Hazırlayan  Mahmut Selim GÜRSEL yazışma adresi  corumlu2000@gmail.com

TAKDİM
Salim SAVCI
ÇORUMLU 2000'E NİCE YILLAR
KENDİ ANLATIMIYLA ATATÜRK’ÜN ÇOCUKLUĞU
O BENİM AĞACIMDI! (Mustafa Kemal ATATÜRK)       
ATATÜRK ADI NELERİ ANIMSATIR

ATATÜRK ULUSUM BENİ UNUTMASIN DİYOR!
ATATÜRK'Ü NİÇİN UNUTMAYALIM!
ATATÜRK ANIT MEZAR İSTEDİ Mİ?
ATATÜRK'ÜN AĞAÇ SEVGİSİ
2000 YILININ İLK YAZISI

OSMANCIKLI JAN. UZM. ÇVŞ. MUZAFFER KARACA’YI UNUTMAMAK İÇİN
CANDAN DOST Mahmut Selim GÜRSEL
PROF. BAHRİ SAVCI'YI ANIMSAMAK İÇİN BEYAZ TENLİSİ
PROF. BAHRİ SAVCI'YI ANIMSAMAK İÇİN AĞLAMAK YOK.
Prof. BAHRİ SAVCI HAYATA GÖZLERİNİ 7 YIL ÖNCE KAPANDI
Prof. Bahri SAVCI'YI UNUTMAMAK İÇİN
PROF. BAHRİ SAVCI'YI ANIMSATMAK İÇİN USLÜBUMDUR.

HİTİT ÜNİVERSİTESİ DİĞERLERİNDEN GERİ KALMASIN
BALTACI MEHMET PAŞA VE TARİH
KARAMANOĞLU MEHMET BEYİ NİÇİN ARIYORUZ?
MEHMETÇİK
GELİŞEN ÇORUM'DAN İZLENİMLER
MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI A’DAN Z’YE YENİLENMELİDİR
EĞİTİMDE EĞİTİM
BÖYLE ÖĞRETİM OLMAZ

ÖĞRETMENLİK İŞTE BUDUR “ÖĞRENCİSİNİ TANIMAK İSTEYENLERE”
ÖĞRETMEN OLDUK EĞİTİMİ UNUTTUK
GELECEĞİMİZ ÖĞRETMENLERİN ELİNDEDİR
ÖĞRETMEN SÖZCÜĞÜ ÜZERİNE

MESLEK OKULLARINDAN AKTARMALAR

AMAN DİKKAT!

DÜNYANIN YEDİNCİ DİLİ TÜRKÇE

YASALAR BAKANLARI DA BAĞLAR

TEMİZ TÜRKÇE
HARFLERİMİZİN DOĞRU OKUNMASINI İSTEMEYE EVET
ANADİLİMİZ TÜRKÇE ÜZERİNE

ANADİLİMİZ ÜZERİNE DÜŞÜNCELER AĞIRLIKLI YABANCI DİL-TÜRKÇE ÖĞRETİM
ANADOLU LİSELERİMİZ
SEVİMSİZ SÖZCÜKLERİ KULLANANLAR
AMAN BOYUNDURUĞA DÜŞMEYELİM
LÜTFEN BU YAZIYI OKUYUVERİNİZ!
YANLIŞ SÖZCÜK KULLANAN SUNUCU VARMIŞ
ÇANTASIZ EĞİTİM
İŞYERİ LEVHALARI
ANADİLDE YOZLAŞMA BÖYLE BAŞLAR
ANLAYAN VAR İSE BERİ GELSİN!

BİZDEKİ SATIRBAŞI İLKESİNİ KİM YOK EDİYOR?
KESME İŞARETİ NEREDE KULLANILMAZ?
TÜRKÇEMİZ ELDEN GİDİYOR MU?
YABANCILAR YERİNE TÜRKÇE SÖZLÜKLER KULLANALIM
YABANCI SÖZCÜK HAYRANLARINA
PES DOĞRUSU
BEN TÜRKÇE KURS İSTİYORUM!
ANADİLİMİZ TÜRKÇENİN ÖNEMİNİ BİLMEYENLERE
PES DOĞRUSU *
TÜRKÇEMİZE SAHİP ÇIKALIM
ŞU SIFATI; NASIL ŞO OLUYOR?
TÜRKÇEMİZDE KA HARFİ VAR MI?
K-H HARFLERİMİZİ DOĞRU OKUYALIM
BAZI SÖZCÜKLERİ HİÇ SÖYLENMEMELİDİR
TÜRK DİLİ ÜÇ YAZIM KILAVUZUNU TAŞIYAMAZ
NO SÖZCÜĞÜ
OKUL ÖNCESİ EĞİTİM
KİŞİLİK SAHİBİ ÇOCUK
ÇOCUK KALBİ
YAYIM VE YAYIN SÖZCÜKLERİ ÜZERİNE
HANGİSİ DOĞRU?
BİR ANNENİN ÖĞÜTLERİ
BU SATIRLARI GELEN MEKTUPTAN AKTARIYORUM:
SEVGİ SÖZCÜĞÜ ÜZERİNE
ANLAMLI SÖZLER
İŞTE O KADAR
DEPREM SİGORTASI ÇÖZÜM DEĞİL
TEK DAMAR OLMAK ÜZERİNE
ÇOCUK KALBİ KİTABINI KİMLER OKUMALI
TRAFİK İŞARETLERE DİKKAT EDİNİZ!
TÜRKÇE HER ZAMAN ÖNE GEÇMELİDİR
GEL DE YAZMA BAKALIM
OSMANCIK-97 PİRİNCİNİN ÜRETİMİ VE SATIŞI ARTIRILMALI
BİZİM ÜLKEDE MASALA NASIL BAŞLANIR?
BU KEZ BU ATILIM BAŞARILI OLMALIDIR
GÜNDE NE KADAR OKSİJEN HARCIYORUZ?
SON GÜNLERİN SÖZCÜKLERİ FİYAT-EDER-AKÇE
KAĞIDIN İNSAN USUNA (AKLINA) GETİRDİKLERİ
KADINLAR GÜNÜ
BAĞIŞLADIM GİTTİ
MUSTAFA NECATİ NİÇİN UNUTULMUYOR?
AĞAÇ DA AĞAÇ
LİSE MEZUNLARINA MÜJDE
BARIŞ DA BARIŞ!
EYALET SİSTEMİNE Mİ GEÇİYORUZ?
ANLAYANLARA
ADRESLERDE POSTA KOTU YAZILMALIDIR
YAKIN VAR. BİR DE YAKIN VAR!
HATADAN DÖNMEK BİLE SAYGINLIK TOPLAR
KİTAPLARIN SATIŞINI SAĞLAYAN NEDENLER
YETİŞKİNLERE DÜŞEN GÖREV
VATANDAŞLIK NUMARASI ÇOK ŞEYİ ÇÖZÜMLER
BESİNLER AÇIKTA SATILMAMALI
SAYILAR ÜZERİNE ANLAMLI BİR SÖYLEŞİ
HER ZAMAN YASA ÖNE GELİR
AĞAÇLAR KONUŞABİLSEYDİ
OKUMANIN BİLİNÇLİ EYLEM OLMASINI KABUL EDENLERE
ÇOK İYİ OLUR
ÇALIŞKAN İNSANA İHTİYACIMIZ VAR
NE ZAMAN?
BU PARA KİMİN?
AKIL İNSANA NİÇİN VERİLMİŞTİR
HAYATIN TADI NEDİR?
SEVGİLER KARŞILIKLIDIR
SEVEBİLMEK
ANLAŞILMAYAN SÖZCÜKLER
KUMPANYA SÖZCÜĞÜNÜ İLMEYENLERE
ÇAMPINAR GAZETESİ İLGİ BEKLİYOR
ÜSTÜN ÖĞRETMEN
ETANOL İLE ÇALIŞAN OTOMOBİLLERE HAZIRLAN
SOMUN AMA HANGİSİ?
ÜLKEMİZİN ALDIĞI RÜZGÂRLAR
ANA ANNE SÖZCÜĞÜ ÜZERİNE
KÖY KALKINMAYINCA ÜLKE KALKINMAZ
TEKNE KAZINTISI
SABIR

 

 01

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

TAKDİM

            Bu sanal kitapta bulunan çalışmalar; arkadaşlarımızla birlikte basılı olarak yayımladığımız 53 sayı “Çorumlu 2000 Aylık Kültür Sanat Tarih ve Edebiyat” dergimiz ve 54’üncü sayıdan sonra da sanal olarak yayımladığımız dergi ile “Sarı Çiğdem Şiir Defteri” dergimizde yayımlanmış çalışmalardan derlenmiştir

Tarafımdan arkadaşıma bir ufak armağan olarak hazırladığım bu sanal çalışmamda onların da çalışmalarını derli toplu olarak sizlere sunmak amacı taşımaktadır.

Çalışmalarımın bir sanal kitaplık olarak sizlere ulaşması ve sizlerinde bilgilenmenizi ve ilgileneceğinizi ummaktayım.

Mahmut Selim GÜRSEL

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 02

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

Salim SAVCI

 

1.6.1926 tarihinde Çorum İli Osmancık İlçesi Seciğen (Çampınar) Köyünde doğdum. İlkokulun 1. sınıfını Osmancık Gemici ilkokulu,2 ve 3 sınıfını Seciğen Bölge İlkokulu,4.sınıfını Akmağden İlkokulu 5.sınıfını Sorgun-Akmağdeni-Secigen Bölge okulu 1936-1939 öğretim yılında mezun oldum. Orta okulu 1.sınıfı İzmir Kabataş   Ortaokulu,2 ve 3.sınıfını Balıkesir Gönen Ortaokulundan 1940-1941 de mezun oldum. Liseyi Balıkesir Necati İlköğretmen okulundan 1943-1944 mezun oldum. Artvin İli emrine İlkokul Öğretmeni olarak atandım. Yüksek Balıkesir Neafi Eğitim Enstitüsü  Fizik-Kimya bölümünü 1945-47 mezunuyum. 

Merzifon erkek Orta Sanat Okulu ve Erkek sanat Enstitüsü fizik-kimya öğretmenliği ile 1947-1953 yılları arasında Müdür Yardımcılığında,1953-1855 yılları arasında, Muş Muhtelif Gayeli Ortaokul Müdürlüğü,1956 yılında Askerlik,Merzifon Astsubay Hazırlık Okulu fizik öğretmenliği,1956-1943 Ankara birinci Erkek Sanat Enstitüsü Müdür Yardımcılığı ve fizik kimya Öğretmenliği yaptım ve buradan emekli oldum. 

İlkokul döneminde,okumayı düşündüm,bir meslek seçmeyi yönelmedim. Herkes okumanın önemini söylüyordu. Ben o yolda yürümeyi sürdürdüm. 

Ortaokul elemelerinde derece aldığım için,ilköğretmen okuluna yatılı seçildim. Önce ilkokul,sonra lise öğretmeni oldum. Ama ilkokullarda hiç çalışmadım fizik-kimya öğretmeni olarak 27 yıl çalıştım. 1968 yılında kurduğum “Gül Yayınevi”nin başına geçtim,hala yayıncılık ve dağıtımcılık yapıyorum. 

Yazdığım “Öğretmenim” kitabı ile öğretmenliğimin ilkelerini yazdım. Milli Eğitim Bakanlığınca öğretmenlere tavsiye edildi. Bence en önemli olay öğretmenliğimdir. 

Ben öğretmenliği avantaj sağlasın diye yapmadım. Öğretmenliğin hakkını verdim. Çok övgü topladım. Öğretmen olarak her yerde bir değerim oldu. Gençlere öğretmenliği öneririm,ama şu şartla: 
“Paranın tutsağı olmadan,öğretmenliğin hakkını vermek şartıyla. Çocuğu sevmeyenlere öğretmenliği önermem. Onlar geleceklerini başka yerde arasınlar. Öğrenciyi;veliyi müşteri sayan öğretmen olarak görmek istemem. 

Mesleğimle bir sağlam bilgim olmuştu. Her okuttuğum dersin yardımcı ders kitabını yazdım. Fizik-Kimya-Fen Bilgisi-Fiziksel Bilimlere Geçiş,Kimyasal Bilimlere Geçiş,Elektrik Bilgisi,Endüstriyel Elektrik alanında 21 kitap yazdım. 

Öykücülüğe beni iten dostum Prof. Dr. İbrahim Ethem Başaran’dır. “Öğretmenliğe Veda” kitabımdan dolayı öykü dene dedi,denedim. 26 yıl sonra öykülerim Gazi Üniversitesi Kastamonu Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalınca Lisans tezi oldu. 

Öykülerimi,fıkralarımı,denemelerini,söyleşilerimi hiçbir yarışmaya yollamadım. Onların değeri varsa,görülsün istedim. O da 26 yıl sonra gerçekleşti. Bence ödül budur. Lisans Tezinin özetinde ise : 

Halk arasından çıktı. Kısa cümle,sade,içtenlik dolu yalın halk dilini kullandı. Çevresindeki olayları;geçmişiyle,günüyle yazdı,geleceğe mesajlar verdi. Atasözlerini,özdeyişleri çok kullandı. Türkçe’yi savundu,savunuyor. Anadilimizin Canına Okuyanlar kitabı incelenmeye değer. 
Gördüklerimi,dinlediklerimi,yaşıyormuşum gibi yazarım. Öykülerimde,söyleşilerimde olaylarda kişileri konuştururum. Geçmişten, bu günden,gelecekten mesajlar veririm. Daha çok düşündürürüm. Bazen de iğnelerim.

Yazdıklarım 21 ders,yardımcı ders kitabı ile 24 fıkra,öykü,deneme,söyleşi kitaplarım vardır. Bunları kendi yayınevim olan Gül Yayınevi kanalıyla Ankara’da dağıtımlarını yapmaktayım. 
1977 tarihinde Çınarcık Gazetesini yayımladım,4 yıl yaşattım,1985-1999 yılları arasında Çampınar gazetesini yayımladım. 06/DAN Salim Savcı ile köşe yazılarım,Çorum Haber Gazetesi,Keşan Önder Gazetesi,Aydın Mücadele Gazetesi,Yalova Haberci Gazetesi,Osmancık Haber Gazetesi,Şebinkarahisar Karahisar Gazetesi ve Çorumlu 2000 Dergisinde yazılarım halen yayınlanmaktadır. 

46 yaşımdan sonra derlediğim öyküler,denemeler,söyleşiler Lisans Tezinde dile getirildi. Bir gün Çorum’dan öyküler ararsanız bunları;Çorum motifleriyle zevkle okunabilir inancındayım. Öykülere ben kendime değil;Çorum’uma mal ediyorum ve öyle görülmesini diliyorum. Okuyucularıma;sevgiler benden olsun. Sağ olunuz,var olunuz. Yayınevimizin basılmış ve sanal yayınlanmış dergilerinde yazıları bulunmaktadır.

Yazarımız Salim Savcı 31 Mayıs 2020 tarihinde vefat etmiştir. Yakınlarına Baş sağlığı dilerim.

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 03

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BİLGİ

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 04

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

KENDİ ANLATIMIYLA ATATÜRK’ÜN ÇOCUKLUĞU

            Mustafa Kemal Atatürk’ün Çocukluğu kitabını yazmamın bir nedeni vardır. Anlatayım.

            Yıl 2001. işyerim olan yayınevimdeyim. Kapıdan bir kız çocuğu girdi, söz aldı.

            -Bana bir kitap armağan ettiğiniz için ben sizi tanıyorum. Beni anımsamak zorunda değilsiniz. Bir sorum var. Sorabilir miyim? Doğal olarak:

-Evet. Dedim.

-Öğretmenim ! Atatürk çocuk oldu mu?

            -Cici kızım. Atatürk’te senin gibi, benim gibi doğdu,büyüdü,okudu ve hepimizi önderi oldu.

            -Çok teşekkür ederim öğretmenim!

            Elinde tuttuğu bir sayfayı bana uzatarak bıraktı gitti. Bana verdiği kağıtta Atatürk’ün çocukluğuna dair bir yazı vardı. Bu bana verilen not sonradan ürününü vermiş ve yukarıda ismi geçen kitabın doğmasına sebep olmuştu.

            O cici kızın getirdiği yazıyı sizinle paylaşmak istiyorum:

            “Atatürk’e bir toplantıda sormuşlar:

            -Siz çocukken herhalde üstünlükler gösteriyordunuz, Paşam!

            Atatürk, çocukluk arkadaşı Nuri Conker’e dönerek:

            Nuri! Ben çocukken nasıldım?

            Her çocuk gibi koşar, oynar, yaramazlık eder kargaları taşlardın.

            Atatürk; bunun üzerine kendisine soru sorana döner:

            Görüyorsunuz ki ben de her çocuk gibi idim hiçbir üstünlüğüm yoktu. Yalnız; benim bir üstünlüğüm vardı ki o da ”Türk Olarak doğmuş olmamdır!”

Kaynakça: Atamız Atatürk Cevdet Yalçın 127.sh

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 05

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 06

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ATATÜRK ADI NELER ANIMSATIR?

Nerede Atatürk’ün adı geçse;bu ülkede yaşayan insanların aklına:

Mustafa Kemal

Gazi Mustafa Kemal

Ulusal Kahraman Asker

Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Kurucusu

Devrimlerin Yaratıcısı

Büyük Önder

Büyük Siyasetçi

Bilimselliğin, Çağdaşlığı Savunan İnsan

Uluslar arası Büyük İnsan

Kendisini Türk Ulusuna Adayan İnsan! Gelir

Yukarıdaki her söz için ciltler dolusu kitaplar yazıldı. Daha da yayınlanacaktır.

            Buna karşın; Atatürk’ü anlayanlar dün var, Bu gün de vardır, yarın da olabilecektir. Bu bile bir diriliştir, ileriye bakıştır. Dolayısıyla ATATÜRK’Ü sevmek, anlamak demektir.

BİR İNSAN: Nereden geldiğini,

Nerede olduğunu,

Nereye ulaşabileceğini düşünüyorsa, bugünlere Atatürk’ün ve Şehit atalarımızın sayesinde erişile bilindiğini de bilir.

Vatanına, Ulusuna, Bayrağına sahip çıkar. Birlikte olmaktan kıvanç duyar. İşte bu insan:

Sen,

Ben,

O’dan başkası değildir.

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 07

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ATATÜRK ULUSUM BENİ UNUTMASIN DİYOR

Prof. Afet İnan’ın: ATATÜRK’TEN HATIRALAR adlı kitabını açalım. İnan, bu anılarda, Atatürk’ün kendisine mezar yapılmak üzere iki yer belirlediğini yazar:

1-Ulus İstasyon yolu üzerinde eski Büyük Millet Meclisi ile İstasyon arasındaki yuvarlak yeşillik.

2-Çankaya Köşkü mermer havuzu.

Birinci yer için ise şunları ekler:

- “Bu yer iyi ve kalabalık yer. Fakat ben böyle bir isteğini Ulusuma vasiyet edemem” D er. Bu sözün söylendiği gece mezar için bir ilginç öneri yapılır:

“ATATÜRK Ülkenin sınır boylarından getirilecek bir toprakta yatsın”

“Bu öneri; Atatürk’ü çok duygulandırmıştı”

ATATÜRK bir başka söyleşide şunları ekler. “Benim önemsiz (Naçiz) vücudum bir gün kuşkusuz (elbet) toprak olacaktır. Fakat TÜRKİYE CUMHURİYETİ sonsuza değin (ilelebet) yaşayacaktır (payidar olacaktır)”

“Ulusum beni istediği yere yatırsın. Yeter ki beni unutmasın !”

 

 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 08

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ATATÜRK’Ü NİÇİN UNUTMAYALIM?

İçtenlikle gönülden seven kişi, sevilmek ister. Çünkü sevgiler karşılıklı olursa yaşar.

Tek yanlı sevgi ölümlüdür. Zamanla kişiyi unutturur.

Atatürk; Türk Ulusunu, Türk insanını canı gibi severdi. Ulusunun da sevdiğini biliyordu. Gezilerinde bu sevinci yaşıyordu. Dağılmış bir İmparatorluğundan dipdiri bir Türkiye Cumhuriyeti Devletini Türk Ulusuyla birlikte kurmuştu.

Kendisi, nasıl olsa bir gün ölecekti, ama Türk Ulusu yaşayacaktı. Türk Ulusunun sürekli olarak yeni gelen bireyleri Atatürk’ü severse, Ulusun onunla yaptığı eserlerini unutmayıp onlara sahip çıkacaktı. Eserlerini gelişerek yaşayacaktı. Dünya ülkeleriyle durmadan ülkeleriyle yarışacaktı, onları geçecekti. Bu sonuca Atatürk içtenlikle inanıyordu. Bu nedenle de o “beni unutmayın” diyordu. Gelecek kuşaklara mesaj yolluyordu.

Şu dünyada, dostumuzdan çok düşmanımız olduğunu vurguluyor. Bunu da yenmenin yolunun birbirimizi sevmemiz gerektiğine, unutulmamaya bağlıyordu.

Gerçek şudur: Atatürk unutulmadı. Anılarıyla, devrimleriyle, eserleriyle yaşıyor. Sağda, solda uçlara kaçanların sıkıntıya düştüklerinde Atatürk’ten söz açmaları bunu gösteriyor.

Anıtkabir’i görenler bir tarih yaşar. Ülkesiyle kenetleşir. Geleceğin daha mutlu günler getireceğine içtenlikle inanır.

Kendi içinden doğan Atatürk’ün bir parçası olmakla onur duyar.  

 

 

 

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 09

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ATATÜRK ANITMEZAR İSTEDİ Mİ?

Bugün; Anıtkabir’i görenler:

Acaba Atatürk de bir anıt mezar yaptırılmasını ister mi? Diye düşünebilirler. Bunun cevabını biz verelim.

Atatürk, ne yaptıysa, Türk Ulusu adına yaptı. Her şeyini Türk Ulusuna bıraktı. Kendisi için bir Anıt Mezar yaptırılmasını istemedi. Vasiyetine de böyle bir şey koymadı.

Şimdi haklı olarak, bunları nereden biliyorsunuz? Diyebilirsiniz. Şimdi lütfen Prof. Afet İnan’ı dinleyelim: “Atatürk,1932 yılının yaz aylarında bir gün; Gazi Çiftliğinde Marmara Köşkünde arkadaşlarıyla bir akşam yemeğine oturmuştu. Sofrada söyleşi tarihe, mumya yapmaya geleneğine kaydı.

Mustafa Kemal; bu geleneğin tarihte geçirdiği aşamaları benden sordu. Ben anlatmaya başlamıştım. Orada hazır bulunanların da işittiği gibi; Atatürk bana şöyle dedi:

-Ağlama. Kuşkusuz bir gün bende öleceğim. Beni Çankaya’ya gömer, adımı yaşatırsınız.

Atatürk; akşamüstü, Çankaya’ya dönerken de şunları ekledi:

-Beni, Ulusum nereye isterse oraya gömsün. Benim analarımın yaşayacağı yer ise Çankaya olacaktır.

 

 

 

 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 10

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ATATÜRK’ÜN AĞAÇ SEVGİSİ

            Atatürk’ün Ağaç sevdalısı olduğunu:

            Atatürk zamanında yaşayanlar örnekleriyle görmüştür.

            Bugün de tarih olan anılar,yazılı olarak kuşaktan kuşağa aktarılacaktır.

            Biz de burada bize anlatılanları aktaracağız:

            Atatürk Yalova’ya geldiği zaman Termal’de kendisi için yapılan bir evde kalır. Kuş  cenneti olan Termal’i çok sever. Kaplıcasından yararlanır. Termal’i Deniz Yollarının denetimine verir.

            Yine bir gün,Atatürk Termal’dedir. Her şeyden sorumlu olan kişi söz alır:

            - Gazi Paşam ( O zaman Atatürk’e böyle söylenmektedir) Şu çınar ağacı,sizin kaldığınız eve doğru büyüyor. Evinize zarar vermemesi için,bu çınarı kesmeyi düşünüyoruz. der. Aldığı yanıt:

            - Hayır. O çınarı kesmeyeceksiniz. Bu bina küçüktür. Tekerlek üzerinde bu binayı,bu güzel çınar ağacından uzaklaştırın. O çınar ağacı ömür boyu yaşasın. Buyurunca:

            - Buyruğunuza uyacağız Gazi Paşam. Denir.

            1976’larda bu durum bana Termal’de serada çalışan bir dost tarafından anlatılmıştı. Yıllar geçti.

            Cenazeme çiçek göndermeyiniz,bir ağaç dikiniz (Prof. Bahri Savcı) Sözü aklıma geldi. Anlattıklarını yazıverdim

            Ağacı sevenlere,

            Ağaç yetiştirenlere

            Sevgiyle sunuyoruz.

 

 

 

 

 

 

.

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

11

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

2000 YILININ İLK YAZISI

            Anadilimiz olan Türkçemizi yeni yılın ilk günlerinde konu olarak seçmemin hedefi var, açıklayayım:

            ATATÜRK'ÜN el yazısıyla 2.9.1930'da yaptığı öğütleri:

            " Ülkesini, yüksek istiklâlini korumasını bilen Türk Milleti, dilini de yabancı diller boyunduruğundan kurtarmalıdır.”           

                             GAZİ MUSTAFA KEMAL

 

            Dünyamızın ekonomisini ele geçirenler, kendi dillerinin de reklamını yapıyorlar, bu arada da Türkiye'de temsilcilik verirken kendi adlarının yazılmasını isteyebiliyorlar. Temsilciliği alan yabancı adı yazıyor, bunun Türkçesini yazmayı da akıl bile edemiyor.  Oysa iş-yeri adlarının Türkçe büyük boyutta yazılması gerekir. Temsilcilik ½ oranında yer alabilir. Bunu kim sağlayacak?

            Belediye ve hükümet.

            Çığ gibi artan yabancı sözlüklü işyeri sahiplerine ATATÜRK'ÜN yukarıdaki "önerilerini" bilirler ama, bir kez daha okumalarını rica ediyorum.

 

            Türkçemiz, zengin ve çok güzel fonetiği olan, okuması kolay olan bir dildir. Türkçemize sahip çıkamaz isek, bir gün anlaşmada bir yabancı dili herkesin öğrenmesi gerekir. Bu ise olanaksızdır. Türkçemiz yaşamalıdır, yaşatılmalıdır.

 

            Bir Fizik-Kimya Öğretmeni emeklisi olarak ileri yaşama karşın düşünebiliyorum. Civarımdaki insanlarımızın da böyle düşündüğünü görüyorum. Taban Türkçeye sahip çıkmış, Osmanlıca yaygınlaşmamıştır. Türkçemizin tabanı sağlamdır. Bu ülke insanları; ana dillerine sahip çıkacaktır. Bundan kimsenin kuşkusu olmasın.

 

- Boyunduruğa düşmemek elimizdedir.

- Türkçemizi zenginleştirmek elimizdedir.

- Ya bu hafifliğe ne demeli?

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 12

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

OSMANCIKLI JANDARMA UZM. ÇVŞ. MUZAFFER KARACA’YI UNUTMAMAK İÇİN ONUN ADININ:

1. Bir okula,

2. Bir mahalleye,

3. Bir caddeye,

4. Bir sokağa, vermek zorundayız. Yoksa yıllar geçen şehidimiz bal gibi unutulur. Gönlüm buna razı olmadığı için bu öneriyi yapıyorum. İlgililerden bu atılımı sabırsızlıkla bekliyorum.

Şimdi de şehidimizi, bir kez daha tanıtalım:  Muzaffer Karaca Osmancıklıdır.

Osmancık’ın Koyunbaba Mahallesine kayıtlıdır. Muzaffer Karaca; hemşerimiz Dursun Karaca ile Menşure Karaca’nın oğludur. Muzaffer Karaca’nın (6) yaşındaki kızı tüm Osmancıklılardan ilgi bekliyor. Eğer Karaca ailesi benden kitap isterse hemen çocuk kitapları göndermeye hazırım. 25 Ağustos’tan sonra Ankara’dan ayrılabilirim.

Muzaffer Karaca’nın ordudaki görevi:

1) 10 yıldır görevindedir. Van-Erciş’te görev yapmıştır. Sonra Mardin Kızıltepe’de görevlendirilmiştir. 15 Ağustos’ta ise buradan ayrılarak, Karabük-Safranbolu’ya gelecekti.

2) Ama görevi başında, 29.7.2007 Pazar günü (bizler tatil yaparken) Mardin-Kızıltepe kırsalında teröristlerle çarpışmaya girdi. Orada şehit düştü.

3) Şehidimizin cenazesi bayrağımıza sarılı olarak Osmancık’ımıza geldi. Tüm yürekleri yas, gözyaşı bağladı. Osmancık’ta, büyük bir katılım töreni ile toprağa verildi.

“Şehitler ölmez – Vatan bölünmez in bilincindeyiz ama. Hemşerim Muzaffer Karaca’nın adının yaşatılmasını, bir Osmancıklı tutkunu olarak ilgililerden bekliyorum. Şu ileri yaşımda, bunu görerek ömür tüketmek istiyorum.

Muzaffer Karaca; torunum sayılır. Onun yeni yerinde nur içinde yatmasını diliyorum. Başımız sağ olsun!

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 13

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

CANDAN DOST Mahmut Selim GÜRSEL

Candan Dost Mahmut Selim GÜRSEL!   15.01.2001

Derginizi aldım. Yazılarımın bittiğini öğrendim. Yazılar gönderiyorum.

Elinizde yazı kalmadığı zaman; fıkralardan seçtiklerinizi yayınlayabilirsiniz.

ÇORUMLU 2000 Dergimizin değerini anlamak gerek. Bunu görmek gerek. Ama bizlerin çoğu bakarız o kadar!

Çorum EL YAZMA kitapların Çorum'da kalmaları gerekir. Bu bir kültürdür. Çorum'da kalmalıdır. Konya'ya nakledilmesi bir büyük hata olur.

Yangın, su tehlikeleri için CD'ye alınabilir. Bunları ısrarla yazınız. Velidedeoğullarını ve daha başkalarını hizmete çağırınız.

Bir gün gelecek, bizler gideceğiz. Ama ÇORUMLU 2000 yazarlarıyla Basın Tarihinde yerlerini alacaklardır. Hatta Eğitim Fakültesinde okuyanlara, Çorumlu yazarlar; mastır, doktora konusu olarak verilebilirler. Bizler güncel yaşantıya alıştık. Gelecekleri düşünenimiz az çıkıyor.

Geleceğe ışık tutan GÜRSEL dostuma sağlıklar diliyorum.

Gözlerinden öpüyorum.

 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 14

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

PROF. BAHRİ SAVCI'YI ANIMSAMAK İÇİN BEYAZ TENLİSİ

Prof. Bahri Savcı, 2 Kasım 1997'de İstanbul'da gözlerini hayata kapadı. İstanbul Küçükyalı Mezarlığına kaldırıldı. Aylar geçiyor, yıllar da geçecektir. Ama bu satırların yazarı O'na ait anıları ara sıra yazacaktır.

Prof. Bahri Savcı, bilim adamı idi. Anayasaları, özgürlükleri, demokrasileri biliyordu, onları dile getiriyordu. Bildiklerini, inandıklarını çekinmeden yazıyordu. Yazılarında ki kavramları bilenler O'nun yazılarını kaçırmıyordu. Ama sevmeyenler de eksik değildi. Kızanlar bile vardı.

Bir  dönem  geldi.  Yazılarından dolayı, Ankara'da Dışkapı'da gözaltına alında. Eşi Sudiye Savcı, Prof. Seha Meray'ı, Prof. Bahri Savcı'nın yeğeni Salim Savcı'yı alarak görüşmeye gitti. İlgililerin cevabı  şu idi:  "Baba, anne, eş ve çocukları ile görüşebilirler" dediler. Salim Savcı'nın görüşme dileği olamazla kapatıldı.

Prof. Seha Meray araya girdi:

- Albayım sizi anlıyoruz! Şu Salim Savcı, Bahri Savcı'nın öz yeğenidir. Ailede bu yeğenini okutan, velisi olan Bahri Savcı'dır. Bir önerim var. Önce şu Salim Savcı'nın yüz çizgilerine bakınız, gidip Bahri Savcı'yı görünüz. Simada benzerlik bulabilirseniz sizi bekleyeceğiz. Yine de teşekkür ediyoruz. Dedi.

Albay gitti, hemen döndü, gülüyordu:

 -Bahri Savcı, yeğeninin beyaz tenlisi, bu da onun esmer tenlisidir.

Buyurun, görüştüreyim dedi. Böylece Görüşme gerçekleşti.

Prof. Bahri Savcı, yasa adamı idi. Yasalara saygılı olarak yaşadı. 2 Kasım 1997'de hayata gözlerini kapadı. Nur içinde yatsın!

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

15

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

PROF. BAHRİ SAVCI'YI ANIMSAMAK İÇİN AĞLAMAK YOK.

Prof. Bahri SAVCI, bir toplantı da konuşurken ağladı. TV'ler bu görüntüyü yayınladı.

Bir söyleşide sordum:

-Bahri  Ağabey, bir  toplantıda konuşurken ağladınız. Ağlamanızın sebebini öğrenmek istiyorum dedim.

-Toplantı  çok kalabalıktı. Salonda önler, koridorları öğrenciler doldurmuştu. Çoğu da çantası veya kitap üzerine oturmuştu. Bu ilgi beni çok duygulandırdı, ağlayıverdim. Hemen de kendimi toparladım. Olan oldu.

-Bahri Ağabey, Savcı'lardan  ikinci  ağlayan da var.

-O da kim?

-Kim olacak Salim SAVCI. Ankara Ulus Endüstri Meslek Lisesi, uzun yıllar çalışan emeklilerine bir yemek verdi. Beni de çağırdılar. Sıram geldi, konuşmaya başladım.

"1940'larda Ulus'ta gezerken, bu binanın önünden geçerdim. Öğretmenleri, ön bahçe de  otururken görürdüm. Ne şanslı öğretmenler derdim. 1956'da o şanslılar arasına katıldım, 1973 de buradan emekli oldum. Şimdi o şanslı öğretmenler sizlersiniz"  dediğim zaman ağlamaya başladım. Kendimi zor toparladım.

-Öyle  ise Savcı'lara bundan sonra ağlamak yok dedi. <*> Bu söz ailemizde, bir deyim oldu. Prof. Bahri SAVCI'NIN cenazesinde de sık sık söylendi. İnanır mısınız, ağlayan ağlayamıyordu.  Bu da  Bahri  SAVCI'YA olan  saygıydı, sevgiydi,ona olan bağlılıktı.

 

<*> Bu konuşma Prof. Bahri SAVCI'NIN eşi Sudiye SAVCI yanında olmuştu.  Ağlama  yok deyince, ağlamayı kesen

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 16

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 17

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

Prof. Bahri SAVCI'YI UNUTMAMAK İÇİN

Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları. Sayfa 6'da Prof. Cem EROĞUL'UN yaptığı söyleşiden: "Savcı  soyadını  taşıyan erkekler için genelleştiriyorum. Çünkü hepsi uysal tabiatlı. O kadar ki, ben kendi kendimize takılıp, SAVCI erkekleri kılıbıktır diyorum" diye yazılıdır.

Bu kitabı okuyunca Edremit Ören'de yazlıkta bulunan Prof. Bahri SAVCI ağabeyimi telefonla aradım.

-Bahri Ağabey, Cem Beyle yaptığınız söyleşide SAVCI erkeklerine kılıbıktır diyorsunuz. Ama sizin evde, yengem Sudiye Hanımın değil, sizin sözleriniz geçen. Öyle ise siz kılıbık değilsiniz.

-Öyle ise ben neyim?

-Siz kalbi ılıksınız.

-Buda gazel bir söz. Dediler, gülüştük.

Bu konuşmadan sonra kendi aramızda kılıbık sözü KALBİ ILIK'A bıraktı.

Tüm insanları severdi. Herkese kalbi ılıktı.

Nur  içerisinde   yatsın.

Ölüm tarihi;  2 Kasım 1998

 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

   18

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

PROF. BAHRİ SAVCI'YI ANIMSATMAK İÇİN USLÜBUMDUR.

Ölümünden yıllar önce Prof. Prof. Bahri SAVCI ile söyleşiyoruz:

-Bahri Ağabey! Konuşmalarınız çok sade ve güzel. Ne söylediğiniz anlıyorum, zevkle dinliyorum. Ama yazdıklarınızı zevkle okuduğumu söyleyemem. Bazı kısımları anlamada kök söküyorum. Neden, konuştuğunuz gibi yazmıyorsunuz?

-O benim yazı üslubumdur. Onu değiştirmek istesem bu yaştan sonra değiştiremem. Yalnız sana bir açıklama yapayım. Branşımda konular seçerim. Geçmişimizdeki halife-sultan anlayışından, ondan sonraki tarihsel gelişmelerden yola çıkarım. O zamanı, deyimleriyle yazarım. Parantez içerisinde de açıklama yaparım. O günlere ait köklü bilgisi olmayanları benim yazılarım sıkabilir. Söylediğin bu olsa gerek.

Özgürlük, demokrasi kavramı gelişerek bu günlere ulaştı. Bu arada Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana olanları da yansıtırım. Yani, yeni sözcükler de kullanırım. Bu bile okuyucuları sıkabilir.  Biraz düşünmek isteyenler pek çok gerçekleri görebilirler.

Ama yazılarımda bir çizgi vardır.

-Bu günle nerelerden başlayarak geldik?

-Bu gün neredeyiz?

-Yarın nerelere ulaşacağız?

İşte benim yazıların bilimsel çizgisi budur. Hiçbir zaman duygusallığa düşmem, düşünmeyi severim. Kişiliklere saygı duyarım. Özgürlüğü, demokrasiyi, sevgiyi, bilimselliği, çağdaşlığı savunurum.

Halen yazılarımı okumada sıkıntın var ise; yazılarıma giren kavramları öğreniver. Üslubuma alışırsın.

-Deneyeceğim, sonra da size bilgi vereceğim.

Prof. Bahri SAVCI  haklı çıktı. Şimdi her yazısını zevkle okuyorum.

Nur   içerisinde yat,ailemizin Bahri Ağabey.

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  19

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  20

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BALTACI MEHMET PAŞA VE TARİH

Baltacı Mehmet Paşa adı nerede geçer, O’nun nereli olduğunu bilen çok azdır. Ama Baltacı Mehmet Paşa’nın Purut’ta Rus Çariçesi Katarina (esas adı çamaşırcı Marta) ile bir çadırda bir araya gelmeleri, Katerina’nın sayesinde Rus Ordusunun Prut bataklığından kurtardığı bugüne dek söylenip gelmiştir. Oysa gerçek bu değildir. Uydurulan efsane öyküler hep hayal ürünüdür. Tarih konuşturmaya başlanmıştır. Bunu da Tarihçi Sayın Murat Baradakçı ile Gazeteci Sayın Erkan Afyoncu, Hürriyet Tarih Dergisinde açıkça ortaya koymuşlardır.

Çorum Haber Gazetesi 26-27 Aralık 2002 sayılarında gerçekleri aynen aktarmıştır.

Baltacı Mehmet Paşa’nın hemşerileri Osmancıklılar, bu gerçeği öğrendiler. Baltacı Mehmet Paşa’ya sahip çıktılar. Heykelini diktiler. Bu yeterli değildir. Baltacı Mehmet Paşa için lehte-aleyhte yazılan tüm yazıları toplamalıdır. CD’lere geçirilmelidir. Osmancık Kalesinin üzerinde bir müze veya kütüphane kurulmalı, Çorumlu, Osmancıklı Baltacı Osman Paşa tüm yönleri ile kamuoyuna, turistlere tanıtılmalıdır. Dahası da var. Baltacı’nın kemikleri Limni Adasından Osmancık’a getirtilmelidir.

Bu girişime Osmancık Belediyesi Başkanının öncü olacağına inanıyorum. Hele yine sevgili hemşerimiz, Sayın Sakin Karakaş’ın bu çalışmada öne geçeceğini görür gibiyim.

Baltacı Mehmet Paşa’ya tüm Çorumlu ve Osmancıklıların sahip çıkacağına inanıyorum.

 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 21

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

KARAMANOĞLU MEHMET BEYİ NİÇİN ARIYORUZ?

            Anadilimiz Türkçeyi bir aşk düzeyinde seven yazarlarımız var. Onların adlarını saymayacağım. Çünkü onlar bu eylemi dillerini sevdikleri için yapıyorlar. Bu satırların yazarı da her gün artan bu topluluğun içindedir.

            Türkçemizi o denli kirletenler var ki, ülkemizde bir ikinci Karamanoğlu Mehmet Bey çıkmasını, tüm TV (TEVE doğrusu, TİVİ uyduruğu)’ler, yazılı basının bir bölümü de bekliyor demekten kendimi alamadım. Bağışlanmam dileğiyle!

            Köylerimizdeki şiveler, Ankara’ya, işyerlerine girmişti. Şimdi de harflerimizin okunuşunu bilmeyenler çığ gibi!

            Yeni seçim, bir yeni atılım demektir. Yeni Cumhurbaşkanından, Başbakandan, milletvekillerimizden Türkçemize, SAHİP ÇIKMALARINI diliyorum.

            Niçin? Onu da yazayım:

            -Yeni kuşaklar, sonra bizi acı acı eleştirebilirler!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 22

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

MEHMETÇİK

Mehmetçik; sözcüğünü bilmeyen yoktur amma, bir de Türk Dil Kurumu sözlüğünden aktarma yapalım: Mehmetçik öz.a. sevgi duygusu ile Türk askerine verilen ad. Sayfa: 818

Her erkek Türk vatandaşı, askere çağrıldığı zaman; anasında, babasından, akrabalarından ayrılarak vatani görevine koşarak gider. Birliğine teslim olur. Eğitimini alır, o artık çakı gibi askerdir. Her vatandaş onu Mehmetçik diye kalbine basar. Ona ait ninniler, türküler söyler. Mehmetçiğini, göğsünü kabartarak sevgiler içerisinde yaşatın.

Mehmetçik, sınır boylarında, iç güvenlik isteyen yerlerde görev alır. Sorumluluğunu bilir. Bir çatışmada gözünü kırpmadan görevini yapar. O görev sırasında ölürse o şehitlik mertebesine ulaşır. Onu seven tüm insanların kalbi cayır cayır yanar. O Mehmetçiği, bayrağa sarılı olarak, son yolculuğuna çıkarır. Tüm gözler yaşlıdır. Ağlayanlar çoktur. Buna karşın her Türk:

Vatan bölünmez, şehitler unutulmaz! Der. Sonra da onu toprağa verir.

Eğer bugün yaşıyorsak, bu yaşamayı tüm şehitlerimize borçluyuz. Şehitlerimizin nur içerisinde yatmalarını Allah’tan diliyoruz.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 23

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

GELİŞEN ÇORUM'DAN İZLENİMLER

            Elinizdeki ÇORUMLU 2000 DERGİSİ sahibi değerli hemşerim Sayın Mahmut Selim GÜRSEL'İN önerisine uydum. Yazar Sayın Selahattin AYDEMİRİ de yanımıza alarak, dostumuzun arabasında yerimizi aldık. Gelişen Çorum'u görmek üzere yola koyulduk. Şimdi sıra ile gördüğüm yerleri yazacağım:

1-Çorum parkları (Piri baba ve Büyük Park )

            2-Devlet hastanesi ve tesislerini gördük,

            3-Çimento Fabrikası ve tesisleri önünden geçtik,

            4-Sarı Bayır'a çıktık. Oradan Çorum'un genel görünümünü izledik.

            5-Sarı Bayır'dan Çomar Barajına geçtik. Asfaltlanan baraj çevre yolunu gördük. Barajın suları sakin idi. Bu arada baraj çevresinde oturma yerlerinin azlığını söylemeden geçemiyeceğim. Yerlerde oturanlar bu tespitimi doğruluyordu.

            6- Binevler'e doğru yol aldık. Cici cici villalar gördüm

            7-Özel Lise önünden geçtik,

            8-Buhara evleri görmeye değerdi. Geniş caddeler, ferah aralıkla,5-6-7 katlı binalar ve bahçeleri.

            9- Buhara Evler deki; Özel Hastanenin 24 saat hizmet vermesi bir Çorumlu olarak göğsümü kabarttı.

            10- Bu arada Çorum'daki pazarların adı geçti, aktarıyorum:

            a)Pazartesi Pazarı

            b)Çarşamba Pazarı

            c)Yeni Kent  (Cuma Pazarı)

            d) Cumartesi Pazarı

            e)Araba Pazarı

            11- Yolumuz Yeni Kente ulaştı. Sonradan adı Mimar Sinan Mahallesi olan mahallenin üst tarafında bulunan Sanayi girişinden Çorum'u gördük. Çorum'un çok gelişmişliği ben dile getirdim.

            12- Hıdırlık Parkı (Sit alanı)nı da yeni haliyle görmüş oldum. Parkın altında tarihi kalıntılar olduğunu ta çocukluğumda duymuştum.

            Ne mutlu, Çorumluyum diyebilenlere!

            Çorum'a ait gördüklerimi yazdım. Çorum'a, Çorumluya hizmet verenlere saygım daha da arttı. Şimdi bu izlenimlerimi Ankara'da işyerimde Çorum'u sevenlere anlatacağım.

            Çorum; göz dolduracak denli büyümeye ulaşmış. Çorum'a hizmet verenlerin tümüne sevgiler yolluyorum. Bundan sonra da hizmet vereceklere şimdiden teşekkürlerimi sunuyorum.

            Çorum için ileri geri şeyler söyleyenler olur. Varsın söylesinler. Bunun örnekleri başımdan geçti. Hiç mi hiç alınmadım. Bakınız onlara ne söyledim?

            Dostum, Çorumlu için burada söylediklerini her yerde söyle. Siz Çorumluyu iğnelerken Çorum'u yüceltiyorsunuz. Benim size teşekkürüm olur. Dediğimde; bunu söyleyen kişinin sapsarı kesilen yüzünü görmenizi isterdim!

Tüm Çorumluların Bayramını kutlarım

            Değerli hemşerim Sayın Mahmut Selim GÜRSEL Bey. Bu yazı, derginiz için yazılmıştır. Size çok şey borçluyum. Sağlıklar dilerim. Salim SAVCI

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 24

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI A’DAN Z’YE YENİLENMELİDİR

            Millî eğitim Bakanlığından söz açılınca,hemen anımsanan bir şey vardı. O da MİLLÎ sözcüğüdür.

            MİLLÎ sözcüğünde son (İ) şapkalıdır,( Î) dir. Eğer MİLLİ yazacak olursak, milli toprak anlamına gelir. Bu gerçeği bilenler (İ) ye (Î) diye şapka koyarak yazarlar.

            Millî Eğitim Bakanlığı bünyesinde MİLLÎ sözcüğü yerine Milli sözcüğünün kullanıldığını görebilirsiniz. Hayret demek gerekir.

            Millî sözcüğü iki Bakanlığımızın adında da vardır.

            Millî Savunma Bakanlığı: Bu Bakanlığımız kuruluşundan beri siyasi görüşlerin etkisinde kalmamıştır. MİLLÎ adını çok güzel kullanmış, yaşatmıştır, yaşatıyor da.

            Millî Savunma Bakanlığı; okullarına öğrencilerini kendi seçer, okutur, yetiştirir, künyesini alır. Başarısına göre rütbeler verir. Kurmayları belirler. Onları da yetiştirip ordu saflarına katar.

            Orgenerallik düzeyine yükselenler, kıdemlerine, yeteneklerine göre Genel Kurmay Başkanı olurlar. Büyük saygı toplarlar.

            Genel Kurmay Başkanlarından siyasal hayata atılanlar azdır. Çoğunluğu emekli olarak, gerektiğinde yardıma hazır olurlar. Bu da onların saygınlığını gösterir.

            Millî sözcüğünü alan ikinci Bakanlığımız: Millî Eğitim Bakanlığıdır.

            Millî Eğitim Bakanlığımızda Millîdir. Ama seçilen Bakanlar bir siyasal partiye sahip oldukları için; Millî Eğitim Bakanlığının ana prensipleri ve amaçları yanında, partilerin programları da dinlemek zorunda kalırlar. Millî Savunma Bakanlığındaki gibi bir durum yaşatmazlar ama Millî oluşlarını da sürdürürler.

            Millî Eğitim Bakanlığı okullarında

            Eğitimde,

            Öğretimde yapar. Ama son zamanlarda öğretim öne geçmiştir, eğitimi daha çok ana, babalar yüklenmiştir. Öğretmenler ise eğitime önem verirler ama öğrenciler üzerlerindeki etkisini tam olarak bilemezler. Oysa eğitimin başta gelmesi beklenir.

            Millî Eğitim Bakanlığında öğretimin de çok başarılı gittiği iddia edilmez. Buna karşın öğretmenler ellerindeki olanakları kullanarak en iyi biçimde müfredat programını yürütmeye çalışırlar.

            Millî Eğitim Bakanlığı açılan resmi ve özel okullarda eğitimin, öğretimin tam anlamında yapılmasını ister. Bu okulları davetler, raporlarını verir. Kesinlikle eksikliklerin giderilmesini ister.

            Önümüzde tek partili, çoğunlukta olan bir hükümet vardır. Onun da, genç bir Bakanı var.

            Yeni Bakanın, Millî Eğitim sorunlarının, tabandan mı? Tavandan mı? Alacağını zamanla göreceğiz.

            Eğitim, öğretim diyenler çeşitli yorumlar yapabilirler. Bu hak onlarındır. Ama bazı gerçekler vardır. Onları da atlamak gerekir.

            Millî Eğitim sorunlarına tabana dayanarak bir sonuca varmak isterseniz, bireysellik ön plana çıkar. Çıkmaz da gelir, insanın karşısına oturur. Ama bu sorunları, tavandan okursanız nerede,ne gibi eksiklikler olduğuna tanık olursunuz. Yetkilileri toplayarak, Millî Eğitim Bakanlığı amacında kararlar alabilirsiniz. Bu nedenle yeni Bakanın önce Millî Eğitim Bakanlığının Merkez Örgütünü çok sağlam esaslara oturtması gerekir.

            Kız ve erkek kavramlarının kalktığı, kız ve erkek okullarına karşı cinsten öğrenci alındığına göre, yeni yapılanma şarttır.

            O saman ne olur? Bu yeni yapılanmaya göre; bu genel müsteşarlık, bir meslek müsteşarlığı kurulabilir. Daha olmaz ise, iki genel müdürlüğe gidilir. Buna göre de yeni işleve, çalışmalardan iyiler seçilir. Bu duruma da fazla gücenen çıkmaz. Çünkü hizmet, Türk insanını çocuklarına verilecektir.

            Yeni Bakan; Millî Eğitim Bakanlığını kurarken, Talim ve Terbiye Kurulunun kuruluş amaçlarına göre yapılanmasını sağlamalıdır.

            Talim ve Terbiye Kurulu; en yetkili, en yetenekli kişilerden oluşturulmalı, başkana da üç aday göstermeli, Bakanlıkta birisini göreve çağırmalıdır.

            Talim ve Terbiye Kurulu; geçmişte yapılanları analiz etmeli, yeni amaçlara göre bunları biçimlendirmelidir. Her hususta, Bakan; Talim ve Terbiye Kurulunun görüşünü alıp hareket etmeyi amaç bilmelidir.

            Talim ve Terbiye Kuruluda; geçmişteki noksanlıklar hesaba katılarak yapılandırılmalıdır.

            Ders kitabı seçme, başvuru kitapları yayınlama koşullarına daha çok açıklık getirmeli, ders kitabı olarak seçilen kitapların sayısı onu aşmamalıdır. Aksi halde, ders kitabı seçtirenler, okullarda, okul aile birliklerinde, hatta öğretmenlerle anlaşma kapılarını aralamalıdırlar. Ayrıca da gereksiz yatırım yapılmamalıdır.

            Her okulda seçilen ders kitabı da; öğretim yılından bir ay önce branş öğretmenleriyle iki müfettişten oluşan kurullarda karar bağlanmalı, üç öğretim yılı, aynı okulda, aynı kitap okutulabilmelidir.

Öğretmen, bireysel olarak beğendiği kitapları sınıf kitaplarını aldırabilmeli, kesinlikle öğretmen kitap seçmede taraf tuttu denilmesinden korunmalıdır.

            Öğretmen; öğreticidir. Öğreticiler bunu bilmeli, başka şeylere adının karışmasına izin verilmelidir.

            İlköğretim okullarına yeni bir ruh verilmelidir. Söylemek istediğimiz şudur:

            1953 ‘de Nevşehir-Muş-Mustafa Kemal Paşa’da muhtelif gayeli ortaokullar açılmıştır. Bunlar (4) yıl yaşatılabilmişlerdir. Ortaöğretim Genel Müdürlüğü işi Erkek Yüksek Öğretim Genel Müdürlüğüne bırakıla vermiştir. Orası da;bu üç okulu Erkek Sanat Enstitüsüne çevirerek,geleceğin okulları olan “Muhtelif Gayeli Ortaokul”ların kapatılışına dair bir rapor olmadan bu yola gidilebilmiştir.

            Muhtelif Gayeli Ortaokullarda ilk yıllarda:

            1-Genel Kol (Ortaokul programını uygular)

            2-Teknik Kol (Erkek Sanat Ortaokulu Programını okutur)

            3-Ev Kadınlığı Kolu ( Kız Sanat Ortaokulu programını okutur)

            Öğrenci bir kolu beğenmez ise, öteki kola geçebilir.

            Muhtelif Gayeli Ortaokullar yaşasaydı:

            Yapı kolu, Motor Kolu, Turizm Kolu, Otelcilik Kolu,Sağlık Kolu... ve dahaları açılabilirdi.

            Muhtelif Gayeli Ortaokullarının mimarı rahmetle andığımız Reşat Tardu idi. O görevden ayrıldı. Sahip çıkan azaldı.

            Muhtelif Gayeli Ortaokullardan esinlenerek açılan İlköğretim okullarına, Muhtelif Gayeli Ortaokulların çalışma yollarını uygulayabilirsek, öğrenciler ilköğretim okullarında yeteneklerine göre öğretim yapma,ileriyi  seçme hakkına sahip olacaktır.

            Muhtelif Gayeli Ortaokullar hakkında bilgi isteyenlere en geniş açıklamayı Muş Muhtelif Gayeli Ortaokulu eski Müdürü olarak hizmet verdim.

            Bugüne dek, soran olmadı.* Ama sağlık olsun.

            İlköğretim Okullarıyla, zorunlu eğitimin sekiz yıla çıkarıldığını sağırlar bile duydu. Ama zorunlu öğretimi burada durdurmak kalkınmakta olan ülkemiz gerçekleriyle çelişkiye düşer. Nitekim Millî Eğitim Bakanlığımız, ortaöğrenimi de dört yıla çıkararak,zorunlu eğitimin on iki yıla çıkarılışının kapısını açmıştır. Millî Eğitim Bakanlığını kutlamak gerekir.

            Ortaöğretim okulları bugün şöyledir:

            Liseler (Deneme, Süper Lise, Anadolu Lisesi,Genel Lise)

            Fen liseleri

            Meslek Liseleri (Endüstri Meslek,Anadolu Meslek,Kız Meslek,İmam Hatip,Turizm ve Otelcilik Meslek,Yapı Meslek,Ticaret Meslek....liseleridir.)

            Liselerin bu denli isimler adında açılması yerine bunları ÇOK AMAÇLI LİSELER demek gerekir. Yabancı dil ağırlıklı olan kollar fazla ders saatleri ayırabilir. Ama önce öğrenciye; Türkçemizi iyi öğretmemiz gerekir. Hele; şimdi lehçelere, etnik anadillere dek açılma olursa bunun önemi ortadadır.

            Fen liselerinin sayısı arttırılmalı, elde olanlar en iyi biçimde yürütülmelidir. Fen liselerinden diğer liselere kaçışın nedenleri üzerinde durmalıdır. Fen lisesini bitirenlere burslar verilerek bilim adamı olma yolları açılmalıdır.

            Millî Eğitim Bakanlığında Ortaöğretim okulları arasında MESLEK LİSELERİ önemli bir sorundur. Çünkü meslek liselerinde lise programları anlamında yürütebilmek olanaksızdır.

            Meslek liselerine devam edip, üniversite sınavlarına katılan öğrencilerin; ana ve babalarıyla şiddetli biçimde tartışlarını bilmeyen yoktur. Bu durumda; meslek lisesindeki, lise sözcüğüne de gerek yoktur. Bunların hepsi meslek okuludur. Şimdi onlar da dört yıl oluyor. Ama lise farkı eksikliği giderilmedikçe bu çocuklarımız üniversitelerin her dalına devam edebilirsininiz demek insafsızlık olur.

            Meslek okulu, meslek öğretmeli, buralara devam eden öğrencilerin önlerinde meslek yüksek okullarını, bölgelerde yatılı açarak çoğaltılmalıdır. İsteyenlerin de meslek yüksek okullarına girişleri sağlanmalıdır.

            Bunları yazmak bir marifet değildir. Biz gerçekleri sergiledik. Sorulular, ülkenin geleceğini düşünerek, bizim meslek liseleri sorunumuzu çözmeleri gerekir

            Millî Eğitim Bakanlığında A’dan Z’ye dek değişiklik yapılması gerektiğini anlattık. Millî Eğitimimizin sorunları biliniyor ama bunları bir kez daha anımsamakta yarar olduğuna inanıyoruz:

            1- İl Millî Eğitim Müdürlüklerinin seçimi yeniden saptanmalı, ilin teklif ettiği üç isimden birisini bakanlık seçmelidir.

            2- İlçe Millî Eğitim Müdürlüklerinin seçiminde aynı yöntem uygulanmalıdır.

            3- Müfettişlerin seçiminde Bakanlık karar vermelidir. Kişinin özgeçmişi, başarıları göz önünde tutulmalıdır.

            4- Bakanlık merkez örgütüne alınacak kişiler; Milli Eğitim Müdürleri, Müfettişler, Talim ve Terbiye Kurulundan seçilmelidir.

            5- Okullardaki öğrenci kolları, demokratik esaslara göre kurulmalı, öğrencilerin katılımı sağlanmalı, her ayın sonunda aylık genel kurulla seçimler çalışmasını sergileyebilmeli, gerekirse o kolu yöneten öğrenciler değiştirilmelidir.

            6- Ev ödevleri yönetmenliği yeniden ele alınmalı, öğrencilerin ev ödevi yapması sevgisi kazandırılmalıdır.

            7- Okul aile birlikleri çalışmalarında emekli öğretmenler Bakanlıkla işbirliği yapılması yoluna gidilmeli. Her ay yetkin emekli öğretmenlere konferanslar verdirilmelidir.

            8- İlköğretim okullarında tek renk önlük giyilmesi yerinde bir harekettir. Bunu serbest bırakırsak, iyi gelirli ile,geliri iyi olmayanları karşı karşıya getirebiliriz. Geliri zayıf olan öğrencilerin aşırı istekleri olur. Bu da velileri perişan eder.

            9- Okul öncesi, ilköğretim okullarında, öğretmenlerin bile “hocam” sözcüğüne sıcak baktıklarını gördüm. Oysa öğretmenler, üniversite öğretim üyeleri değildirler. Her konuyu derinlemesine öğrenmiştirler. Öğrendiklerini; bir program dâhilinde en iyi öğretebilirler. Yenilikleri izlerler, eksiklerini kaynaklara dayanarak öğretebilirler, bir bilgiyi; çok güzel öğretebilirler. Dolayısıyla bu insanlara öğreten insan;”öğretmen” sayılırlar.

            Bir de “başöğretmen” sözcüğümüz vardı. Yalnız 24 Kasımlarda anımsanır. Oysa öğretmenlerin oluşturduğu, öğretmenler kurullarının seçtikleri üç adaydan birisi seçilirse bu kişiye verilecek unvan müdür değil başöğretmen sözcüğü olmalıdır. Müdür sözcüğü, okulları yönetenlerin çok hoşuna gidip, odalarını bir görün demek zorunda kalıyorum.

            Yazımıza burada nokta koyuyoruz.

            Belki de bilinenleri sıraladık. Bildiklerimiz de olsa bir yeni başlangıçta anımsaması yararımıza olur diyoruz. Okuyup düşünenlere bile bir canlılıktır diyoruz.

            Nice yeni yıllar dilerim.

*Bu yazım Ankara’ya ulaşır mı ulaşmaz mı onu da bilmiyorum.

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 25

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

EĞİTİMDE EĞİTİM

Dün de, bugün de, yarın da önemini yitirmeyen bir konumuz vardır. O da EĞİTİM'DİR.

Bugün eğitimin amacı, bizde, Türk Vatandaşı yetiştirmektir. Her ana, baba, öğretmen bunun için gece, gündüz demeden kafasını bu yönde yorar. Olanakları kullanır. Milli Eğitim Bakanlığı da bu yolda çalışır. Ama zamanla:

Eğitimimizin başarısı azaldı.

Eğitimimizin niteliği bozuldu.

Daha iyi öğretim yolları arandı. Anadolu liseleri, fen liseleri, süper liseler, kolejler açıldı. Bazı dersler yabancı dil ile verilmeye başlandı. Zamanla yeteri kadar öğretmen bulunamadı. Bu derslerin Türkçe okutulması yerinde görüldü.

Yabancı dille eğitim yapan okulların öğrencileri; üniversitelerin birinci sınıfında istenilen yabancı dilin başarısını gösteremediler. Hazırlık sınıfları kuruldu.

Yabancı dil bir araç idi. Amaç ise Türkçemizdi. Araca önem verildi, çeşitli nedenlerle istediğimiz sonucu alamadık. Şimdide şöyle düşünmeye başladık. Her okulda dersler Türkçe okutulsun. Ama öğrenci bunun yanında bir, iki yabancı dil öğrensin.

Yabancı dili amaç olarak alan öğrenci; Türk Vatandaşının ilkesine uysa da,  Türkçesini kirletmede nerede ise yarış ediyor. Başka ülkelerin olanaklarını bulunca da hiç acımadan, ülkesinden kopup gidiyor.

Nerede kaldı bizim Türk Vatandaşı yetiştirmemiz?

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  26

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BÖYLE ÖĞRETİM OLMAZ

            Bir dershane olan olayı aktarı-yorum:

            Öğretmen bir soruyu tahtaya yazar. Seçeneklerden hangisinin doğru olduğunu düşünerek bulun der.

            Bir öğrenci söz ister.

            - Öğretmenim bu soru ....... Yayınlarının soru bankasındaki 39. Sorudur. Cevabı (C )  dir der.

            Öğretmen, diğer öğrencilerin de düşünmesini ister . Herkes (C ) de birleşir.

            Bu öğrencinin beynine yazık! Bir kitaptaki soruları ezberleyip aklında tutabiliyor. Hayret doğrusu,!

            Her öğrenci böyle yapmayabilir. Ama öğretim sisteminde bir kusur var. Işte bu kusur giderilmedikçe özel derslere koşan öğrencilerin emekleri boşa gider.

            Bana anlatılan bu öğrenciyi merak ederim

            - Acaba seçme sınavını kazanabildi mi?

            - Ama hiç sanmıyorum.

            Sınıfta, dershanede nerede olursa olsun, bir soru sorulabilir. Ama bunun doğru olan seçeneği neden doğrudur, diğerleri neden doğru değildir diye anlatılmalı ki,öğrenci ezbercilikten kurtulsun. Beyin işlerliğini yapabilsin. Öğrenci doğru olanı seçebilsin.

            Bu yazıyı neden yazdım?

            - Seçme sınavına hazırlanan öğrencilerin gözlerini dört açıp, neden doğru Neden yanlış? Öğrenebilsin aksi halde havanda su dövmüş olurlar.

            -Seçme sınavı sonuçları da bunu vermiyor mu ?

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 27

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÖĞRETMENLİK İŞTE BUDUR “ÖĞRENCİSİNİ TANIMAK İSTEYENLERE”

            Beni tanıyorsunuz, ben emekli Edebiyat Öğretmeniyim. Bir anımı dile getireceğim. Olayın iki bölümü var.

            YILLAR ÖNCESİNDEN:

            Yılını anımsamıyorum. Evden çıktım, lise yolunu tuttum. Okula geldim. Öğretmenler odasına girdim. Meslektaşlarımla selamlaştım. Ders zili çaldı. Öğretmenler odasından çıktım. Ceketimin önünü ilikledim. Koridorda yürüdüm. Lise I. Sınıfa girdim. Öğrencilerim ayağa kalkarak beni selamladılar.

            - Günaydın çocuklar dedim öğrencilerime oturmalarını söyledim. Kürsüye doğru yürüdüm. Elimdeki iki kitabı masanın üzerine koydum.

            Sınıf başkanı yoklama yapmaya başladı. Elindeki çizelgeden sıra ile öğrencilerin numaralarını okudu. Her öğrenci, saygıyla ayağa kalktı, buradayım dedikten sonra yerine oturdu.

            Yoklama arasında, bir ara sınıfa genel olarak baktım. Ön sıranın sağında oturan şişmanca kızın, gözlerimin içine baktığını gördüm. Kız öğrencime doğru yaklaştım. Öğrencim ayağa kalktı:

            - Öğretmenim size bir şey söyleyebilir miyim?

            - Evet! Kızım, seni dinliyorum.

            - Öğretmenim, sırası değil ama annemin önerisine uydum söyleyeceğim. Ben, bu gece sizi rüyamda gördüm. Beni konuşturdunuz. Not defterinizi çıkardınız. Bana on numara verdiniz. Çok sevindim. Ama uyanıverdim.

            - Kızım, yılların öğretmeniyim. Not defterimi, ceketin iç cebinde taşırım. Ama onu kesinlikle ortaya çıkarmam, sayfalarını karıştırıp öğrencilerimi üzmem. Çünkü öğrencilerimi not ile korkutmayı sevmem. Öğretmenlik anlayışımla bağdaştıramam.

            - İlk kez, not defterimi yerinden çıkartıyorum. İşte numaranı buldum. Sözlüde verdiğim beş numarayı da on yaptım. Yalnız senden bir ricam var. Bu notun hakkını ver. Sıkıntın olursa, yanında olduğumu da hatırından çıkarma.

            Bir gün öğretmenler odasındayım. Söyleşi başladı:

            Lise birinci sınıfta, ön sırada oturan bir şişmanca kızımız var. Bu kızımızın dersleri zayıftı. Nasıl olduysa, kendisine güveni geldi. Başarısı durmadan artıyor.

            Benim dersimde de bu kızımız başarılı oldu. Hepinizden bir ricam var. Bu kızımızla ilgileniniz.

            Genel kanı; kız öğrencinin başarılı olduğunu ortaya koydu.

            Ben duramadım, öğrenciyi anlamaktan, öğrenciye görelikten söz açtım. Rüya olayını anlattım.

            Disiplin, otorite savunucusu olan öğretmenler, verilen beş numara on yapılmaz dediler. Sert çıkışlar yaptılar.

            Bir kısım meslektaşlar ise, bu olayın bir iyi öğretmenlik olayı olduğunu söylediler. Benden yana oldular. Kendimi savunmaya kalkmadım. Herkesin görüşüne saygı duyarım dedim, konuşmamı noktaladım.

            Öğretmenler odasındaki bu konuşmadan sonra bu öğrencimi çağırdım:

            - Kızım benim derste başarılı oldun. Diğer öğretmenler de, öğretmenler odasında başarını dile getirdiler. Çok memnun oldum. Seni kutlarım.

            - Öğretmenim, o olaydan sonra kendime güvenim geldi. Bu başarıyı size borçluyum. Teşekkür ederim.

            - Kızım ben öğretmenim. Öğretmenlik görevimi yaptım. Başarı senindir. Bunu böyle bil!

            YILLAR SONRA:

            Aradan yıllar geçti. Ankara'da Kumrular Caddesinin Necatibey Caddesiyle bitiştiği noktadayım.

            Karşıdan bir hanım ile bir genç kız geliyor. Kız koşarak geldi. Karşımda durdu:

            - Öğretmenim beni tanıyabildiniz mi?

            - Yıllar geçti anımsayamadım.

            - Ben lise birinci sınıfta size rüyasını anlatan kızım. Sizlerin sayesinde liseyi bitirdim. Hukuk Fakültesine devam ettim. Diploma aldım. Şimdi avukatım dedi. Ellerime sarıldı. Ellerimi saygıyla iki kez öptü. Hanım efendi yaklaştı:

            - Bey, ben avukat kızın annesiyim. Veriniz elinizi öpeyim.

            -Hanım efendi, size el öptürmem. Size saygı duyarım.

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  28

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 29

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

GELECEĞİMİZ ÖĞRETMENLERİN ELİNDEDİR

            Ana, baba ile başlayan eğitim; öğretmenlerin ellerinde biçimlendirilir, çocuklarımızı geleceğe hazırlar. Öğretmensiz eğitim, bir düştür. Bunu düşünmek bile, çağımızdan ne denli gerilere düştüğümüzü sergiler.

            Bir Kurtuluş Savaşı’nı nasıl kazandığımızı nasıl kazandığımızı biliyoruz. Ama Türk insanı ümitsizliğe düşmedi, birbiriyle kenetleşti, Anadolu’yu işgal edenleri, bu günkü sınırlarımızın arkasına itti. Türkiye Cumhuriyeti’ni kurdu. İşe de eğitimle başladı.

            Arap alfabesi, Türkçenin yapısına uymuyordu. Onun yerine 29 harfi kolay yazılabilir, okunabilir alfabemizi kabul etti. Okuma yazma bilmeyenlere ULUS okulları açtı. Bununla yetinmedi; alfabeyi çok çabuk ve iyi öğreten öğretmenleri devreye soktu. Öğretmen yetiştirmek için de Öğretmen Okullarını, daha sonra Köy Enstitülerini açtı. Bu arada politika işin içerisine girdi, Köy Enstitüleri kapatıldı. Mevcut olan Eğitim Enstitülerinin sayısını çoğalttı. Milli Eğitim Bakanlığı bu Enstitülerde 99-66-33-13 (inanınız aynen böyle oldu) herkesten öğretmen olur dedi, onları yetiştirdi. Baktı ki bu da yürütülemiyor, bu işi üniversitelerin eğitim fakültelerine aktardı. Ama beklediği gerçekleşmedi. İstediği öğretmenlerin yetiştirilmesini istedi. Eğitim fakültelerimiz bilim adamı yetiştirmesine başlayınca işler karıştı. MEB sınıf ve ders öğretmeni istiyordu. Gelenler ise bilim yapma öğretimi görmüşlerdi. Bunlardan kendisini yetiştirenleri de MEB özel dershanelere kaptırdı, elindeki öğretmenlerle yetinmeye başladı.

            Bu kez; ekonomik sıkıntı öğretmenlere ikinci iş arattı. Her öğretmen de bunu bulmakta. Tanıdıktan, politikaya dek basamaklar kullanıldı.

            Oysa öğretmene, başarısına göre yaşayabileceği para verilmeliydi. Öğretmelerin, okul dışında bir ikinci iş yapanlar da izlenmeliydi. Gerekirse öğretmenliğine son verilmeliydi. Ama öğretmenlerin maaşları, ek çalışmaları, ek ders ücretleri onlara bir iyi yaşam sağlamalıydı ki, öğretmen, öğretmenliğini tam olarak yapabilmiş olsun. Sonuç olarak öğretmenleri sekiz saat okula bağlamalı, öğretmenlerin ikinci bir işe girmelerinin önlenmesi ama, çok yüksek maaş ödenmesini dile getirdik.

            Şimdi de bize anlatılanları aktaralım:

            Üniversiteyi bitirdim. Branşımla ilgili iş bulamadım. Mecburen öğretmen oldum. Öğretmenliği aç kalmamak için yapıyorum. Ayıp olacak ama mesainin bitmesini bekliyorum. Kendimi ikinci işime yönlendiriyorum. Gece 22-23’te evime yorgun olarak geliyorum. Ders hazırlama gibi bir yola mecbur kalırsam girişiyorum sınıf dergilerinden, sınıf ders kitaplarına paralel hazırlanan kaynak kitapları takip ediyorum. Yaptığım işi ben de yerinde bulmuyorum. Bakanlık bana emeğimin karşılığını vermiş olsaydı, benim oralarda, buralarda para kazanmama ne gerek vardı? Bakanlık, benden tam öğretmenliği yapmamı istiyorsa size aktardıklarımı bilmeli.

            Üniversiteye, büyük bir ümitle girdim. Orayı bitirdim. İş bulamadım. Mecburen öğretmenliğe başladım. Şimdi her kes beni eleştiriyor. Oysa eleştirilecek yer ME Bakanlığı dır. İyi elemana çok iyi para verirse, bu eleştiriler ortadan kalkar.

            Ben köylüyüm. Köyümde ilköğretim okulu var. Taşımalı eğitimle çalışıyor. Öğrenciler taşımalı ama öğretmenlerimiz de taşımalı oldu. Mesai ile okula geliyorlar. Dersleri sona erince arabalara binip, köyden uzaklaşıyorlar. Oysa; öğretmenlerin biz velileri de eğiteceği söyleniyordu. Öğretmenler taşımalı olunca bunu yapmaya zaman bulamıyorlar. Ben ise köyde oturan, bizlere ışık tutan öğretmenler bekliyorum.

            Sizlerde öğretmenleri dinleyecek olursanız; daha da acı durumlarla karşılaşabilirsiniz. Buna karşın; öğretmen de öğretmen diyorum.

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 30

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÖĞRETMEN SÖZCÜĞÜ ÜZERİNE

            Milli eğitim Bakanlığında çalışma var. Öğretmenlere kıdemlerine, başarılarına göre adlar verilecektir. Buna göre:

            Stajyer Öğretmen

            Öğretmen

            Uzman Öğretmen

            Baş Öğretmen; adı gündeme geliyor.

            Medreselerdeki öğretim üyelerine HOCA dendiği için,Üniversitelerimizde de öğretim üyelerine;Yardımcı Doçent,Doçent,Profesör deniyor,daha çok herkes hocam sözcüğüne sıcak bakıyor.

            Hocam sözcüğü, yüksek öğretimden aşağıya indi, ilköğretim ile ortaöğretim okullarında kullanılmaya başladı. Oysa ilk ve ortaöğretimdeki öğretmenlere öğretmen denilmesini savunanlar arasında, bu satırların yazarı da vardır.

            Hatta; ilk ve ortaöğretim okullarındaki yöneticilerin, öğretmen kurullarınca seçilmesini,o okulun yöneticisine de başöğretmen denilmesini savundum.

            Milli Eğitim Bakanlığının öğretmenleri dört gruba ayrılması yerinde bir hareket olacaktır. Böylece ilk ve ortaöğretimde kullanılan hocam sözcüğünün pabucu dama atılacaktır.

            Hocam sözcüğünü isterlerse yüksek okullarımız kullanmayı sürdürsünler. Ama ilköğretim ve ortaöğretim okullarında öğretmen adının kök salmasını dileyelim.

            Başöğretmen sözcüğünü ATATÜRK için kullanıyorduk. Bundan sonra da Atatürk'e İLKBAŞÖĞRETMEN diyebilelim. Gerekirse daha iyi bir yeni ad da bulma gayreti içinde olalım.

            Öğretmen; öğreten kişidir. Ulusal düşünür. Her çocuğu bağrına basar, yarınlara hazırlar. Laiktir, demokrattır, bütünleştiricidir, paylaştırandır.

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 31

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

MESLEK OKULLARINDAN AKTARMALAR 

            Ne derece doğrudur bilemem? Anlatılanlara inandım, yazıyorum. (27) yıl emek verdiğim, Erkek Sanat Enstitülerinin yerini alan Endüstri Meslek Liselerinden aktarıyorum:

            *Ben yılların öğretmeniyim. Dersini dinlemeyen öğrenci olmaz idi. Şimdi aynı öğretmenim ama öğrencilerimin bir kısmı ders dinlemiyor, konuşuyor. Rica ediyorum, bir süre susuyor. Aynı hareketler sürüp gidiyor. Ben dersimi anlatıyorum, tekrar ediyorum. Sorunuz var mı diyorsun? Cevap alamıyorum. Demek ki anladılar diyorum. Yazılı yapıyorum. Bir sınıfta zayıf almayan beşi geçmiyor. Bir numara da alsalar sınıfta kalmıyorlar.

*Öğrencilerim, bölme, çarpma, çıkartma, toplama işlemini yapamıyor. Hepsinin elinde hesap makineleri var. İşlemleri onunla yapıyorlar. Üniversite giriş sınavlarında hesap makinesi da yok, sonuç alamıyorlar. On yıldır bu okulda; sınavları kazanan olmadı.

* Teknik dersler öyle de, uygulamalı dersler iyi mi sanıyorsunuz? Gerçi ananın, babanın zoruyla gelmiş. Sanat öğrenmeyi düşünmüyor. Bir lise diploması olsun diyor.

* Ben çıraklık okulunda da çalıştım. Onlar: sanat öğrenmek istiyorlardı. Durmadan şunu da, şunu da yapalım diyorlardı. Bana kalırsa; Teknik Liseler kalsın. Endüstri Meslek Liselerinin tamamı "Çıraklık Okulu"na çevrilsin.

1946-1973 yılları arasındaki öğrencilerim bir varlık imiş. Şimdiki durumu okudunuz. Geliniz de; içiniz kararmasın? Yazık oldu Erkek Sanat Enstitülerine denmesin?

Sonuç: Liselerle yarıştık. Yaya kaldık. Bu sonuç belli idi!

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  32

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

AMAN DİKKAT!

            Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde yaşayan her birey; etnik grubu ne olursa olsun TÜRK VATANDAŞIDIR.

            Türk Vatandaşı; Vatan olan toprağa, bayrağa candan bağlıdır. Vatanı ve Bayrağı için canını da,kanını da vermekten çekinmemiştir,çekinmez de!

            Etnik gruplardan olan vatandaş; evinde, çevresinde bir anadili var ise onunla konuşur. Ama Türkçesine sahip çıkar.

            AB ye girebilmemiz için; konulan ilmelere uyuldu. Etnik yayınların dillerinde, lehçelerinde radyolardan TV (Tİ-Vİ değil) (TE-VE dir)den yayın yapılmasına başlandı. Bazı etnik gruplar, azınlık kabul edilmelerine yol açan bu yayınlara karşı çıktılar. Bazıları ise azınlığa düştüklerini göremediler, sevindiler.

            Azınlığa düşmenin en korkuncu Yugoslavya’da görüldü. Azınlıklar birbirlerinin hoşgörüsünü yürütemediler, dağıldılar, birer devlet oldular, huzura da kavuşamadılar.

            Biz Türkler Kurtuluş Savaşında, bu toprakların sahibi olarak varımızı, yoğumuzu ortaya koyarak Türkiye Cumhuriyeti’ni kurduk. Özgürlükçülüğün önderi olduk!

            Her Türk vatandaşı; evinde, çevresinde anlaşabildiği dil ile yaşan. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmanın onuruna ulaşsın, onu savunsun, birlikteliğimize gölge düşmesin.

            Okullarımızda, Devlet Dairelerinde Türkçemiz kullanılacaktır. Türkiye Cumhuriyetinin anadili de bal gibi TÜRKÇEDİR. Gerçek Türkçe akıcı bir dildir. İnsanın dudaklarını, yüz çizgilerini konuşurken sevimsizleştirmez.

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 33

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

DÜNYANIN YEDİNCİ DİLİ TÜRKÇE

Avrupa Birliğinin ilk kuruluşunda ortak dil Fransızca olarak benimsendi. İngilizler Avrupa Birliğine girerlerse ortak dile İngilizcenin de eklenmesini isterler diye üyeliğe alınması geciktirildi. İngiltere'nin o zamanki başbakanı, İngilizcede ısrar etmeyeceklerini bildirince üyeliğe alındı. Ama zaman İngiltere'nin lehine gelişti. Ortak dile İngilizce de eklendi. Fırsatı yakalayan Almanya, İtalya, İspanya da dillerinin ortak dil olmasını istiyorlar.

Günü birinde Türkiye'yi de Avrupa Birliğine alırlarsa, Türkçe de ortak dil olma özelliğini kazanacaktır. Bundan kimsenin kuşkusu olmasın. Çünkü Türkçenin bilgisayar dilinde de uyumlu, mantık dili olduğu söyleniyor. Hatta Hollanda da; öğrenciler Türkçeyi yabancı dil olarak alabiliyorlar.

Bu açıklamadan sonra;

Türkçe; dünyanın yedinci dili olmaya adaydır sözü çok ümit vericidir.

Ankara Üniversitesi Türkçe Öğretim Merkezi (TÖMER) Başkanı Sayın Mehmet Hergirmen/Yabancı Dilde Öğretim: Türkiye'nin Büyük Yanılgısı Prof. Dr.

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 34

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

YASALAR BAKANLARI DA BAĞLAR

            Arap alfabesinden (abecesinden) 1928 Kasım Ayında 1353 Sayılı Yasa ile Lâtin Alfabesinden (abecesinden) esinlenerek 29 harften oluşan TÜRK ALFABESİ (ABCESİ)  ve rakamlarının yazılışı kesinleşmiş, hatta harflerin okunuşu da verilmişti.

            Bugünde bu yasa geçerlidir.

            Bu yasanın baş savunucusunun da Millî (İ şapkalıdır) Eğitim Bakanlığı olması gerekirken (ke) harfinin okunuşu ke,(h) harfinin okunuşu he diye öğretildiği halde,yazım kılavuzlarının bazısında:

            (k) ke diye okunduğu halde (ka),

            (h) he diye okunduğu halde (ha) diye vermişler.

            Bu yetişmiyormuş gibi; 4. sınıf TÜRKÇE ders kitabında:

            Temel harflerin sonuna: Q,W,X

            Küçük harflerimizin sonuna: q,w,x eklenmiştir.

            Bu gerçeği de Star Gazetesi 03/10/2004 günlü sayının onuncu sayfasında nedense en alttan açıklamıştır. Star bir olumlu not, bir de olumsuz not almış olmaktadır.

            AB’ye gireceğiz. Küreselleşmeye uyacağız deniliyorsa:

            TD Kurulu ile TD Derneği temsilcileri,

            Üniversiteden yetkili kişiler,

            Yazılı ve görüntülü medyadan bu konuda söz sahibi olanlar bir araya getirilip, tek yazım kılavuzuna geçilir. Herkes de buna uyar. Halen yürürlükte uygulanan:

            İMLÂ – YAZIN- BLOK SİSTEM

            Yazım kılavuzları da kaldırılmış olur. Nerede o günler.

            Yazarlar bile, istedikleri, benimsedikleri kurallara uysa da güzelim Türkçemizin canına okumuş oluruz.

            Çok güzel bir dil olan Türkçeye de yazık olur.

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 35

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

TEMİZ TÜRKÇE

İnsanoğlu kirletmeyi sever. Kirlettiği alanları sıralayalım:

1. Hava tabakası: Havayı kirlettik. Hatta ozon tabakasını bile deldik.

2. Denizler, akarsular: Kıyılardaki kentlerin lağımlarını kıyıdan 2-3 km denize salıverdik. Akarsularımız da aynı kirlilikten bir türlü arınamadı.

3. Toprağı da kirlettik: Zehirli atıkları varillerde toprağa gömdük.

4. Şimdi de anadilimizi kirletmeye başladık:

a) Yasa ile kabul edilen, okunuşları verilen harfleri tarzanlaştırdık. Örnek Türkçede (H) harfi var. (HE) diye okunur. H’yi HA diyenlerimiz hala var oğlu var!

b) Harflerimizi batıya özenerek Te’yi Ti, Ve’yi Vİ, (N’yi) En diyenler o denli çoğaldı ki TV (TEVE doğrusu)lerimizin adları da acayipleşti.

c) Tek yazım (imla) kılavuzuna ulaşamadığımız için, satırbaşını kaldırdık, her yazara göre nerede ise yazım kılavuzu oluşturmaya başladık.

Bunları niçin yazdık?

-Bir seçime giriyoruz. Partilerimize, milletvekili adaylarımıza, sade vatandaş sorsun istedik.

İnşallah havanda su dövmemiş oluruz! 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 36

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

HARFLERİMİZİN DOĞRU OKUNMASINI İSTEMEYE EVET

Geçen yıl bir Pazar günü TEVE (TİVİ değil) kanallarından birisinde bir açık oturum var idi. Oturumu yöneten ile o günkü CHP (CE HE PE) Genel Başkanı Sayın Altan ÖYMEN de CHP adı geçtikçe CE HA PE diyorlardı.

Sayın ÖYMEN ayrıca gazetecidir de! Alfabe (Abece') mizdeki harflerin nasıl okunması gerektiğini bilir. Ama havaya uyup bizim kibar H (HE) harfimizi, Araplar gibi HA diyebiliyordu. İşte bu olmadı. Atatürk'ün Partisi HE harfini bilir, HA'yı tanımaz. Ama HE'nin önüne a gelirse HA diye okunur. Onu eskiden köylülerimiz ha'yı ne anlamda kullanırlardı?

Kente inince de kullanmazlar idi. Ama şimdi öyle mi?

Türkçemizi farkında olmadan kaba kullanıyoruz. Alfabemizdeki (Abecemizdeki) okunuşları unutur oluyoruz.

Bu yazımızı Sayın Altan ÖYMEN'E ulaştırılmasını dilerim. Göreceksiniz CEHEPE diyecektir. Nitekim Sayın Erdal İNÖNÜ'DE, CEHAPE diyordu. İki kez telefon ettim, ayrıca yazı da yazdım. CEHEPE demeye özen gösterdi. Sayın Altan ÖYMEN'İN de bu inceliği göstereceğine inanıyorum.

Diyeceksiniz ki; telefon etseydiniz, bu yazıyı yazmasaydınız. Olmazdı. Niçin? Oturumdakiler de bal gibi CEHEPE'Yİ CEHAPE olarak söylüyorlardı. Bu sitemim onlar içinde geçerlidir.

Çorumlu 2000 Dergisi sahibi candan dost Sayın Mahmut Selim GÜRSEL Bey Ankara'ya geldiğinde bu tip yazıları sürdürmemi istemişti. Söz tuttum. Gerisi okuyanlara !...

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 37

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ANADİLİMİZ TÜRKÇE ÜZERİNE

Türk insanının Devleti TÜRKİYE CUMHURİYETİ'DİR. Bu Devletin, sınırları içerisinde bir VATAN vardır. Bu Vatan denilen toprakta, TÜRK Vatandaşı huzurlu yaşar. TÜRK Ulusunun bir bireyi olmakla çalışır, övünür, güvenir. Ulusuna, Devletine sahip çıkar. Neşede, tasada ortak olur. Birliğini, bütünlüğünü savunur. Her türlü iletişimi sağlamak için anadili olan TÜRKÇEYİ kullanır. Anadili olan TÜRKÇEYE çok önem verir.

Tarihte; ilk kez TÜRKÇEYE sahip çıkan Karamanoğlu Mehmet Beydir. Osmanlı Türk olduğu halde, Osmanlıcaya sahip çıkmıştır. Osmanlıca; saray dili, medrese dili, hükümet dili olarak yaşamıştır. Taban ise, TÜRKÇESİNİ unutmamış onu yaşatmayı bilmiştir.

TÜRKÇE; sınırlarımız içinde yaşayanın sanlarımızın, yazılı, görüntülü, sesli yayınlarının iletişim kaynağıdır. Bu nedenle her Vatandaşın Türkçeye sahip çıkması, sözcükleri bozmadan okuması, söylemesi, yazması gerekir. Dünya üzerinde yaşayan insanlar; havayı, suyu kirlettiler. Biz de boş durmadık, havamızı, suyumuzu kirlettik. Şimdi biz, bir de anadilimiz olan TÜRKÇEYİ kirletmeye başladık. İşte örnekler:

Harflerimizin okunuşu, yasasında verildiği halde, batı dillerinde okuyoruz. (N=En,T=Tİ,V=Vi,C=Sİ... gibi)

Sözcüklerimizin adını batı dillerinin alfabesi ile yazıyoruz. (Ş=Ch, Ç=Sch...gibi) 

İş yerlerimizin adını batı dillerinde ki gibi yazıyoruz. (Color,Bykara,Biyo... Gibi) 

Yazın kılavuzu var. İmlâ kılavuzuna uymuyor. Bizler de onlara uymuyoruz. Bir karmaşadır gidiyor. 

Şiveler, argolar başını aldı gidiyor. Kötü sözler de cabası. Bunlardan daha fazlasını sizler de biliyorsunuz. Ama anadilimizi sevenler durmadan, bu satırların yazarına yaz, yaz. diyorlar. Sizler de boş dur mayın yazın, kusurluları uyarın, ne olur 

TEK YAZIM KILAVUZU 

Başka ülkelerin, anadilinde kaç yazım  (imlâ)  kılavuzu vardır, bilmiyorum. Ama bizde iki tane var.

Yazım Kılavuzu (Eski Türk Dil Kurumu ve Türk Dili Derneği)

İmlâ Kılavuzu (Yeni Türk Dil Kurumu)

Dahası var. Onu da yazmadan geçemem:

Batıdan gelen blok sistem, satırbaşını bilmeyen sistem. (TV'lerde,yazılı basında,daha çok ÖSS gibi sınav kitaplarında.  Türkçe - Edebiyat adlı kitaplarda bile var)

Şimdi doğru oturalım, doğru düşünelim. Bu iki kılavuz neden bire indirilemiyor? Milli Eğitim Bakanlığı bile bu yazım kılavuzuna az, imlâ kılavuzuna çok uyumluk gösteriyor. Ama o da "İlköğretimi, İlk Öğretim" yazmıyor.

Bu iki kılavuz; birlikteliği ne zaman sağlayacak?

Seçme sınavına giren öğrenciler hangisine uyacak?

Yazarlar da kendi aralarında anlaşıp birisine ne zaman uyacaklar? 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 38

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ANADİLİMİZ ÜZERİNE DÜŞÜNCELER AĞIRLIKLI YABANCI DİL-TÜRKÇE ÖĞRETİM

Yabancı dilde eğitim yapan üniversitelerimiz var. Nedeni şu imiş:

- Türkçemiz, bilimsel öğretim yapmak için yeterli değilmiş.

- Türkçe sözcük sayımız yeteri kadar olmadığı için yabancı dilde eğitim-öğretim yapılması fazla abartılmamalıymış.

- Bilimsel kitaplarımız azdır. Bilimsel kitaplar yabancı dillerle yazılmıştır. Ana kaynaklara ulaşabilmek için, yabancı dilde eğitim-öğretim yapılması gerekirmiş. Kısaca bu savları aldık. Yetkililer daha da çok savlar ekleyebilirler.

Yabancı dilde öğretim yapan üniversitelerimizi bitiren öğrencileri de dinleyebilirsiniz:

- Yabancı dilde öğrenim gördüm. Ama o dili tam anlamıyla anlayamadım. Dalımdaki kitapları okuyorum; işime yarayan bilgileri alıyorum ama ben bunları değil, mezun olunca bana işveren arıyorum. Adamım olmadığı için bulamıyorum. Gözümü dış ülkelere gitmeye dikiyorum.

- Dış ülkeye gittim. Öğrendiğim yabancı dil bana yetmedi. Uyum sağlayamadım, yurda döndüm şimdi iş arıyorum. Ailemin desteği ile yaşıyorum ama bu durum beni çok üzüyor. Yıllardır verdiğim emeğin karşılığı bu mu diye kahroluyorum?

- Yabancı dilde öğretim yapan üniversiteden mezun oldum. Dış ülkeye gittim. Bende bir şey varmış. Onu gördüler. Bana sahip çıktılar. O ülkenin insanı oldum. Anayurdumu, babamı, annemi arıyorum. Artık ülkeme dönemem.  Olasılıklar ortadadır. Bu görüşlerden sonra düşünmemiz gerekiyor.

- As beyinler batıya göç ediyor. Ülkemize dönmüyor.

- Gidenlerin bazıları dönüyor. Mutsuz oluyor.

- Gidemeyenlerin gözü batıda kalıyor.

Bu gençler bizim. Biz bunlara Anadilimiz ile öğretim verip, iyi bir yabancı dil öğretebilseydik, bunlara sahip çıkabilseydik, bu denli bir batı hayranı olmazlardı. As beyinler de bizde kalırdı. İyi de olurdu.

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 39

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ANADOLU LİSELERİMİZ

Bazı dersleri yabancı dilde öğreten ortaöğretim okullarımız var. Bunların genel adları: ANADOLU LİSESİ.

Çeşitleri ise:

- Anadolu Lisesi (Genel liseler)

- Anadolu Teknik Lisesi

- Anadolu Meslek Lisesi

- Anadolu Ticaret Meslek Lisesi

- Anadolu Öğretmen Lisesi

- Anadolu İmam Hatip Lisesi

Daha da olabilir bunları da siz ekleyiniz.

ANADOLU adı bu liselere yakışmıyor. Çünkü Anadolu insanı Türkçe konuşur. Anadolu Lisesi deyince Türkçeye ağırlık veren lise anlamamız gerekir. Böyle lisemiz var ise, onlar anlamındadır. Ama çocuklarımız Anadolu Lisesini bitiriyor. Bir lisan öğreniyor. Yabancı dilde öğrenim yapan üniversitelerin giriş sınavlarında nerede ise %40 'ı kaybediyor.

Demek ki, yabancı dilde öğretim; liselerimizde yürümüyor. Çünkü yabancı dil okutan kaliteli öğretmen bulamıyoruz. Hiç olmadığı zaman o ders Türkçe okutuluyor.

Her lise ve dengi okullarda yabancı dil ağırlıklı olsun, yabancı dil iyi öğretilsin ama tüm dersler Türkçe okutulsun. Türkçenin önemi iyice anlaşılmış olsun.

Yabancı dil bilen insanlar yetiştirmek için, bu işe ilköğretim okullarından başlamalıyız. Çok iyi yabancı dil öğretmenleri bulmalıyız. Yeteri kadar yabancı dil öğretmeni yok ise; onları yetiştirmeliyiz. Eğitim Fakültelerinde, Milli Eğitim Bakanlığı ihtiyacı olan öğretmenleri karşılamalıdır.

Bu diziden sonra:

- Yabancı dile önem verilmeli. İlköğretim okullarından itibaren iş ciddi tutulmalı. Ama ilk-orta-lise ve üniversitelerimizde Türkçe öğretim yapılmalıdır. Prof. Dr. Oktay SİNANOĞLU'NU dinlemede yarar var. (Cumhuriyet-Atilla İLHAN/ Söyleşi:26.05.2000-Sayfa 12)

Hazırlayan Erdal ODABAŞ Çakır Köyü B.S.İ. Okulu Sınıf Öğretmeni

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

  40

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

SEVİMSİZ SÖZCÜKLERİ KULLANANLAR

            Ankara'dasınız.  Bir geçitte sıraya girmişsiniz. Yeşilin yanmasını bekliyorsunuz. İlerinizde iki kızımız var. Giyimleriyle, konuşmalarıyla hava basıyorlar. Konuşmalarını sürdürüyorlar. İki kızımızın konuşması hoşuma git miyor. Ama izi bende kalıyor.

            İşyerime gelince hemen  TÜRK  DİL KURUMU SÖZLÜĞÜ’NÜ açıyorum. Bu sözcüklerin anlamlarını aktarıyorum: (Sayfa 396)

            FALAN: Ad.Ar. /  Söylenilmesi istenilmeyen yada gerekli görülmeyen bir özel adın yerini tutar.

            Yinelenmek istenilmeyen şeyleri, genel olarak anlatmaya yarar.

            FİLAN: Önem verilmeyen, hafif senen şeyler için kullanılır.

            Bir zamanlar sözcük dağarcığı yeterli olmayan insanlarımız köyünde bu sözcükleri kullanırdı, kente inince kullanmazdı. Köylerimiz, kentlerin kıyı obalarına geldi, sözcükler de onlarla birlikte kentlere indi. Şimdi ise Başkentin merkezinde boy veriyor.

            Bu iki kızımızın falan, filan diye konuşmasını içime sindiremedim. Beni dinleyenler olurmuş gibi, kaleme sarıldım, hiç olmaz ise bu yazıyı okuyanlara aktardım.

Bu kızlarımızın şöyle konuşmalarını isterdim:

- Adını söylemek istemiyorum.

- Adını yinelemek de istemiyorum

- Sözü geçen kişi bildiklerin gibi! Diyebilirlerdi.

Böyle konuşmuş olsalardı; hem kendileri, hem de TÜRKÇEMİZ kazanırdı.

            Her insanın kendisine karşı bir saygınlığı olması gerekir.  Konuştuğu anadili de bu saygıdan dolayı özen göstermesi; bugün de, yarın da gereklidir diyorum.

            Yoksa biz mi ÇAĞIN GERİSİNE düştük?

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 41

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

AMAN BOYUNDURUĞA DÜSMEYELİM

            Anadolu'ya göç ederek gelen; TÜRK-MENLER, OĞUZLAR; BAYATLAR  ve daha çokları TÜRKÇE lehçeleri farklı da olsa sahip  çıkmışlar, TÜRKÇEYİ  halk arasında; atasözlerini, özdeyişleri, deyimleri, güzel sözlerini; sazıyla, fıkralarıyla,efsaneleri ve masallarıyla canlı tutabilmeyi başarmışlardır. İçlerinden bir Karamanoğullar mı çıkarmışlar ama aynı kökten gelen Osmanlı'lar Karamanoğullarını ortadan kaldırıvermişlerdir. Saraya mahsus Osmanlıca (Türkçe, Farsça, Arapça karışımı)'yı kabul etmişler, İmparatorluk kademesinde olanlar da kabul ettirmeyi bilmişlerdir. Ama Osmanlıca, tabana inmemiş, sarayın hegemonyasında yaşayıp gitmiştir.

Osmanlı İmparatorluğu param parça edilmiş iken, içerisinden bir MUSTAFA KEMAL ATATÜRK çıkmış, halk ile kaynaşmış, hiç yoktan bir ordu kurmuş, TBMM Hükümetiyle KURTULUŞ SAVAŞINI, Kuvay-i Milliye Ruhu ile kazanmıştır.

Yeni kurulan TÜRKİYE CUMHURİYETİ, Anayasamızın başındaki Devrimleri yapmış, ilkeleri kabul etmiştir. Bugün var isek her şeyimizi Kuvayi Milliyecilere, Kurtuluş Savaşını başlatanlara borçluyuz. Bazan içimizden farklı görüşler savunanlar dara düşünce Devrimleri, İlkeleri dile getirerek birlikteliği, bütünlüğü korumaya çalışmışlardır.  Türk insanı; her konuda, her görüşü dinler, kendi yapısına uyana sahip çıkar. Nitekim ANADİLİMİZ olan TÜRKÇEYE de sahip çıkmıştır.

            Bugün harflerimizi batı dillerinde okuyanlara karşı  (Sh=Ş'yi,Ti'ye karşı T'yi,Vi'ye karşı V'yi,İn'e karşı N'yi, Aş'a karşı H'yi,Hı- hı ya karşı Evet ti … daha pek çoğunu sizler biliyorsunuz)  dilimize uyanları kullanıyor, kullanmaktadır, kullanacaktır. TÜRKÇE'MİZİ bozmaya çalışanlar hiç uğraşmasınlar; tabandaki Türk insanı, diline sahip çıkmayı bi-lir. Köyden gelip gecekondulara gelen vatandaşlarımız da, birgün lehçe farkını bırakıp, Türkçeyi daha güzel konuşacaktır.

Bunun iyi örnekleri pek yoktur. Türkçeye sahip çıkanlar sağ olsunlar, var olsunlar.

Aman;boyunduruğa,kündeye düşmesinler .

           

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 42

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

LÜTFEN BU YAZIYI OKUYUVERİNİZ!

            29 harfli güzel Türkçemizi; yanlış kullananlar, onu kirletenler,yabancı harfleri onların diliyle okuyanlar, TEVELERE, basında yabancı sözcük kullananlar artarken,Türkçeye  sahip çıkanlarda günden güne çoğalıyor. Bunların öncüsü de var:

            ANADOLU ÇAĞDAŞ EĞİTİM VAKFI (ANAÇEV)

            ANAÇEV; Sayın Cumhurbaşkanımızın himayesiyle kurulu bilimsel yuvarlak masa toplantısı düzenleyicisi.

            3 Mart 4 Mart 2003 Ankara Ticaret Odası Konferans Salonunda herkesi bekliyor.

            Şimdi ANAÇEV'DEN çok anlamlı olan cümlelerini sıralıyorum:

            DOĞRU TÜRKÇE KONUŞ Kİ ANLAŞALIM!

            DİLDE YABANCILAŞMA Kİ ÜLMENDE BAĞIMSIZ OLASIN!

            Alfabemizde:”Q,X,W” harflerinin olmadığın anımsıyor musunuz?

            Osmanlılar Türkçeye sahip çıkmamış, kendisine göre Osmanlıcayı getirmiş ama tabana inememiştir. Taban ise Türkçesine sahip çıkmıştır. Şive farkları da olsa, taban Türkçesinin yaşamasını sağlamıştır.

            Vatandaşlar, veliler, öğretmenler ve kurumlar ANAÇEV'İN görüşünde birleşirlerse, bir de öğrenciler bu özeni gösterirlerse Anadilimiz daha güçlenecektir.  Kirletenler azalacaktır.

C HARFİMİZ KE OKUMAKTAN NE ZAMAN VAZ GEÇECEĞİZ?

            Türkçe Alfabemizde:

            T harfi TE, V harfi VE okunur. Ama bazı harflerimizi Tİ, Vİ okuyanlar da vardır. Onlardan Türkçe harflerimizi, yasanın kabul ettiği biçimde okumalarını istemek hakkımızdır.

            Bu yozlaşmanın içerisinde elektronik posta adreslerinde de bir gariplik yaşayıp gidiyor.

            Örnek: [com.tr.] Türkçe okursak: com nokta te re nokta diye okumamız gerekir.

            Ama pek çok TV te ve (ti vi söylenmesi ve okunması da yanlıştır) TEVE'lerimizde [com] sözünü KOM diye okuyorlar. Oysa CE harfimizin K=KE olarak okunmaması gerekir. Bir yabancı dilde okumak istediğimiz COM olur KOM.

            [com] com nokta diye okuyanlar da var.

            ATV (A TE VE)'de Esra CEYHAN'LA A'dan, Z'ye de elektronik posta adresi Türk Alfabesine göre okunuyor. Hatta böyle okunması gerektiğine dair açıklamalar yapılıyor.

            Bu yazıyı yazmama neden, bir ilköğretim okulu sekizince sınıf öğrencisidir. Bu kız öğrenci bana ara sıra uğrar. Yerel basında yazdığım dil ile ilgili yazılarımı alıp gider. Şöyle der:

            - Türk Alfabesini yanlış okuyanlara karşı yazılmış olan yazılarınızı zevkle okuyorum. Arkadaşlarıma da okutuyorum. Ne olur, bu yazılarını sürdürün!

            işte bu yazı da böyle oluştu. Üzerinde düşünülmesi dileğiyle!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 43

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

YANLIŞ SÖZCÜK KULLANAN SUNUCU VARMIŞ

            Sayın Recai TÜNERİ; Kızılay'da bir kitapevinde çalışıyor. Fotokopi işlerini anlamında yürütüyor. Geçen gün, şöyle konuştu:

            - Sizin 06/DAN yazılarınızı dikkat ederseniz hep ben fotokopi yaparım. Çünkü her yazının bir fotokopisini de alırım, o gece okurum. Türkçeyi bozanları iğnelersiniz. Bu durumda hoşuma gider.

            Geçer akşamın birinde; SHOV (ŞOV yazılması gerekir ama biz TEVE'NİZ ile güzel (Ş) harfini kullanmaz (SH) kullanır) TEVE'DE “BİRİ BİZİ GÖZETLİYOR” dizisi var. Onu izliyorum. Dikkat ettim, erkek sunucu üzerine basa basa ÜZRE diyordu. Oysa ÜZERİNE demesi gerekirdi. Hemen sizi anımsadım.

            Sizden bir ricam var. Bu durumu da yazabilir misiniz?

            Hiç merak etmeyin. Adınızı bile vererek yazacağımı söyledim. Çok memnun oldu.

            Bir TEVE'MİZ (TİVİ yanlıştır) adındaki (Ş)'yi (SH) olarak verirse, sunucusu da üzerine sözcüğünü de ÜZRE diyebiliyor. Bu sunucu, sunuculuğa dek yükseldiğine göre, Türkçeyi iyi kullanıyor demektir. Bu titizliği ÜZERİNE yerine ÜZRE yi kullanmasıyla göstermesini istemek, onun,bunun,sizin de istediğiniz olmalıdır diyerek bu yazıyı noktalıyorum.

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 44

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ÇANTASIZ EĞİTİM

            Elde, sırtta taşınan çantaların sakıncaları konuşuluyordu, yazılıyordu. Bunları biz de tekrarlayalım:

            Sırt çantaları çocuklarda bel ve sırt ağrılarına neden olur.

            Çanta taşıyanlarda, sırt eğriliklerinin oluştuğu görülür.

            Bu sakıncaları gören Milli Eğitim Bakanlığı ÇANTASIZ EĞİTİM'E geçilmesine doğru yol açıyor.

            Çantasız eğitim deyince, çantanın tümden kalkacağını sanmayın. Öğrencinin yine çantası olacak, ama çanta okulda kalacak.

            Çantasız eğitim, tekli eğitim yapan ilköğretim okullarının ilk üç sınıfında uygulanacak, zamanla da genelleştirilecek.

            Çantasız eğitim, bir önemli konuyu birlikte getiriyor. Bu ise ev ödevi konusudur. Bundan sonra öğrencilere ev ödevi verilmeyecek, ev ödevleri okullarda sınıflarda yapılacak.

            Şimdi çok önemli bir konu karşımıza çıkıyor:

            Öyleyse öğrenci evde ne yapacaktır?

            Bakanlık: öğrencilerin, boş zamanlarını oyun, sosyal, sportif,resim,müzik alanlarında değerlendirileceğine inanıyor. Bu ise ana ve babaya çok büyük yükler getirmeye adaydır. Aile gelir durumuna göre bunları ayarlayabilirler. Ama sade vatandaşın çocukları ne yapacaktır ?

            Şimdi ne olacak? Görebileceklerimizi sıralayacağım.

            Evde bilgisayar var ise, öğrenci onun tutsağı olacaktır.

            Evde T V (TEVE TİVİ değil) olacağı için kanallar arasında kumanda aletini çalıştıracaktır.

            Daha tehlikesi; öğrenci kahveleri ile Internet kahvehaneleri oluşacaktır. Yorumu okuyuculara bırakıyorum.

TEK TİP FORMALAR KALDIRILIYOR

            Milli Eğitim Bakanlığı; öğrencilerin kılık kıyafetlerine ilişkin yönetmenlikte değişiklik yapmaya kararlıdır. Yeni yönetmenlikte:

            Önlük ve tek tip kıyafet dönemi sona erecektir.

            Belirli kurallara uymak suretiyle:

            Serbest düzen başlayacaktır.

            KIZ ÖĞRENCİLER:

            İlköğretim okullarındaki kız öğrenciler, renk ve model bakımından sade, temiz, düzgün ve ütülü pantolon, etek, elbise ile isteğe ve mevsimine göre uzun ya da yarım kollu kazak,hırka,süveter,bluz,gömlek,normal topuklu ayakkabı veya çizme giyebileceklerdir.

            Kız öğrencilerin okulda başları açık olacak, saçları temiz ve düzgün taranmış olacaktır.

            ERKEK ÖĞRENCİLER:

            İlköğretim okullarındaki erkek öğrenciler renk ve model bakımından sade, temiz, düzgün ve ütülü pantolon, isteğe ve mevsime göre uzun veya yarım kollu gömlek, tişört, ceket, kazak, süveter, hırka giyebileceklerdir.

            Erkek öğrenciler, kolsuz, çok açık yakalı, gömlek, şort, streç ve zincir, kolye gibi ziynet eşyaları takamayacaklardır.

            İlköğretim okullarının ilk üç sınıfında, tek tip önlük giyilmesi kaldırılıyor. Getirilen giysi serbestliği; gelir durumları iyi olan aileler için sorun değildir. Bir yerde gösteriş olur. Ama sade vatandaşlarımızın çocukları anaları, babaları zorlayacaktır.

            Analar, babalar daha fazla kazanç elde edebilmek için; zamların boy verdiği bu ortamda ne yapacaklardır ? Diye merak ediyorum.

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 45

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

İŞYERİ LEVHALARI

            Hangi kentte olursanız olun, çarşıya çıkın. İşyeri levhalarını inceleyin. Şaşırıp kalırsınız. Ben hangi ülkedeyim? Diye kulağınızı çekersiniz. Çünkü çoğunluk yabancı adları seçmiştir. Bu bir özentidir. Türkçemizi bozmaktadır. Türkçeye vurulan, en büyük boyunduruktur. Türkçemize giren bir virüs şöyle gelişti:

            İşe önce turistik bölgeler girdi.

            Büyük kentler nasibini aldı. Başkent Ankara Kızılay'da boy verdi

            Bu salgın, Ankara'nın varoşlarına dek yayıldı.

            Bütün iller, ilçeler devreye girdi.

            Şimdi sıra köylerde,turistik yaylalarda !...

            “ANADİLİMİZİN CANINA OKUYANLAR” kitabım 1994'de yayınlandı. Bu nedenle çok mektup, telefon alırım. Bu nedenle de Türkçemizi bozanları iğnelerim. Buna karşın bu virüs, Osmancık’ımıza da uzandı. Bir iş yeri yabancı dilde ad alarak faaliyete geçti. Bu haberi sayın hemşerim Sakin Karakaş ”Osmancık Haber”de işledi. Hatta benden de söz edip üzüleceğimi dile getirdi. Hele Sayın Karakaş'ı aradım. Bu konu üzerinde duralım dedim. O günden beri,”Osmancık Haber”de bu konuyla ilgili Sayın Orhan Güçlü, Sayın Mehmet Özata, Sayın Osman Savcı da yazılar yayınladılar. Bu bir başlangıçtır. Aşı tutacaktır. Türkçeyi bozanlara en büyük tepki öğrencilerden gelecektir. Henüz, öğretmenler bu konularda öğrencileri aydınlatmada gecikiyorlar ama bunu da ileri günlerde yaşayacağız.

            Bir yazımda dile getirdim. Her ilde, ilçede öğretmenler dernekleri var. Bu işin öncülüğünü yapabilirler. Bunu da beklemek genç kuşağın hakkıdır. Yetişkinlerinde bir görevidir.

            Türkçeye öğrencilerin, emekli öğretmenlerin sahip çıkmasını öneririm.

            Bir işyeri açan kişi şu yolu inceler:

            İllerde Vergi Dairelerinin istediği belgeleri verir, bir izin alır. Bu izin; Ticaret Gazetesinde yayınlanır.

            İlçelerde bu işi Mal Müdürlükleri yürütür.

            Her işyeri, bir vergi numarası alır, faturasında bunu da açıklar.

            İllerde ve ilçelerde her işyeri açan kişi; Belediyeden izin almak zorundadırlar. Bu işlem olmadan Vergi Dairesi işlem yapamaz.

            Özetleyecek olursan; yeni işyerimizin adını Belediyeye, Vergi Dairesine bildirmek zorundayız. Yasaları bilmiyorum ama bazı belediyelerin yabancı dilde ad kullanmalarına izin vermiyormuş. Bu takdir Belediyeye ait ise sorun yok. Yasada boşluk varsa, yani bir yasa veya genelge yayınlanır. Aklımıza gelen öneriyi yazmak isterim.

            İşyeri adı kesinlikle Türkçe olmalı, bu ad büyük levha ile işyerinin dış cephesine asılmalıdır. (Belediyeler bundan yıllık gelir alırlar)

            İşyeri sahibi, turistleri de düşünerek yabancı ad kullanacak ise,bu adlar camekanlara,daha küçük harflerle yazılabilir.

            İşyeri, bir yabancı işyerinin Türkiye Şubesi olursa bu adı da ancak yasa ile kullanabilir.

            Türkiye'yi sevenlerin düşünebilmeleri için bunları yazıverdim. Çünkü konu anadilimiz TÜRKÇEDİR.

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 46

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 ANADİLDE YOZLAŞMA BÖYLE BAŞLAR

            Öteden beri, benimle söyleşenlerin kullandıkları, hoşa gitmeyen sözcükleri konuşurken, önümdeki arkası yazılmış kâğıda not ederim. Huyum bu! Beğenmezseniz bağışlamanızı dilerim.

            Son aylarda; söyleşiye gelenlerin konuşmalardan beğenmediğim sözcükleri değil, heceleri aktarıyorum:

            “Hıhı, hı, ha, ya, yo… Dahası da var ama onlar argoya kaçıyor, onları aktaramadım.

            Saydığım kullanılmasını, konuşan kişiye yakıştıramadım hecelerin hepsi: “Evet, Anladım” anlamında kullanılıyor.

            Türkçemize yakışmayan bu heceleri kullananlara, bir kitabı armağan ettikten sonra konuya giriyorum. Açıklama yapıyorum. Karşımdaki kişi, saygıyla dinliyor, hemen ekliyor:

            Öğretmenim! (Hoca sözcüğü üniversiteler için kullanılabilir) söyledikleriniz de yerden göğe kadar haklısınız. Ama ben ve ailem, arkadaşlarım, hatta öğrencilerim böyle konuşuyor. Alışkanlık oldu. Sizinle konuşurken dana dikkatli olacağım. Diyor.

            Söyleştiğim kişiden: Herkesle konuşurken dikkat edeceğim cevabını alamıyorum. Düşünüp kalıyorum.

            Dediğim şudur:

            Anadilimizi yozlaştırırken bu heceleri konuşma dilimizden çıkartalım. Çünkü,Türkçe bizim anadilimiz. Anamız gibi saygınlık bekler.

 

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 47

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ANLAYAN VAR İSE BERİ GELSİN!

            Ankara; Cumhuriyetimizin Başkentinin en işlek yeri de Kızılay'dır.

            Kızılay Alanı; adını KIZILAY binasından alır. Eski bina yıkıldı. Bir yenisi yapıldı. Ama bu bina, hiç de hoş değil. Sağdan bakınca bina sola, soldan bakınca sağa doğru eğiklik gösteriyor. Bunlar bir yana üç yıldır boş duruyor.

            Binanın çevresi levhalarla çevrilmiştir. Onlar üzerinde de reklam levhaları yer almaktadır. İşte bu levhalardan birisi:

            “vadaaaaa!”

            Vad adının ne anlamına geldiğini bulamadım. Ya sondaki beş tane a'ya  ne denir.

! nida işareti de unutulmamış.

            Bu “vadaaaaa!” yazısını okuyunca, acaba ben mi çağın gerisinde kaldım diyorum? Yanlış yolda olmadığıma inandığım için Türkçemizi bozanları bağışlayamıyorum. Başlıkta ki gibi:

            Anlayan var ise beri gelsin! Diyorum.

            Bunu yazanların ellerini eşek arılarının sokmasını da ekliyorum.

            Türkçemizi bozanlar, bir gün utanacaklardır. Bu günlerde uzak olmamasını diliyorum.

            Bu yazım gibi pek çok yazım yayınlandı. Beni eleştiren olmadı. İyi yapıyorsun diyen de çıkmıyor. Yoksa ben mi havanda su dövüyorum (!)

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 48

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BİZDEKİ SATIRBAŞI İLKESİNİ KİM YOK EDİYOR?

            Sıklıkla yazıyorum: Uygulamada tek yerine üç yazım kılavuzu var:

            Eski T.D. Kurumu'nun Yeni Türk Derneği'nin Yazım Kılavuzu

            Yeni T. D Kurumu'nun İmlâ Kılavuzu (Yazım İmlâ oluyor)

            U.S.A. hayranı yazarların kullandığı, bazılarının yavaş yavaş kullandığı Blok Sistem.

            Bu girişten sonra konuya geçelim:

            Bir partimizin Genel Başkanı Ankara Belediye Başkanlığına soyunuyor. “Sevgili Gençler” diye bir bildiri hazırlıyor. Ankara' nın göbeğinde herkesin eline tutuşturuyor.

            Bir dostum benim, yazım kılavuzları hakkındaki yazılarımı bildiği için eline gelen bilgiyi bana getirdi sağ olsunlar.

            Bildiri blok sistemle yazılmış. Önemlileri de siyahla yazılmış. Ama bildiride satır başlıkları yok edilmiş. Tepem yine attı. Bu siyasal kuruluşa telefon ettim. Otomatiğe bağladılar. O numarayla bu partimizin Genel Merkezine ulaşamadım. Tekrar 118'i aradım. Bu kes faks numarası verdiler. Üçüncü kez 118'i aradım. Bir numara verildi. Genel Merkezdeki yüksek öğretimli olduğunu söyleyen gence derdimi anlattım. Genç; bu bildiriyi okumamış. Satır başından söz ettim. Biz Türkiye'de yaşıyoruz. Bizim yazım kılavuzumuz var dedim. Bilmiyorum diye ekledi ama bu bildirinin kaleme alındıktan sonra, bilgisayara aktarmış olacağını, ortadaki program gereği satırbaşının kalkmış olacağını anlattı. Yine tepem attı. Partimizin Başkanının tanırım. Bildiride imzası olduğuna göre, satırbaşının ne demek olduğunu bildiğini söyledim. Genç; cevap veremedi, kem küm etti. Buna karşın, dileğimin iletilmesini rica ettim. Ricamı, ilgiliye ileteceğini söyledi. Bana da teşekkür ederim.

            Tüm sınav kitapları (ilk, orta,lise,lise vb.) blok sistemidir. Bazı gazetelerimi ile yazarları da böyle yazarlar.

            Benim gibi olanların da aklı bu işe yetmez.

            O zaman; başlıktaki soruyu sormak bana;size,onlara herkese  düşüyor.

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

49

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

KESME İŞARETİ NEREDE KULLANILMAZ?

            Yazılarım; yukarıdaki başlık ile yerel basında:

Çorum- Çorum Haber,

Keşan- Önder,

Aydın- Mücadele,

Osmancık- Osmancık Haber,

Sorgun- Sorgun Postası,

Sungurlu- Sungurlunun Sesi,

Şebinkarahisar- Şebinkarahisar Gazetelerinde yayınlanır. Bu gazeteler de işyerime gelir. Dostlardan, iş için gelenlerden okuyanlar vardır.

Bir dosttan mektup aldım. Aynen aktarıyorum:

            “Çorumluyu Çorumlu diye kesme işaretiyle ayırıyorsunuz. Oysa Çorumlu 2000 Dergisi doğru yazıyor.

1993 Türk Dil Kurumu İmla Kılavuzundan aktarıyorum:

Özel adlardan türetilen isim, fiil (mastar) ve sıfatlarda kesme işareti kullanılmaz.

            Türklük, Türçe, Aydınlık, Bolulu gibi. Ancak; sonunda okunmayan harfler bulunan yabancı özel adlardan sonra getirilen ekler kesme işaretiyle ayrılır: Lille'li ,Bordaux'lu gibi.

            Yazılarımın yayınlandığı gazetelerin ve dergilerin okuyucularından içtenlikle özür diliyorum. Bundan sonda ÇORUMLUYU, ÇORUMLU diye yazmayacağım.

Eleştirilmek, esasında çok güzel bir olay!

            Doğal olarak anlayanlar için!...

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 50

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

TÜRKÇEMİZ ELDEN GİDİYOR MU?

            24.04.2002 Tarihli Osmancık Haberde iki yazı var:

            “Söz Harmanı /Türkçem Elden Gidiyor/Sakin KARAKAŞ”

            “06/DAN Salim Savcı/Adımızı söylemeyi Biliyor muyuz ?”

            Bu yazılardan Sakin Karakaş’ın yazısını bulup okuyun derim.

            Büyük kentlerimizin, ilçelerimizin, ilçelerimizin ana caddelerini kaplayan işyeri levhalarına bakacak olursanız.

            Ben Türkiye’de miyim? Diyeceğiniz gelir. Türkçemize bu denli kıyanları eleştirirsiniz, ayıplarsınız. Ama o orada kalır. Türk alfabesini bilmeyenlere, yabancı dildeki alfabede buluşurlar. Bu durumun; şimdi de Osmancık’a geldiğini Sayın Sakin Karakaş haber veriyor. Hepimizi uyarıyor. Hatta; bu durum adımdan söz ederek üzüleceğimi söylüyor. Gerçektende çok üzüldüm. Ama yılmıyorum.

            Sayın Sakin Beyi telefonla aradım. Konuştuk, dertleştik. Aman sorun; kişisellikten toplumsallığı doğru gidiyor. Yabancı dille iş yeri açana Mal Müdürlüğü, hatta Belediye niçin yol göstermiyor?

            Belediye Başkanımız Sayın Avni Kılıç’i da iki kez aradım. Yerinde bulamadım. Ricam şudur: Yasada, iş yeri sahiplerine hak verilmiş ise, onları ikna eder de bu yabancı adlardan vazgeçirelim diyorum.

            Şimdi Türkçesini seven herkese bir görev düşüyor. Bu ve buna benzer kullanımlara yaklaşmayalım, onlara geleceğin tehlikesini anlatalım. Öyle bir gün gelir ki; ana dilim şudur diyen, o adı kullanmaya kalkışırsa, Türkçemiz çok yara alır. Ayrıca iş yeri levhaları çok soğukluk çeker. Müşteri toplayalım derken. Müşteriden olur.

            Her ilde, ilçede öğretmenler, derneklerimiz var. Onları göreve çağırsak ayıp mı olur acaba?

            Nice ayıpları yapanlar var. Bu satırların yazısı olarak Osmancık’ımı çok sevdiğim için el ele verelim diyorum.

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 51

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

YABANCILAR YERİNE TÜRKÇE SÖZLÜKLER KULLANALIM

            Kızılay’ın merkezinde bir bayan berberinde geçen bir durumu anlattığı gibi aktaracağım.

            Kış dolayısıyla bayan berberin iş yeri kapısı kapalıydı. İlkbahar geldi. Camekânlı kapı açık kaldı. Müşteriler geldi, işini bitirdi gitti. Yalnız gelişte ve gidişte kokular saçan bayanlar (Bay bay diyerek) iyi günler yerine de, yine görüşme dileğiyle, bir başka deyimle Allah’a ısmarladık yerine istinasız BAY BAY demişler. Belki sizin oralarda BAY BAY sürüp gidiyor olabilir.

            Bu gözlemi bir dostum bana aktırdı. Ben de sizlere aktarıyorum. Ama huzursuzum. Nedenini açıklayayım:

            Biz Türk’üz. Türkçe konuşuruz. Türkçemize giren sözcüklerin Türkçesini buluncaya dek onu da kullanırız. Fakat bu sözcüğün Türkçesi var ise, bunu kullanmak her vatandaşa düşer. Çünkü Türkçemizi güzelleştirmeyi düşünmemiz gerekir.

            Bayan berberinin adı, kuvaför (Yazım kılavuzu böyle diyor) Tabelada ise kuaför olarak yer alıyor. Belediyelerin, Türk Dil Kurumu ile Türk Dil Derneğinin, Vergi Dairelerinin bu ismin Türkçesinin yazılmasını isteme hakkı var sanıyorum. Öyle ise bu karmaşa neden yaşanıyor?

            Bayan berberine gelen genç, orta yaşlı bayanların da istinasız BAY BAY demelerine bir anlam veremiyorum. Çünkü bunun yerine geçecek sözcüklerimiz var.

            İş yerine geldiniz diyelim. İyi günler veya merhaba diyebilirsiniz.

            İş yerinden ayrılıyorsunuz diyelim. Bay bay yerine, görüşme dileğiyle veya Allah’a ısmarladık diyebiliriz.

            Hele şu (görüşürüz) sözcüğü yok mu? Görürsün ha! Anlamına gelmiyor mu?

            Bu yazıyı okuyunca; Anadilimizin örselenmesi sizi sıkmıyor ise LÜTFEN TÜRKÇEMİZE düşünelim demeden geçemiyorum.

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 52

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

YABANCI SÖZCÜK HAYRANLARINA

            TV (Tivi değil Teve'dir)'ler bile harflerimizi başka dilden okurken, bazı yayınlarımız da  “Paşa”yı ” Pasha” yazarken, insanlarımız boş durmuş mu? O da sözcüklerimizi bozuyor.  Hatta kullanmasını sevmediğimiz yahu sözcüğü, Ankara'nın gözbebeği olan Kızılay'da giyimiyle, elinde cep telefonuyla hava basan gençlerimiz arasında yavu, yav oluveriyor. "Yavu" yu, "yav"ı ilk duyuyorsanız yahu yerine geçtiğini biz anlıyoruz ama Türkçeyi seven bir yabancı anlayamıyor. Yanındaki Türk'e soruyor, öğreniyor.

Türkçemizde, sevilmeyen sözcüklerin, bunların iyileri ve yaşayanlarının olduğunu son zamanlarda sık sık yazıyorum. 06/dan Salim SAVCI 312- 625 60 25 numaralı tele faksla:

            - Ne olur, duygularımızı yazın? Benim hoşuma gidiyor. Diyorlar.

            Belki de bu ilgi olmazsa, bu tip yazılarım azalacak.  Ama durmadan çoğalıyor.

            İşyerlerinin isimlerinin Türkçe olmasını Belediyeler izliyor sanıyorum. Nitekim Kızılay'da bir kitapevinin adı TİLL idi, bir baktık PEN olmuş.  Demek ki bir uygulama var. Ama bu çoğalmıyor.

            Kızılay'da bir dönerci var. Adı yabancı sözcük! Mal sahibine sordum, aldığım cevap şudur:

            - Bey, bu yabancı sözcük işimizi artırdı. Şimdi iki döner takıyorum. Gençler yabancı adları seviyorlar. Diyor.           

            Türkçemizi sevenler pek çok. Bunun tabanı Türk insanı.  O, Osmanlıcaya karşın Türkçeyi yaşatmış. Yine yaşatıyor. Ben de buna inanıyorum.

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 53

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

PES DOĞRUSU

            Durmadan yazıyorum. Yayın hayatında iki yazım imla kılavuzu  var:

            1- Eski T.D.Kurumunun yeni T. Dil Derneğinin Yazım Kılavuzu

            2- Yeni T.D.Kurumunun İmla kılavuzu

            İsteyen, istediğinden yararlanıyor. Onu kullanıyor. Birliktelik bozuluyor.. Türkçe’miz boyunduruktan kurtulsun derken,bir değil iki boyundurukla karşılaşıyor.

            Bu da yetmiyormuş gibi birde blok sistem boy veriyor. Nerede ise tüm sınav kazanma kitapları blok sistem kullanıyor. Dahası var. Beğendiğiniz gazete ve dergilerin bazısı da blok sistemine yer veriyor. Türkçemizde var olan satır başı kavramın da canına okunuyor. İş bununla da bitmiyor. Bir yeni blok sistem daha türedi. Satırbaşı yok ediliyor. Blok sistem sağda (bize göre) boy veriyor. Satırbaşını kaldıran iki blok sistem daha da yaygınlaşırsa diye endişe duyanlara ben de katılıyorum.

            Milli Eğitim Bakanlığı,Yazım (İmla ) Kılavuzu işini çözümlemeli,Türkçe’miz perişan edilmemeli!

            Tek yazım kılavuzunu getirebilenlere şimdiden teşekkürler.

 

 

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 54

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

BEN TÜRKÇE KURS İSTİYORUM!

Anayasada yapılan değişiklikte; vatandaşlarımızın, evlerinde, o yörede konuştukları dil ve kurslar isteklerini basından öğrendiğim gün, BEN DE TÜRKÇE KURS İSTİYORUM diyen kişi çıkar mı? Diye düşündüm. Çıkacak kişiye de rastladım. Bu sade vatandaş:

Ben Çerkez’im. Evde Çerkezce konuşuyoruz. Ama dışarıda Türkçemize sahip çıkalım. Çeşitli kurslar isteyenler çıkabilir. Ben de “Türkçe Kurs” istiyorum. Sonra diğerlerini diyordu.

Öyle gözüküyor ki; Tatarca, Pomakça, Lazca, Bingöl Kürtçesiyle, Siirt Kürtçesiyle, Mardin Kürtçesiyle kurs isteyenler olduğu gibi yerel şivelerle kurs isteyenler çıkacaktır.

ANADİLİMİZİN CANINA OKUYANLAR kitabım çok ilgi görmüştür. Telefonlar, fakslar, mektuplar gelir. Bu nedenle de Türkçeyi bozanları, bir başa deyişle de kirletenleri iğneler oldum.

Şivelerin de işe girebileceğini düşününce insanın tüyleri diken diken oluyor. Ama inancımız şudur:

Türkçemizi orasından, burasından kemirenler, gün gelecek sınavları kazanabilmek için en güzel Türkçeyi öğrenmek zorunda kalacaklardır.

Bir endişem daha var. Politikacılar, halkın karşısına geçip oranın şivesiyle konuşurlarsa buna ben şimdiden pes derim. Ama Türkçeyi severler asla pes etmeyeceklerdir.

Bu da böyle biline.

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 55

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

ANADİLİMİZ TÜRKÇENİN ÖNEMİNİ BİLMEYENLERE

            Çocuklarımıza, bir yabancı dilin öğretilmesinin zamanını ayarlamada bir sıkıntımız var. Yabancı dile, okul öncesinden başlanmasını savunanlar neden ise çoğaldı. Oysa biz çocuğumuza Türkçemizi iyi öğretemez iken Türkçemizin canına okuyan yolda olanları hoşgörüyle karşılıyoruz. İşte bu olmaz. O zaman Türkçemiz yara alır. Bugünkü gibi, caddelerimizin levhalarını okuyamaz hale geliriz. Dahası var. Bu karmaşa bizi, ileride Hindistan’da olduğu gibi bir yabancı dilin tutsağı yapar. Ayrıca da, şu Ortadoğu bizim varlık göstermemizi engelleyenlere çok güzel bir fırsat vermiş oluruz.

            Bunları herkes biliyor. Ama susanımız çok. Yazık olan da budur.

            Bir yabancı dil ile öne geçtiğini sanan kişi, Türk olan bizi bunu Türkçe ile anlatmak zorundadır. Türkçeyi iyi bilmez ise bunu nasıl yapar?

            Size Keşan Önder Gazetesinin Almanya’dan köşe yazarı Sayın Kemal Petriçli’nin 05,02,2002 ÖNDER’DE yayımlanan yazısından alıntı yapmak istiyorum.

            Ne diyor Petriçli?

            “Kırk yıldır Avrupa’da yaşadığım halde anadilimden bir zerre kopup yabancı dile önem verip eğilmedim”

            “Önce çocuğumuza Türkçemizi iyi öğretelim.

            Yabancı sözcüklerin Türkçelerini arayalım, bulalım, kullanalım.

            Türkçemize; onu, bunu,şunu dinlemeden öncelik verelim”

“Okumak için,

Ders almak içi,

Anadilimizin değerini anlamak için, güzel bir derstir. Doğal olarak anlayana!.”

Sağ ol PETRİÇLİ. Size sevgiler, saygılar yolluyorum. Dilerim sizin, benim özlemim gerçekleşsin, gelişsin!

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

56

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

PES DOĞRUSU *

            Elimde bir hazır besin pazarlaması yapan bir broşür var.

İnegöl COMBO (İnegöl köfte + patates kızartma)

Tavuk COMBO(Tavuk döner + patates kızartma)

Et döner COMBO (Et döner + patates kızartma)

İnegöl AYKOM (İnegöl köfte + Ayran)

Tavuk AYKOM (Tavuk döner + Ayran)

Et döner AYKOM (Et döner + Ayran)

            Şimdi şapkanızı önünüze alın, acı acı düşünün.

            Bu işyerine telefon edildi. Alınan cevap şudur:

            - COMBO menü; menü demektir. AYKOM ise ayranlı demektir. Menü de Türkçe olmadığı için değişiklik olsun dedik. COMBO oluverdi. Müşterilerimiz bunu sevdi.

            - Sayın işletmeci. Türkiye'de yaşıyorsunuz. Bunları: Patates kızartmalı, ayranlı olarak söyleyebilirdiniz. Türkçemizi de bozmamış olurdunuz. Ana dilimiz Türkçeyi yitirirsek, Hindistan gibi bir anlaşma dili ararız. Onlar İngilizceyi seçmişler. Şimdi sıra bizde mi olsun diyorsunuz?

            - Bey! Bu hususta bizi uyaran olmadı. İlk kez sizden tepki aldık. Ama insanlarımız değişiklik ardında koşuyor. Bizim caddeye geliniz. Türkçe iş yeri adı bulamazsınız!

            - Sayın işletmeci, değişiklik uğruna lütfen Türkçemizi bozmayın. Geleceğimizi düşünün.

            - Haklısınız ama ben para kazanmak zorundayım.

*İşyerinin adını yazamadım. Hoş görün

 

 

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 57

KİTAP BAŞINA DÖNMEK İÇİN TIKLAYINIZ!

ÖNCEKİ Sayfaya dönmek için tıklayınız

 BİR SONRA Kİ Sayfaya dönmek için tıklayınız