|
|
|
1. Hamd, kuluna Kitab’ı (Kur’an’ı) indiren ve onda hiçbir eğri[1]lik
yapmayan Allah’a mahsustur.
2, 3, 4. (Allah onu), katından gelecek şiddetli bir azap ile (inanma[1]yanları)
uyarmak, salih ameller işleyen mü’minleri, içlerinde ebedî olarak
kalacakları güzel bir mükâfat (cennet) ile müj[1]delemek
ve “Allah, bir çocuk edindi” diyenleri de uyarmak için dosdoğru bir
kitap kıldı.
|
|
Bismillâhirrahmânirrahîm
1. El hamdü lillahillezı enzele ala abdihil kitabe ve lem yecal lehu ıveca
2. Kayyimel li yünzira besen şedıdem mil ledünhü ve yübeşşiral
müminınellezıne yamelunes salihati enne lehüm ecran hasena
3. Makisıne fıhi ebeda
4. Ve yünzirallezıne kalüttehazellahü veleda
|
