir. Yine Aşura kavramının İslami bir terim olduğunu ve İslam öncesi bu kelimenin tanınmadığını meşhur lügat alimlerinden size nakletmiştik. Ayrıca bu rivayetlerin çoğunun uydurma olduğunu bizzat Ehl-i Sünnet’in bir kısım rical alimleri de kabul etmektedir. Bu konuda örneğin şu kaynaklara müracaat edebilirsiniz: El-Lial-il Masnua Fil-Ehadis-il Mevdua, C.1, S.108 ila 116, Tezkiret-ül Mevduat, S.118, Es-Siret-ül Halebiyye, C.2, S.134.

Son olarak Ümeyyeoğulları’nın Aşura günüyle ilgili tutumları ve uygulamalarıyla ilgili iki tarihi belgeyi de aktarırsak:

 

[3]-İlelu’ş-Şerayi, S.227.

[3]- Sahih-i Buhari, C.1, S.244, Sahih-i Müslim, C.3, S.150, Es-Siret-ül Halebiyye, C2, S.132-133, Tarih-ül Hamis, C.1, S.360…

[4]- Aynı kaynaklar…

[5]- Sahih-i Müslim, C.3, S.151

[6]- Sahih-i Müslim, C.3, S.151

[7]- Buhari, 60. kitap, 50.bab, 77. kitap, 67. bab, Sahih-i Müslim, 3. kitap, 16. hadis, Tirmizi, 44. kitap, 24. hadis, Nesai, 3. kitap, 48.bab, 83. hadis.

[8]- Es-Siret-ül Halebiyye, C.2, S.115.

[9]- El-Medhal (İbn-ül Hac), C.2, S.48.

[10]- Nihayet-u İbn-il Esir, C.3, S.240.

[11]- Nihayet-u İbn-il Esir, C.3, S.240.

[12]- El-Cemheret-u Fi Lugat-il Arap, C.4, S.212.

[13]- Tarih-ül Hamis, C.1, S.360-361, Es-Siret-ül Halebiyye, C.2, S.133-134

[14] El-Kuna Vel-Elkab, C.1, S.431 (Asar-ül Bakiye’den naklen).

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

            Salık bilimi spor yapmanın insan vücudunu zinde tuttuğunu, hücrelerin yenilendiğini, vücudun ihtiyacı olan oksijenin spor sayesinde bol miktarda alındığını açıklamaktadır. İşte bu bilgiler ışığında insanoğlu gün geçtikce spor konusunda bilinçlenmektedir. İnsanlar sporun sağlıklı yaşamanın anahtarı olduğuna inanmakta ve sağlıklı yaşamak için spor yapanların sayısı her gün çoğalmaktadır.

            İlçemizde de  amatör ve bireysel olarak spor yapanların sayısının her geçen gün çoğaldığı gözlemlenmektedir. On yıl öncesi ile kıyaslama yapıldığında  sağlıklı yaşam için spor yapanların sayısında yüzlerle ifade edilen artışlar izlenmektedir. Bu konunun öncülüğünü sayın Orhan Öztürk’ün yaptığını düşünüyorum. Hemen her akşam yapmış olduğu  yürüyüş gerçektende topluma örnek sayılmaktadır. Bu arada sevgili Arif Pilavcı ve Halil İbrahim Helva’da  yaz ve kış demeden yürüyüş faaliyetlerini devam ettirdiler.  Önümüzdeki yaz sezonunda bu tür faaliyetlerini artacağını düşünüyorum.

            İlçemizde spor faaliyetlerinin sınırı yoktur. İnsanlarımız fırsat buldukça bu tür etkinliklerde bulunmaktadır. Örneğin yaz sezonu boyunca ilçemiz spor sahasında koşu  yapan gençler, yürüyüş yapan aileler dikkat çekmektedir. Ayrıca bayanların spor yapabilmeleri için Halk eğitim merkezi salonlarını açan  Merkez müdürü Mustafa Çoşkun’u da kutlarım.  Bu arada büşük emek ve yatırımlar yaparak Me Sa güzellik ve spor salonunu çok uygun fiyatlarla halkımızın hizmetine sunan Şeyma Aslaner Hanımefendiyi de alkışlamak gerekir.

             Saygıdeğer okurlarım; Kısaca özetlemek gerekirse sağlıklı yaşayabilmek için spor yapmak gerekir.  Ancak yapacağımız etkinliklerde bilinçli olmakta fayda vardır. Bu etkinlikleri gerçekleştirirken nasıl başlayacağımız, neler yapacağımız konusunda bir hekimden bilgi alırsak daha da faydalı olacağını düşünüyorum. İlçemizdeki bu güzel faaliyetleri destekliyor,mutluluk duyuyorum. İşte bu bilgiler ışığında küçük büyük herkesin spor yapmasının yörede örnek bir davranış olacağını düşünüyorum. Bizler spor yaptıkca daha sağlıklı ve sağlam düşüneceğiz, vücutlarımız da sağlamlaşacaktır. Çünkü Sağlam kafa sağlam vücutta bulunur.

            Saygılarımla

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

  DÜŞ ÇİÇEĞİ

Hayal bahçemde şekillendirdiğim bir düş çiçeğiydi.

Onun beni sonsuzluğa taşıdığına hiç kimse inanamadı...

İnsan yüzlü ve çiçekleşen bir güzelliğin önünü açarak beni görmesini sağladım.

Çevreden kendi başlarına sarkan renkli gülüşler arasında onunla baş başa oluşumuzun tek şahidi gökyüzüydü.

Çevreye saçtığım renkler farklı bir görüntüyü açığa çıkarmıştı.

Elimde bir fener taşımam da gerekmiyordu.

Çünkü o bir aydınlıktı.

Yüz yüze oluşumuzun insan yüreklerine yansıması kıskandırıcı idi.

Uyanmamak için çırpınan bir anıt gibi büyüklüğünden daha çok güzelliği dikkatleri çekiyordu. 
Bir kuş gibi umutlarımı arzu ettiğim yere götürmek için havalandı.

Kirlendirilmiş bulutların tuzağına düşmek üzereyken bir kavis çizerek parlak maviliklerle kucaklaştı… Önce ışık haline dönüştü sonra ışık yutan çağdışı ve saldırgan gölgeler arasında kaldı. 
Onun içine kattığım duyguların mutluluk adlı bir karışımı çeşitli renkler halinde etrafa öylesine ahenkli  dağılırken ben berrak sular üzerine onun resmini çiziyordum. 
Bir cuma gününün güneşi ise benim üzerimdeydi... onunla dolu sabah aydınlığıyla. 
Paris - 06.04.2004

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Seyreyledim Çorumu ,çatak belinden,

Seher vakti  gelinlik  kıza benziyor.

Turnalar gördüm  uçar  yüksekten,

Yaz gününde kurulmuş toy,a benziyor.

 

Alacaya  girmeden altın sarı ekinler,

Çiftle, çubukla  uğraşan yiğit köylüler.

Yayık başında terleyen nazlı gelinler,

Kara kaşları gerilmiş yay,a benziyor.

 

Cennet bahçesidir İskilip'in ormanları,

Abı hayattır serin akan suları,

Dolanıp  gider bayat ilinin yolları,

Yiğitleri oğuzdaki  boy,a benziyor.

 

Osmancık ,ta çeltik ekilip ,biçilir,

Köprü başında insanın içi açılır.

Irmak kıyısında  taze çay içilir,

Rengi,de damarımdaki kana benziyor.

 

Çakıcıyım dolanırım dağından düze,

Bambaşka güzel olur bahardan ,yaza

Gönüldaş  olur   Çorum  aşığa, saza,

İnsanının hepside, Cana benziyor.  

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

YAZARLARIMIZIN HAYAT HİKAYELERİNE GİTMEK İÇİN TIKLAYARAK GİDİNİZ!

Hazırlayan  Mahmut Selim GÜRSEL yazışma adresi  corumlu2000@gmail.com

BİLGİ PAYLAŞILDIKÇA KIYMETİ ARTAR!

65 SAYI 25 Temmuz 2004 SAYIYA Gitmek İçin Tıklayınız!