YIL 8  SAYI 96    25 Şubat 2007

YAZARLARIMIZIN HAYAT HİKAYELERİNE GİTMEK İÇİN TIKLAYARAK GİDİNİZ!

Aşağıdaki dizinler ile tıklayarak üye olmadan sayfalara girebilir ve inceleyebilirsiniz!1

BİLGİ PAYLAŞILDIKÇA KIYMETİ ARTAR!

Mahmut Selim GÜRSEL BİZDEN BİRİSİ Ekrem ÇELEBİ

Salim SAVCI TÜRKÇEMİZİN DEĞERİ BİLİNMELİDİR

Ali EMİROĞLU ÇAĞDAŞ MEDENİYET SEVİYESİ

İsmet  ÇENESİZ GRİP'LE İLGİLİ  BİLMEDİKLERİMİZ

Mahmut Selim GÜRSEL BU AYIN RESİMLERİ

Hasan Lâtif SARIYÜCE TEKRAR GÜMÜLCİNE’DE3

Mustafa Nevruz SINACI KIBRISTA BÜYÜK OYUN; İHANETTE SON TANGO

Selma GÜRSEL KURUTULMUŞ DOLMALIK BİBER

Güner KAYMAK SAVAŞLAR SON BULSUN

Erman YILDIRIM SEVMENİN SINIRSIZLIĞI

Paşa ÇETEN ŞİMDİ YOL GÖSTERİN BANA

 

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

BİZDEN BİRİSİ Ekrem ÇELEBİ

01/03/1935 tarihinde doğmuşum. İsmim Ekrem ÇELEBİ 73 yaşından gün aldım.Berber çıraklığına on bir yaşımda girdim. 60 senedir sanatımı severek yaptım.

Ustam Berber Şükrü UMAR Kalfam Ömer AYVAZ'dı. O zamanlar herkes köy traşı yapardı. traş yaptığımız köylerden bazıları Güney,Abdalata,Karacaköy,Tarhan ve beş sene Hatapçayköy diye bilirim. berberlikte beklediğimi bulamadığım için o zamanın kadın berberi Kadir ŞENOL ustanın yanına girdim. Sadece Ondüle ve top saç kesimi yapıyorduk. Bayan gelince kapıyı arkadan kilitliyor,perdeleri çekiyorduk. Bayanın Traş veya ondülesi bitince kapıyı pencereyi açıyorduk. Bu seferde erkeklerin tıraşını yapıyorduk. Böylece bayan berberliğini de öğrendim.

1955 yılında asker oldum, Hava Sıhhıye Çavuş olarak Malatya 3 Hava Kontrol Grup revirinde çok çalıştım. Her türlü iğne,pansuman yapmayı öğrendim. Asker dönüşü Berber Kara Mustafa BOLAT'ın dükkanında yüzde elli ortaklıkla çalışırken,evlere de iğne yapmaya gidiyordum, Pazar günü de yatılı Öğretmen okulunda kendi hesabıma tıraş yapar,bir haftada kazandığım kadar da oradan alırdım.

Dükkanın usturalarını ben bileylerdim. Ustura bilemeyi çok iyi yaptığımı Bahattin Kalfa o civardaki berberlere söylemiş,herkes bilemem için bana getirirlerdi. Ustura bilemeye ücret almazdım,adım çok iyi ustaya çıkmıştı.

Bir sabah işime gittiğimde karşımızda Berber Nurettin Berbergil  İsbi'nin ustanın oğlu geldi yanıma.

-Bak kalfa,seni bu gece Genel Kurul'da imtihan heyetine seçtiler. Dedi. Allah Rahmet Eylesin o ustamız öldü.  Ona:

-Usta benim dükkanım yok. Odaya kaydım yok. Bu iş nasıl olur ? Dedim. Bana:

-Sen her şeyin üstesinden gelirsin,bu işe layıksın. Dedi. Benim çekindiğim o zamanki imtihan heyeti; yanında nasıl konuşurum diye düşündüm, İmtihan heyeti Elvan KESME,Bahattin BUĞDÜZ,Halil  MİNDAZLI,Enver DEDEBAŞ ve Ben Ekrem ÇELEBİ. İlk önce hiç bir şeyden olmadan seçilmenin mutluluğunu yaşadım,

1958 tarihin Şubat ayında ilk berber dükkanını açtım. İki koltuklu olan dükkanımı kısa sürede dört koltuklu yaptım. Oda kafi gelmedi. Karşımda bir dükkan tuttum. Üç koltuklu bir berber dükkanı açtım. O zamanlar öğlen tatili bir saatti fakat benim hiç boş zamanım yoktu. Çünkü evlere iğne yapmaya giderdim. Aranan adam olmuştum,dükkanımın yanında Rıfat PATIR'ın olması benim için şanstı,O muayene yapar,adam köyüne giderken ben iğnesini yapardım. Berberlik altın yumurtlayan tavuktu. Çünkü jilet yok,makine yok,müşteriler üç günde bir tıraş oluyordu. En az tıraş olan haftada bir tıraş olurlardı. Ekinle,aylık karne ile tıraş yapardık. Yemek yemeye zamanımız olmazdı bir o kadar da iğne yapardım. Zaman zaman düşünüyorum: Şimdi o zaman ki gibi iş olsa bu günkü gibi ücret alsan Allah sizi inandırsın bütün berberler zengin olurduk. Ben işimin çokluğundan hiç genel kurul toplantılarına katılamazdım ama beni gıyabımda seçerlerdi. ne yazık ki;işin çokluğundan faydalı olamadım. Daha sonra Başkan Vekili olduğumu söylediler. Esnaf arkadaşlarım neden kadın berberliğini yapmadığımı sorarlardı.

Kadın berberliği adı 1960 yılında kuaför olarak değişti. Odamızın ismi de "Berberler ve Kuaförler Odası" oldu  Ondan evvel "Berberler Derneği" ismi ile anılıyordu. Bizim sanatımızda tutumlu,disiplinli,temizliğe riayet eden ve sanatını çok sevmek ve eline,beline çok iyi sahip olmak gereklidir.

1976 tarihinde bir akşam üstü dükkanıma Hacı Polat,Kurt Sadık Sarı,Eski kalfam Çerkez Kadir Güler geldiler. Bu arkadaşlarım Allah Rahmet eylesin hepsi öldü.

Benim koluma girdiler. Şimdiki Emniyet Sarayının olduğu yerde esnaf Kefalet Kapalı salonuna götürdüler. Odamızın Genel Kurulu o salonda yapıldı. Kırk berber ya gelir ya gelmezdi. Bayan üyelerden gelen hiç olmazdı. Seçim açık oyla yapılırdı. Beni başkan seçtiler ve bu güne kadar Başkan seçmeye devam ediyorlar.

Benim başkanlığımda önce beş başkan geldi gitti;toplamı 24 sene başkanlık yaptılar. 2005 yılında da başkan olarak seçildim ve bu sene itibarı ile 30 yıldır başkanlık yapıyorum.

İlk altı sene ne ben,ne de yönetici arkadaşlar hiçbir ücret almadan görev yaptık. 1982 yılında Birlik Başkanı A. Turgut Cerit söylemesi ile ile Kanun gereği aylık almaya başladım ve birlik yönetimine seçildim.

Odamız;1952 yılında İhsan KAZAK tarafından kurulmuş. İsmi Berberler Derneği olmuş,daha sonra Berberler ve Kuaförler Odası olarak faaliyet göstermiştir.

1. Başkanımız İhsan KAZAK,

2. Başkanımız Sami TATAR,

3. Başkanımız Fevzi YAZA,

4.Başkanımız Hacı BOLAT  Bu dört arkadaşlarımızın hepsi Hakk'ın Rahmetine kavuşu.

5. Başkanımız Mustafa YILMAZ halen yaşıyor. Hepsinin üstün çalışkan ve dürüstlükleri hiç bir zaman tartışılamaz,hepsinden Allah Razı Olsun. Üyelerimin adına minnet borcumuz var,bu başkanlardan sonra 6. Başkan olarak benim çalışmam oldu.

Başkanlığım sırasında bir evim gitti,3 motosiklet,2 taksi eskittim ama severek,isteyerek çalıştım. Sonradan Sayın Mehmet KÜÇÜKER zamanında birlik yönetiminde görev aldım. 18 sene Esnaf ve Sanatkarlar Birliğinin Disiplin Kurulunda halen Başkanıyım. 8 Birlik Başkanı ile çalıştım. Odamız için her şeyden fedakarlık yaptım elimden geldiği kadar çalıştım. Üç adet imtihan kurulu oluşturdum. 1.Berberler 2. Bayan Kuaförler 3.erkek Kuaförler bu kurulların başkanı idim. Dünyanın beş kıtasında diploma verdiğim berber ve kuaför var. Diploma sayesinde aş,iş sahibi oldular. Bu insanların iş sahibi olmalarına sevindiğimi ne kadar yazsam az olur. Türkiye'nin her tarafında mutlaka bir çırağım vardır,çalışmalarımı sıralamak bana zor geliyor ama aklıma gelenleri yazmaya çalışayım. Tüm üyelerime motosikletimle dükkan dükkan malzeme dağıttım. Dükkanlarında yakmak için kömürlerini temin ederdim.

Büyük Zafer Çarşısı 4. Kat 138 nolu 6 yeri aldım ve içini günümüzün şartlarına göre döşettim. Arsa yapı kooperatifi kurdum ev ihtiyacı olan üyelerimi o tarihte 250000 liraya ev sahibi oldular. O zaman istediğimiz kadar arsayı da bedava verdi Dr. Turan KILIÇCIOĞLU kendisinden de Allah Razı olsun. Binanın ismi Sinem Apartmanı ve sonradan Arif ERSOY'dan 250 arsa aldım. Arsanın bir adedi 125 yilyon,ayda 6 milyon vermesine ama çok kişi bu işe yanaşmadı ve olmadı vebali o insanların. Odamızın üyelerinden bazılarının çocukları öksüz ve yetim olmak üzere 52 çocuk fenni sünnet ettirdim. Gezdirme,şekerli mevlit,yemek,giydirme,Çorum Halay Ekibi eşliğinde arabamızla evlerine götürmek içinde dahil ücretsiz hizmet gördük.

Ayrıca Devlet Hastanesinin 3. katında Ortopedi Servisinde odamız adına bir yeri döşedik. televizyon,buzdolabı,karyola,perdeleri,masası,sandalyesi,elbise dolabı makbuz karşılığı aldık. Odanın kapısına Çorum Berberler ve Kuaförler Odası Tarafından Döşenmiştir yazıldı.

Yine odamız tarafından Yaydiğin de 250 adet çam dikildi. her üyemizin bir ağacı var. Her yerde karınca kararınca yardımda bulunan üyelerimize hepsi de üyelerimin iyi niyeti sayesinde olmuştur,çünkü;bizde sevgi ve saygı ön planda geliyor. İkinci dükkanımda ortağımın Ankara'ya gitmesi dolayısıyla bugün iş adamına sattı. Odamızın aldığı kararlara hep Genel Kuruldan geçerdi. Yazın 21.00 de,kışın 20,00 de berber dükkanları kapalı olurdu. Cumartesi geceler serbest,Pazar günü berberler için kapalı. Dini Bayramların birinci günü kapalı. Bayramlardan 6 gün evvel müşterilerimize hizmet vermek için açık ve serbesttir. Kuaförlerimiz arife gününe gelmedikçe Salı günleri kapalı.

 

 

Çorum Berberler ve Kuaförlerlerinin bu uygulamaları Türkiye'de ses getirdi. Birçok il bu kararları benimsediler ama bizim gibi yapamadılar. Şu laf benim üyelerime kıvanç verdi. "Çorum Berberler ve Kuaförler Odası " gibi olsun onlar bizde yapalım dediler.

Sanat hayatımdan bu güne kadar yanımda çalışanların bazıları:

1958 tarihinde ilk çırağım İsmail Köylü Dursun KAYA askerden geldikten sonra ikinci dükkanıma ortak yaptım. Ailevi nedenlerle Ankara'ya gitti ve Kara Kuvvetlerine Berber olarak girdi ve emekli oldu.

İkinci çırağım Göçmen Ali Ali YAĞLI on sene çalıştı. askerden geldi dükkanını açtı ve şimdi 20 senedir Başkan Vekili olarak çalışıyor.

Üçüncü çırağım İzzet KÜÇÜCÜK Almanya'ya gitti,emekli oldu.

Dördüncü Çırağım Hasan GÜL Samsun'da öldü.

Beşinci çırağım Kadir GÜLER  İstanbul'da dükkan açtı ve orada öldü.

Altıncı Çırağım Ercan EVLİ Fransa'da dükkan açtı ve iş adamı oldu.

Yedinci çırağım Cemal AKKANAT 20 sene çalıştı dükkanı var

Sekizinci çırağım Cafer AKKANAT 10 sene çalıştı Ankara'da berber dükkanı var

Dokuzuncu çırağım Osman ÖZ yedi sene çalışta Arabistan'da çalışıyor

Onuncu Adem Cengiz ÇELEBİ 9 sene çalıştı Mekke'de çalışıyor

On birinci çırağım Yaşar ÖZÇEŞME

On ikinci Soner GEVŞEK

On üçüncü İsmet CELEP

On dördüncü Bülent KÜRTOĞLU 9 sene çalıştı berber dükkanı var

On beşinci Fazlı KARAMAN 10 sene çalıştı. Cengiz ile Fazlı ikiside solaktı ben onlara sağ elleri ile berberlik yapmalarını öğrettim.

On altıncı Osman ÇÜRÜK halen çalışıyor

On yedinci Serdar KAYNAK

On Sekizinci Serdar GÜLLÜ

On dokuzuncu İlkay ERDAL

Yirminci Faruk İLHAN

Yirmi birinci Metin ÇETİN

Yirmi ikinci Yusuf ÖZ

Yirmi üçüncü Muttelip YAĞLI

Yirmi dördüncü Serkan KULU

Yirmi beşinci Ahmet GÜLBAHAR

Yirmi Altıncı Celal KUL

Yirmi yedinci Yasın CAN

Yirmi sekizinci Savaş VAR

Yirmi dokuzuncu Osman ÇELİK

Otuzuncu Aslan TEK

 

Yanımda Çalışan Kalfalar

Reşat VARAN,

Osman UZ,

Sait ŞEN,

Ferit ÇERKEZ,

Eşref ÇATAR,

Ekrem ELİAÇIK,

Erol ÇEVİK,

Erdal AKKAYA,

Alaattin TAPAN,

Gazi KOÇAK,

Fatih SÜRESİZ,

Kadir YİĞİT,

Hasan DELİBAŞ,

Necmi SARAÇ,

Recep BERBERGİL,

Serdar PAPAZ,

Hasan KELEŞ,

Mustafa YILDIRIM,

Sinan DAĞKARAPINAR,

Mesut KAYNAK,

Mesut SUDAL,

Rafet KABASAKAL,

Mehmet GÜMÜŞ,

Mehmet KAHRAMAN,

Ali MERZİFONLU,

Elvan ÇOŞKUN,

Ankaralı Mustafa,

Rumi TURAN,

Hafız Kadir Konya'da,

Tahsin GEDİK,

Kemal KELOĞLU,

Arif GÜLSEN,

Erol ÖZLÜ

 

Aklıma gelenler bunlar.

Ekrem ÇELEBİ BERBERLER ODASI BAŞKANI
Nilgün Traş Salonu Bahçelievler Mahallesi 1. Sokak NO:20 A ÇORUM

0-364-2212367  0535-9852964  Tarih   15 04 2007

 

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

GRİP'LE İLGİLİ  BİLMEDİKLERİMİZ;

             Grip'i olmayı olağan bir olay gibi karşıladığımızdan maddi ve manevi büyük ayıplara

uğramaktayız. Çektiğimiz acı ve hastalık halinin (bazen ölüme varan sonuçlar bile oluyor) yanında ilaç masrafları ve iş gücü kaybı da işin cabasıdır. 

Grip olmamak için aşı olmak bir tedbirdir ama öncelikle gribin bulaşmaması için bizim bir şeyler yapmamız gerekiyor. Ben bu konuda bildiklerimi  burada sizinle paylaşmak istiyorum. İlk yapacağımız şey ellerimizi sabunla sık sık yıkamak ve yıkadıktan sonra kolonya ile  iyice ovmak.

Grip olduğumuz zaman ise 3-5 gün evden çıkmamalıyız. Böylece hem istirahat etmeli hem de diğer insanlara  buluşmamasını sağlamalıyız.

Kağıt mendil kullanmalıyız. Kullandığımız mendilleri öyle herkesin (özellikle hanımların) yaptığı gibi  elimizde tutmayıp, sürekli yenilemeliyiz. Yani kağıt  mendilleri bir seferlik kullanmalıyız. Temizlik için  bu şarttır.

Dinlenmeyip, gripli halde evden çıkmakta ısrar edersek hastalığımız daha da artacaktır. Bu arada  grip olunca kesinlikle insanlarla öpüşmekten kaçınmalıyız. Sadece grip oluğumuz zamanlarda değil  diğer zamanlarda da bu alışkanlığımızı terk etmemiz  gerekiyor. Bu hem hastalıklara davetiye çıkartan hem  de hiç hoş olmayan bir alışkanlıktır. (Bu adet son

dönemlerde daha da arttı. Bir an önce bu  alışkanlığımızı  terk etmeliyiz.)

Grip ve grip aşısı yanında bu günlerde basında sık sık zatürree aşısı haberleri de çıkıyor.

Bu konuyu doktorumuzla ayrıca konuşmakta fayda vardır diye düşünüyorum.

Ben iki önemli noktaya daha değinmek istiyorum;

1-) Okullarda çocuklardan birbirlerine grip geçmemesi için aileler hasta olan çocuklarını okula göndermemelidirler. Şayet aile bu konuya  dikkat etmese okuldaki öğretmenler gerekeni yapıp hasta olan çocuklar iyi olana kadar geri evine göndermelidir. Böylece diğer çocukların hasta olması önlenmiş olacaktır.

2-) CAMİLERE vb. toplu alanlara gripli insanların burunları akarak, hapşırarak gelmeleri  katiyetle doğru değildir. Mesela, cemaatle namaz kılacağım diye, başka insanlara hastalığını bulaştırmak doğru bir davranış değildir. Bu gibi durumlarda namazlarımızı evlerimizde kılmamız daha doğru olacaktır.

SÖZÜN ÖZÜ; bu konuda Milli Eğitim Bakanlığı okullarımızda, Diyanet İşleri Başkanlığı da Cuma hutbelerinde griplerin arttığı bu mevsimlerde, hatta her yıl daha önceki aylarda vatandaşları uyarıp bu konuda öneriler getirmelidirler. Hatta gripli, nezleli insanların

Cuma namazlarına bile gelmelerinin uygun olmayacağı  belirtilmelidir ki böylece insanlar namaza  gidemedikleri zaman rahatsız olmasınlar.  

(Mesela bu Cuma camilerimizde, "Organ Nakli"  ile ilgili vaaz verildi. Organ vermek

isteyenlerin, Hastaneler, Emniyet müdürlükleri ve  Müftülüklere müracaat edebilecekleri belirtildi. Din görevlilerimiz, doktorlarımızla birlikte böyle güzel işlerde dayanışma ve istişare halinde olmadırlar. Bu çok güzel ve çok yararlı bir uygulamadır. İnsan sağlığını ilgilendiren bu ve buna benzer konularda din görevlilerimizin ilgisiz kalması zaten düşünülemez. Bu çalışmalarından dolayı din görevlilerimizi tebrik ediyor, benzer organizasyonlarda kendilerini daha sık görmek istediğimizi belirtiyoruz.)

NOT:  Bu yazı, Milli Eğitim Bakanlığına, Diyanet İşleri Başkanlığı ve  Müftülüğümüze ayrıca postalanacaktır.

Saygı ve sevgilerimle.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

BU AYIN RESİMLERİ

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Kendi vatandaşı olan Türklere bir metre kare toprak satın alma izni vermiyorlar ya, Türklerin ellerindeki toprakları sudan bahanelerle ve “tavuk fiyatına” kamulaştırarak ellerinden alıyorlar. Pontus denilen aslında çoğu Gürcü ve Kafkas asıllı olan göçmenleri Gülümcine ile İskeçe’ye yerleştirirken yaptıkları evlerin arsaları zorla Türklerden alınmış. Türklerin yerel mahkemelere, bölge mahkemelerine, yargıtaya yaptıkları itirazların hiç biri kabul edilmemiş. Demokrasi. hukuk, hukuk düzeni, hukuk devleti denilince mangalda kül bırakmayan iki yüzlü Yunan hükümetleri, Avrupa Birliği üyesi olarak bize utanmadan demokrasi dersi veriyor, iç işlerimizi düzene koymamızı istiyor. Dış işleri bakanlarımız başını kaldırıp da küstah Yunanlıya ağzının payını veremiyor. Ya Batı Trakya Türklerinin durumunu bilmiyorlar ya da Avrupa Birliğine girebilmemiz için onlardan medet bekliyorlar.

Batı Trakya Türklerinin geçim durumlarına yeri geldikçe değinmiştik. Büyük çoğunluğu tarımla uğraşıyor. Tarım, Türkiye’de olduğu gibi Yunanistan’da da ne onduruyor ne de donduruyor. Özellikle Türk asıllı çiftçilerin ürettiği tütün, pamuk, üzüm gibi ürünler yok pahasına ellerinden alınıyor. Bazı çiftçiler çiftçiliği bırakarak ticarî yaşama geçmek istiyorlar. Ticaret küçük de olsa bir sermaye ister.  Çift bozan soydaşlarımız Yunan resmi ya da özel bankalarından tüm ön şartları yerine getirerek kredi isteğinde bulunduklarında, kredi almak şöyle dursun, alay, istihza, hakarete varan davranışlarla karşılaşıyorlar.

Bir internet sitesinde kuduğumuz bir haberi aynen aktarıyoruz:

“15 Haziran (2003)  Atina’da yayınlanan Elefterotipiya gazetesi. Yunanistan Dış İşleri Bakanlığı’nın üst düzey bir yetkilisinin Batı Trakya’da yaptığı incelemelerin ardından hazırladığı 20 Aralık 2001 tarihli raporda, Türk azınlık üyelerinin aleyhinde ayrımcı politikalar uygulandığını yazdı.

Gazete “ele geçirdiğini  belirttiği” raporda, son yıllarda azınlık üyelerinin tarım sektöründen kentlerdeki ticari faaliyete kaydıklarını, ancak karşılarında Yunan bankacılık sistemini bulduklarının yazılı olduğunu belirtti.

Raporda, Türk azınlık üyeleri tüm ön şartları yerine getirseler bile bankaların hizmet vermeyi reddettiklerinin vurgulandığını kaydeden Elefterotipiya, Bakanlık üst düzey yetkilisine göre, bankalar Müslüman iş adamlarına karşı katı bir davranış, büyük bir çekimserlik ve güvensizlik gösteriyorlar,” dedi.

Dış İşleri Bakanlığı yetkilisinin, sorunun büyük olduğunu ve bu politikanın değişmesi gerektiğini vurguladığını belirten gazete, raporda şu çözüm önerilerine yer verildiğini yazdı:

“Bölgedeki bankacılık ağına, başta Ethniki, Emboriki gibi kamu bankalarına, ardından da devletin etkileyebileceği özel bankalara, Müslüman azınlık üyelerine karşı daha açık ve dostane bir ilişki kurmaları yönünde talimat verilmelidir.”

İnternet sitesinin açık ve duru bir anlatımla özetleyemediği haberden anlaşıldığına göre, Yunan bankalarının Türklere kredi vermediklerini Yunanistan hükümeti de bilmektedir. Neden gerekli gördüyse, belki de gene Avrupa Birliği’nin gözünü boyamak için, bölgeye bir dış işleri yetkilisini (dış işleri görevlisinin bankacılıkla ne ilgisi varsa?) gönderip inceleme yaptırmıştır. Sonra da yetkilinin hazırladığı ve bazı önerilerde bulunduğu raporu yayınlayıp uygulamaya koyacağı yerde gizli tutmuştur. Bu olay bile, Yunan hükümetinin Türk azınlığı; dinde, eğitimde, iş tutmada, arazi edinmede olduğu gibi parasal destek yönünden de baskı altında tutmaya kararlı olduğunu göstermektedir.

3. Yunanistan Lozan’ı çoktan rafa kaldırdı

Lozan Antlaşması’nda İstanbul’da yaşayan Rumlarla Batı Trakya’daki Türklerin birer azınlık oldukları hükme bağlanmıştır. Azınlıkların din ve ırk farkı gözetilmeksizin her türlü vatandaşlık haklarından yararlanmaları, dini ibadet ve inançlarını özgürlük içinde sürdürmeleri, sosyal ve ticari yaşamda her hangi bir engelle karşılaşmamaları Lozan’da karşılıklı olarak taahhüt altına alınmıştır. Aslında azınlık teriminin uluslar arası hukukta anlamı ve anlaşılırlığı Lozan‘dakinden farklı değildir. Yunanistan başlangıçta Lozan’da bağlandığı bağlamlar gereği, yetersiz de olsa, bir takım iç hukuk düzenlemeleri yapmıştır. Ne var ki kısa zamanda bunları ya yürürlükten kaldırmış ya da rafa koymuştur. Azınlık haklarını kaldıran, daraltan, hatta azınlığı ezmeye zemin hazırlayan yeni düzenlemeler yoluna gitmiştir. Vatandaşlık yasasına ünlü 19. maddeyi yerleştirmiştir.

Yunanistan’da din kurumlarının oldukça önemli yargısal ve sosyal işlevleri vardır. Kendi din kurumlarına her türlü özgürlük tanınmıştır. Lozan’da taahhüt ettiği halde, Yunanistan giderek Batı Trakya’da dinsel yaşama müdahale etmeye başlamıştır. 1920 tarih ve 2345 sayılı yasa ile Türk azınlığının din kurumlarını düzenlemiş ve bir süre bunu uygulaya koymuş iken sonradan bu yasal düzenlemeleri yürürlükten kaldırmış, Türk Müslümanların kendi özgür iradeleriyle seçtikleri müftüleri tanımayıp yerlerine kukla müftüler atamaya başlamıştır. Oysa yasa değişikliklerin ahdi yükümlülükleri ortadan kaldırmayacağı uluslar arası hukukun gereğidir. Anaya değiştirilir, devletler arası antlaşmalar değiştirdim demekle değişmiş olmaz. Ahitte taraf olan devletlerin rızası gereklidir.  Ahdi taahhütler, hangi devlete karışı taahhüt edilmişse ancak o devletle anlaşarak kaldırılabilir. Kaldı ki Yunanistan Anayasası’nın 28. maddesi de Yunanistan’a azınlık haklarını tanıma yükümlüğü yüklemiştir. Bu maddede, “Devletler hukuku genel hükümlerinin ve onaylanarak yürürlüğe giren uluslar arası antlaşmaların, Yunan milli hukukunun bir parçası olduğunu, kendilerine ters düşen kanun hükümlerine nazaran önceliğe sahip bulunduklarını...” hükme bağlanmıştır. 

Ne var ki Yunanlı, biraz biti kanlanınca ahit, taahhüt tanımaz. On iki adayı silahlandıramayacağını uluslar arası antlaşma ile taahhüt ettiği halde, bugün burnumuzun dibindeki bu adaları birer silah deposu haline getirmiştir. Yunan hükümeti Ortodoks metropolitlerini atayamıyor. Bu işi seçim yoluyla Ortodoks papazlar yapıyor. Bu uygulama yalnız metropolitlerin seçimi ile sınırlı değil. Dinsel kurum ve vakıfların yönetimi, yöneticilerinin seçimi de ruhban sınıfının elindedir.

Yunanistan’da Müslüman Türklerden başka Yahudi azınlığı da var. Yunanistan Yahudiler için dinsel hayatı düzenleyen 2456/1920 sayılı yasayı çıkartmıştır. Bu yasa Yahudiler için hâlen yürürlüktedir. Yahudiler dinsel kurumlarının, vakıflarının yöneticilerini, hahamlarını kendileri seçmektedirler. Yahudi azınlığından esirgenmeyen bu “ahdi hak”, soydaşlarımızdan esirgenmiştir. Hem de zorbaca bir uygulama ile Müslüman Türklerin dinsel özgürlüğü yok edilmiştir. Lozan Antlaşması’nın 40. maddesini bir kere daha hatırlayalım. Lozan Antlaşması’nın 40. maddesi, Batı Trakya Türk azınlığa, giderlerini kendileri karşılamak koşuluyla her türlü hayır kurumları, dinsel ve sosyal kurumlar, her türlü okullar ve benzeri eğitimöğretim kurumları kurmak, yönetmek ve denetlemek, buralarda kendi dillerini serbestçe konuşmak, dinsel ayinlerini serbestçe yapmak haklarını tanımıştır.

 Lozan’ın kayıt altına aldığı bu hakların tümü sinsice ortadan kaldırılmış, yerine Türk azınlığın aleyhine hukuk dışı düzenlemeler uygulanmaya konulmuştur.

İskeçe ve Gümülcine müftülerinin vefat etmesi üzerine 2345 sayılı yasaya göre yeni seçim yapılması gerekirken Yunanistan hükümeti seçime izin vermemiş, yapılan bütün başvuruları cevapsız bırakmıştır. Bunun üzerine Türk azınlığı İskeçe ve Gümülcine’de müftü seçimi yapmak zorunda kalmıştır. Türklerin direndiğini ve seçim yaptığını gören Yunanistan hükümeti, derhal 2345 sayılı yasayı yürürlükten kaldırmış, Türklerin istemediği iki kişiyi müftü atamıştır.

Bununla kalmamış, Yunan hükümeti İskeçe’nin seçilmiş müftüsü Mehmet Emin Aga ile Gümülcine seçilmiş müftüsü İbrahim Şerif hakkında halen devam etmekte olan 18 dava açmıştır. Mehmet Emin Aga, toplam 98 ay (8 yıl) hapse mahkum edilmiştir. Halen ondan fazla dava devam etmektedir.

Şimdi iskeçe ile Gümülcine’de ikisi seçilmiş, ikisi atanmış ikişer müftü bulunmaktadır.

İstanbul’da ancak iki bin kadar Rum bulunduğu halde biz Amerika’dan, Yunanistan’dan gönderilen patrikleri hazır ola geçerek karşılıyor, âlâyı valâ törenlerle patrikhaneye yerleştiriyoruz. Fener Patrikhanesi adeta bağımsız bir devlettir, yeryüzünde uyruğundan çok kilise görevlisi bulunun tek devlettir.

Cemaat yönetiminin, derneklerin, vakıfların, birliklerin, spor kulüplerinin seçilmiş yönetim kurullarını tanımamakta, buralara kendi atadığı kukla yöneticiler atamaktadır. Türk vakıf mal ve mülklerinin yönetiminde Türkler söz sahibi olmaktan uzaklaştırılmıştır. Türkler Yunan hükümetlerinin atadıkları vakıf ve dernek başkanlarını hiç istememekte, istememek şöyle dursun onları birer hain olarak görmektedir. Gümülcine’de Cemaat Yönetim Kurulu başkanlığına Yunanlılarca atanan kukla Hafız Yaşar adı, Türk azınlık  arasında “baş hain” sıfatıyla özdeşleşmiştir. Onun atandığı dönemde Gümülcine Türkleri, 79’u yoksul, 113 öğrencinin barındığı öğrenci yurduna yardımı kesmiştir. Şimdi aynı göreve Yunanlılar tarafından atanan Abdülhalim Dede’ de Türk azınlığın  nefretine hedef kişilerdendir.  

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

KURUTULMUŞ DOLMALIK BİBER

            Yaz aylarında ipe düzülerek kurutulan dolma biberler,kışın 10-20 arası kurutulmuş biber kaynar suya atılarak haşlanır. Haşlanan biberler süzgeçe alınarak soğuk su ile yıkanırlar.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

 SAVAŞLAR SON BULSUN

Gerek ülkemizde gerek dünyada

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

Barış sağlanmalı orta doğuda

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

İnsanlara kıyan canidir cani

Allahın nurudur insan cemali

Dünyada kalmaz mı dünyanın malı

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

Savaşın kimseye olmaz yararı

Bütün dünya görür bundan zararı

Çocuk katledenin olmaz imanı

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

Füzelere verilmesin paralar

Göz yaşları yüreğimi yaralar

Tabutlara sarılmasın analar

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

İnsanlar ölürken hergün açlıktan

Hicap duymalıyız biz insanlıktan

Gururmu duyulur yakıp yıkmaktan

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

Duyarsızca canlı savaş izlenmez

Feryat figan izleyipte gülünmez

Ateşin içinde mutlu olunmaz

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

Savaşın ardından anarşi gelir

Edepsizlik başlar aile ölür

Meydanlar hırsıza hayduta kalır

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

Savaş'ta terör'de degildir çare

Kardeşçe paylaşmak güzel şahane

Hiç bir şey savaşa olmaz bahane

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

Savaş çare değil çaresizliktir

Zalimlik, hırsızlık ve rezilliktir

Savaşı izlemek kepazeliktir

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

Ozan Güner der ki kanar yüreğim

Savaşsız bir dünya bütün dilegim

Barışın yoluna kurban olayım

Savaşlar son bulsun mutlu olalım

 

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

Bir sonraki Sayfaya Gitmek için Tıklayınız!

SEVMENİN SINIRSIZLIĞI

Denizleri çok severim,

Yakamozları da...

Hep beni sevda çölüne atarlar.

Kavrulurum bu çölün sıcağında.

Uçmak isterim,

Bir baştan bir başa

Geceler yetmez o zaman,

Bu sevdayı anlatmaya.

Yaz akşamlarını da severim;

Parlayan yıldızları da,

Beni aldatan dalgaları da...

Ağaçları severim;

Mehtap gecelerinde tenime,

Hafif hafif değen rüzgarları da.

Viran bağları da severim;

Bülbül;çalı için “ah vatan” der ya..

Tabiatın ruhunda bin bir çeşit ot biter ya.

Sınır tanımam o zaman sevmenin sınırsızlığında.

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Bir önceki Sayfaya Gitmek İçin Tıklayınız!

ŞİMDİ YOL GÖSTERİN BANA

Meçhuller şehrinin tam ortasında

İki gülü seviyorum

Damarlarımda çağlayanlar

Öyle dolu öyle heyecanlıyım ki;

Yeşeren ateşin alevinde

Korkularımı tanıyorum

 

Şimdi yol gösterin bana

Zaman elimde kaldı

Gece kuşların kalbine sığındı

Ve ben hâlâ “huysuz konuğu arzın”

Dilimde ismin ağlamak istiyorum

 

Rüzgârların önünde koşan hasretim

Tıkanıyor kalbimin sarp geçitlerinde

İçimde işgalci dağlar

Kirpiklerimin ucunda eriyor ufuk

Neredesin gülüm,neredesin ey ölümün !

Bu sayının içindekiler bölümüne dönmek için tıklayınız

Hazırlayan  Mahmut Selim GÜRSEL yazışma adresi  corumlu2000@gmail.com

BİLGİ PAYLAŞILDIKÇA KIYMETİ ARTAR!

97 SAYI 25 Mart 2007 SAYIYA Gitmek İçin Tıklayınız!